അനൂപ് ആണ് വിളിച്ചു ഓര്മ്മിപ്പിച്ചത്, നമ്മള് ഒരുമിച്ചു യാത്ര പോയിട്ട് കുറച്ചായി.. ഒരു ട്രെക്കിംഗ് പെട്ടന്ന് പോയേ തീരൂ... ഇടക്കെപോഴോ ഒരു യാത്രാ വിവരണം കണ്ടത് ഓര്മ്മിച്ചു, ഊട്ടിയിലെ ഗ്രീന് ലേയ്ക്ക്...!!പറഞ്ഞ പാതി, അനൂപിന് സമ്മതം... കൂടെ ശ്രീകാന്തും മനുവും.... സമ്മതം മൂളാന് വൈകിയ സോണിയെ കാത്തു നിന്നില്ല അവനും കൂടെ ബസ്സില് ടിക്കറ്റ് ബുക്ക് ചെയ്തു... എല്ലാം സംഭവിച്ചത് വെറും ഒരു ദിവസം മുന്പേ..!!
മേല്പ്പറഞ്ഞ എല്ലാവരും കഴിഞ്ഞ വെള്ളിയാഴ്ച്ച വൈകിട്ട് ബാംഗ്ലൂര് ശാന്തി നഗര് ബസ് സ്റ്റാന്ഡില് ഹാജര്..!! വിത്ത് സ്ലീപിംഗ് ബാഗ് ആന്ഡ് ടെന്റ്..!! ആനന്ദ ഭവനിലെ അത്താഴത്തോട് കൂടി യാത്ര തുടങ്ങി..!!രാവിലെ ഇത്തിരി വൈകി ഊട്ടിയില് എത്തി...തൊട്ടടുത്തുള്ള പൊതു ശൌചാലയത്തില് കാര്യം സാധിച്ചു ബസ്സ്റ്റാന്ഡില് നിന്നും ഒരു ഹോട്ടല് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു, അല്ലെങ്കില് വിശപ്പ് ഞങ്ങളെ നടത്തിച്ചു...വഴിയില് കണ്ട ബിസ്മില്ലാ ഹോട്ടല് എന്ന ബോര്ഡ് ഞങ്ങളെ ആകര്ഷിച്ചു, ആ ബോര്ഡില് കണ്ട ബീഫ് വിഭവങ്ങളുടെ പേരുകള് തന്നെ കാരണം... അവിടെ ചെന്ന് ബോര്ഡില് കണ്ട ഭക്ഷണം രുചിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള് ചെയ്ത അബദ്ധം ബോധ്യമായി...!!
പിന്നെ സമയം കളഞ്ഞില്ല... നേരെ എച് പി എഫ് എന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് ബസ് പിടിച്ചു... അവിടെ നിന്നും 6 കിലോമീറ്റര് ദൂരം.... അവിടെ ഇറങ്ങി ഇടത്തോട്ട് വഴി...ഞങ്ങള് ആദ്യം കുറച്ചു വഴി മാറി സഞ്ചരിച്ചു.. ഇടത്തോട്ടുള്ള വഴിയിലെ ആദ്യത്തെ വലത്തേക്കുള്ള വഴിയില് കുറച്ചു നടന്നു...! ശരിക്കുമുള്ള വഴി ഇങ്ങനെ, എച് പി എഫ് ഇല് നിന്നും ഇടത്തോട്ടുള്ള വഴി ഏതാണ്ട് മുന്നൂറു മീറ്റര് നടനാല് ഹിന്ദുസ്ഥാന് ഫോട്ടോ എക്സ് റേ യുനിട്ടിന്റെ ബോര്ഡ് കാണാം,... അവിടെ നിന് വലത്തോട്ടുള്ള വഴിയില് ആദ്യം കാണുന്ന ചെറിയ കുന്നിലേക്കുള്ള നടവഴിയില് കയറിയാല് ഒരു ഗോള്ഫ് കോര്ട്ട് കാണാം, അതും കടന്നു വീണ്ടും നടവഴി.... അത് ചെന്ന് കയറുന്നത് ഒരു റോഡില് ആണ്... അവിടെ നിന്നും ഇടത്തോട്ട് നടക്കുക, ഒരു മണ്പാത കാണാം... അത് വഴി നേരെ നടന്നാല് ഗ്രീന് ലേയ്ക്ക് കാണാം..!!
ഇനിയുള്ളത് മനോ ധര്മ്മം ആണ്, ഞങ്ങള് വായിച്ച ബ്ലോഗിലെ വഴി വേറെ, അന്നില്ലാത്ത വഴിയൊക്കെ ഇന്നുണ്ട്... തല്ക്കാലം ഞങ്ങള് സഞ്ചരിച്ച വഴി പറയാം...മണ്വഴി നേരെ നടന്നു ഒരു മരപ്പാലം കടന്നു... ബ്ലോഗില് ഈ ഈ മരപ്പാലത്തെ കുറിച്ച് വിശദീകരണം ഇല്ല... അത് കാരണം തന്നെ ഇനിയുള്ള വിവരണം മറ്റൊരു വഴിക്ക്... പാലം കടന്ന ഉടന് താനെ ഞങ്ങള് തിരിച്ചു തടാകം മറികടന്നു... അതും നിറഞ്ഞു കിടന്ന മാലിന്യത്തിന് മുകളിലൂടെ... ഈ യാത്ര തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്പേ തന്നെ ഞാന് ജിഫി അടക്കമുള്ള എന്റെ സൗഹൃദവലയത്തില് ഗ്രീന് ലെയ്കിനെ കുറിച്ച് അന്വേഷിച്ചു... കിട്ടിയ മറുപടി, "ഊട്ടിയിലെ എല്ലാ ലേയ്ക്കും ഇപ്പൊ ഗ്രീന് ആണ്" എന്നായിരുന്നു.... സത്യം, സകല തടാകങ്ങളും മാലിന്യം അടിഞ്ഞു കൂടി പച്ചപിടിച്ചു കിടക്കുന്നു ഇപ്പോള്....കഷ്ടം...!!
കുറെ മാലിന്യത്തിനും പ്ലാസ്ടിക്കിനും ഇടയിലൂടെ കടന്ന്, ലെയ്ക്കിന്റെ മറുഭാഗം ചേര്ന്ന് നടന്നു... ഇടയ്ക്കു ഒരു യുക്കാലി കാട്ടില് ഞങ്ങള് വിശ്രമിച്ചു..ചുറ്റിലും മഞ്ഞ നിറത്തില് ഊട്ടി പൂക്കള്.. പിന്നെയും കുറെ നടന്നപ്പോള് ഞങ്ങള് പണ്ടേ വഴി തെറ്റി എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു... പിന്നെ കിട്ടിയ വഴിയില് ഉള്ള സഞ്ചാരം... വഴി നീളെ മദ്യത്തിന്റെ അകമ്പടിയില് മീന് പിടിക്കുന്നവന്... തടാകത്തിന്റെ ഒരു മൂലയില് എത്തി... ഇനി മുറിച്ചു കടക്കണം.... ചതുപ്പില്ലാത്ത ഇടം നോക്കി കുറെ നടന്നു... ചതുപ്പിന്റെ വണ്ണം കുറച്ചു കുറഞ്ഞ ഒരിടത്തില് ചാടി കടക്കാന് ഞങ്ങളില് ചിലര് തീരുമാനിച്ചു... ശ്രീകാന്തും മനുവും ചാടി കടന്നു... ഞാനും അനൂപും ചേറില് നെഞ്ചും കുത്തി വീഴാന് വിധിക്കപ്പെട്ടവര് ആയിരുന്നു...ഭൂമീ ദേവിക്ക് വന്ദനം..!! സോണി ലോകം മുഴുവന് ചുറ്റി എപ്പടിയോ മറുഭാഗത്ത് എത്തി...!!
ചെളി പുരണ്ട ഷൂസും ജീന്സുമായി ഞങ്ങള് മുല്കാടുകള് താണ്ടി എന്തിയത്, തടാക തീരത്തെ ഒരു മണ് തിട്ടയില്... സമയം കളയാതെ ടെന്റു കെട്ടി...പിന്നെ വിശ്രമവും ഫോട്ടോ എടുക്കലും വെടി വെട്ടവും..!! ആ സായാഹ്നത്തില് തടാകത്തിനും പൈന് കാടുകള്ക്കും നടുവില് ഞങ്ങള് മാത്രം... അകലെ അടുത്തെ ഗ്രാമത്തിലെ ചില വിളക്കുകളിലെ വെളിച്ചം തടാകത്തില് തട്ടി പ്രതിഫലിച്ചു.. രാത്രിയായപ്പോള് ഞങ്ങളുടെ ശരീരം വിറക്കാന് തുടങ്ങി... വേഗം ടെന്റില് കയറി ശരീരം സ്ലീപ്പിംഗ് ബാഗിന് അകത്തു കയറ്റി ചൂടാക്കി...പിന്നെ ഉറക്കം...
ഞാന് രാത്രി മുഴുവന് കൂര്ക്കം വലിച്ചത്രേ.... എന്റെ അച്ഛനും വന് കൂര്കേശന് ആണ്...ആ പാരമ്പര്യം ഞാന് ഉയര്ത്തിക്കെട്ടി വെന്നിക്കൊടി പാറിച്ചു, അതുകൊണ്ട് നഷ്ടം സംഭവിച്ചത് സോണിക്കും മനുവിനും...എന്നെ തട്ടിയും തോണ്ടിയുമെല്ലാം കൂര്ക്കം വലികുറക്കാന് അവര് ശ്രമിച്ചു, പരാജയം..!! ഒരു രാത്രിയിലെ ഉറക്കം സ്വാഹ...!! രാവിലെ എഴുന്നേറ്റത് മുതല് ഉണ്ടായ പ്രധാന ചര്ച്ചയും എന്റെ കൂര്ക്കം വലിയും ഇഴപിയാത്ത കൂട്ടുകാരായിരുന്നു..!!
കിഴക്കേങ്ങോ ഉദിച്ച സൂര്യന്റെ തെറിച്ചു വന്ന ചില രശ്മികള് കൊണ്ടത് ഞങ്ങളുടെ ഇടത് വശത്തെ ചില പൈന് കാടുകളില് ആയിരുന്നു... അവിടെ നിന്നും ലോപിച്ച് പോയ വെളിച്ചത്തിന്റെ ചീളുകള്ക്ക് നിറങ്ങളുടെ മാസ്മരിക സൗന്ദര്യം പ്രകൃതിയില് നിറക്കാന് തുടങ്ങി... വിറയാര്ന്ന ശരീരത്തില് ഊഷ്മാവ് വര്ദ്ധിപ്പിക്കാന് ഞങ്ങളില് ചിലര് വട്ടമിട്ടു ഓടി...വെള്ളം വീണാല് മരവിച്ചു പോവുന്ന ആ തണുപ്പില് പല്ല് തേച്ചു...കൈ കഴുകിയപ്പോള് വിലരുകളില് ഐസ് കെട്ടി വച്ചത് പോലെ...!!
ഒരല്പ്പം കൂടെ വെളിച്ചം വന്നപ്പോള് പൈന് കാടിന് പുറത്തുള്ള റോഡിലേക്ക് നടന്നു... അടുത്ത ഗ്രാമത്തില് നിന്നും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു, പിന്നെ ഊട്ടിയിലേക്ക്.. റിപ്പബ്ലിക് പരേഡ് കണ്ടും, ബോട്ടാണിക്കല് ഗാര്ഡന്, ഊട്ടി ലേയ്ക്ക് എന്നിവടങ്ങളില് കറങ്ങിയും ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഭക്ഷണം കഴിച്ചും ഞങ്ങള് വൈകിട്ട് അഞ്ചു മണിയാക്കി... പിന്നെ അവിടെ നിന്നും നേരത്തെ ബുക്ക് ചെയ്ത ബസില് ചുരമിറങ്ങി കാട് കടന്നു നഗരത്തിലേക്ക്... അന്നത്തിനു വകയുണ്ടായ ബാംഗ്ലൂര് നഗരത്തിലേക്ക്...!!
മേല്പ്പറഞ്ഞ എല്ലാവരും കഴിഞ്ഞ വെള്ളിയാഴ്ച്ച വൈകിട്ട് ബാംഗ്ലൂര് ശാന്തി നഗര് ബസ് സ്റ്റാന്ഡില് ഹാജര്..!! വിത്ത് സ്ലീപിംഗ് ബാഗ് ആന്ഡ് ടെന്റ്..!! ആനന്ദ ഭവനിലെ അത്താഴത്തോട് കൂടി യാത്ര തുടങ്ങി..!!രാവിലെ ഇത്തിരി വൈകി ഊട്ടിയില് എത്തി...തൊട്ടടുത്തുള്ള പൊതു ശൌചാലയത്തില് കാര്യം സാധിച്ചു ബസ്സ്റ്റാന്ഡില് നിന്നും ഒരു ഹോട്ടല് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു, അല്ലെങ്കില് വിശപ്പ് ഞങ്ങളെ നടത്തിച്ചു...വഴിയില് കണ്ട ബിസ്മില്ലാ ഹോട്ടല് എന്ന ബോര്ഡ് ഞങ്ങളെ ആകര്ഷിച്ചു, ആ ബോര്ഡില് കണ്ട ബീഫ് വിഭവങ്ങളുടെ പേരുകള് തന്നെ കാരണം... അവിടെ ചെന്ന് ബോര്ഡില് കണ്ട ഭക്ഷണം രുചിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള് ചെയ്ത അബദ്ധം ബോധ്യമായി...!!
പിന്നെ സമയം കളഞ്ഞില്ല... നേരെ എച് പി എഫ് എന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് ബസ് പിടിച്ചു... അവിടെ നിന്നും 6 കിലോമീറ്റര് ദൂരം.... അവിടെ ഇറങ്ങി ഇടത്തോട്ട് വഴി...ഞങ്ങള് ആദ്യം കുറച്ചു വഴി മാറി സഞ്ചരിച്ചു.. ഇടത്തോട്ടുള്ള വഴിയിലെ ആദ്യത്തെ വലത്തേക്കുള്ള വഴിയില് കുറച്ചു നടന്നു...! ശരിക്കുമുള്ള വഴി ഇങ്ങനെ, എച് പി എഫ് ഇല് നിന്നും ഇടത്തോട്ടുള്ള വഴി ഏതാണ്ട് മുന്നൂറു മീറ്റര് നടനാല് ഹിന്ദുസ്ഥാന് ഫോട്ടോ എക്സ് റേ യുനിട്ടിന്റെ ബോര്ഡ് കാണാം,... അവിടെ നിന് വലത്തോട്ടുള്ള വഴിയില് ആദ്യം കാണുന്ന ചെറിയ കുന്നിലേക്കുള്ള നടവഴിയില് കയറിയാല് ഒരു ഗോള്ഫ് കോര്ട്ട് കാണാം, അതും കടന്നു വീണ്ടും നടവഴി.... അത് ചെന്ന് കയറുന്നത് ഒരു റോഡില് ആണ്... അവിടെ നിന്നും ഇടത്തോട്ട് നടക്കുക, ഒരു മണ്പാത കാണാം... അത് വഴി നേരെ നടന്നാല് ഗ്രീന് ലേയ്ക്ക് കാണാം..!!
ഇനിയുള്ളത് മനോ ധര്മ്മം ആണ്, ഞങ്ങള് വായിച്ച ബ്ലോഗിലെ വഴി വേറെ, അന്നില്ലാത്ത വഴിയൊക്കെ ഇന്നുണ്ട്... തല്ക്കാലം ഞങ്ങള് സഞ്ചരിച്ച വഴി പറയാം...മണ്വഴി നേരെ നടന്നു ഒരു മരപ്പാലം കടന്നു... ബ്ലോഗില് ഈ ഈ മരപ്പാലത്തെ കുറിച്ച് വിശദീകരണം ഇല്ല... അത് കാരണം തന്നെ ഇനിയുള്ള വിവരണം മറ്റൊരു വഴിക്ക്... പാലം കടന്ന ഉടന് താനെ ഞങ്ങള് തിരിച്ചു തടാകം മറികടന്നു... അതും നിറഞ്ഞു കിടന്ന മാലിന്യത്തിന് മുകളിലൂടെ... ഈ യാത്ര തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്പേ തന്നെ ഞാന് ജിഫി അടക്കമുള്ള എന്റെ സൗഹൃദവലയത്തില് ഗ്രീന് ലെയ്കിനെ കുറിച്ച് അന്വേഷിച്ചു... കിട്ടിയ മറുപടി, "ഊട്ടിയിലെ എല്ലാ ലേയ്ക്കും ഇപ്പൊ ഗ്രീന് ആണ്" എന്നായിരുന്നു.... സത്യം, സകല തടാകങ്ങളും മാലിന്യം അടിഞ്ഞു കൂടി പച്ചപിടിച്ചു കിടക്കുന്നു ഇപ്പോള്....കഷ്ടം...!!
കുറെ മാലിന്യത്തിനും പ്ലാസ്ടിക്കിനും ഇടയിലൂടെ കടന്ന്, ലെയ്ക്കിന്റെ മറുഭാഗം ചേര്ന്ന് നടന്നു... ഇടയ്ക്കു ഒരു യുക്കാലി കാട്ടില് ഞങ്ങള് വിശ്രമിച്ചു..ചുറ്റിലും മഞ്ഞ നിറത്തില് ഊട്ടി പൂക്കള്.. പിന്നെയും കുറെ നടന്നപ്പോള് ഞങ്ങള് പണ്ടേ വഴി തെറ്റി എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു... പിന്നെ കിട്ടിയ വഴിയില് ഉള്ള സഞ്ചാരം... വഴി നീളെ മദ്യത്തിന്റെ അകമ്പടിയില് മീന് പിടിക്കുന്നവന്... തടാകത്തിന്റെ ഒരു മൂലയില് എത്തി... ഇനി മുറിച്ചു കടക്കണം.... ചതുപ്പില്ലാത്ത ഇടം നോക്കി കുറെ നടന്നു... ചതുപ്പിന്റെ വണ്ണം കുറച്ചു കുറഞ്ഞ ഒരിടത്തില് ചാടി കടക്കാന് ഞങ്ങളില് ചിലര് തീരുമാനിച്ചു... ശ്രീകാന്തും മനുവും ചാടി കടന്നു... ഞാനും അനൂപും ചേറില് നെഞ്ചും കുത്തി വീഴാന് വിധിക്കപ്പെട്ടവര് ആയിരുന്നു...ഭൂമീ ദേവിക്ക് വന്ദനം..!! സോണി ലോകം മുഴുവന് ചുറ്റി എപ്പടിയോ മറുഭാഗത്ത് എത്തി...!!
ചെളി പുരണ്ട ഷൂസും ജീന്സുമായി ഞങ്ങള് മുല്കാടുകള് താണ്ടി എന്തിയത്, തടാക തീരത്തെ ഒരു മണ് തിട്ടയില്... സമയം കളയാതെ ടെന്റു കെട്ടി...പിന്നെ വിശ്രമവും ഫോട്ടോ എടുക്കലും വെടി വെട്ടവും..!! ആ സായാഹ്നത്തില് തടാകത്തിനും പൈന് കാടുകള്ക്കും നടുവില് ഞങ്ങള് മാത്രം... അകലെ അടുത്തെ ഗ്രാമത്തിലെ ചില വിളക്കുകളിലെ വെളിച്ചം തടാകത്തില് തട്ടി പ്രതിഫലിച്ചു.. രാത്രിയായപ്പോള് ഞങ്ങളുടെ ശരീരം വിറക്കാന് തുടങ്ങി... വേഗം ടെന്റില് കയറി ശരീരം സ്ലീപ്പിംഗ് ബാഗിന് അകത്തു കയറ്റി ചൂടാക്കി...പിന്നെ ഉറക്കം...
ഞാന് രാത്രി മുഴുവന് കൂര്ക്കം വലിച്ചത്രേ.... എന്റെ അച്ഛനും വന് കൂര്കേശന് ആണ്...ആ പാരമ്പര്യം ഞാന് ഉയര്ത്തിക്കെട്ടി വെന്നിക്കൊടി പാറിച്ചു, അതുകൊണ്ട് നഷ്ടം സംഭവിച്ചത് സോണിക്കും മനുവിനും...എന്നെ തട്ടിയും തോണ്ടിയുമെല്ലാം കൂര്ക്കം വലികുറക്കാന് അവര് ശ്രമിച്ചു, പരാജയം..!! ഒരു രാത്രിയിലെ ഉറക്കം സ്വാഹ...!! രാവിലെ എഴുന്നേറ്റത് മുതല് ഉണ്ടായ പ്രധാന ചര്ച്ചയും എന്റെ കൂര്ക്കം വലിയും ഇഴപിയാത്ത കൂട്ടുകാരായിരുന്നു..!!
കിഴക്കേങ്ങോ ഉദിച്ച സൂര്യന്റെ തെറിച്ചു വന്ന ചില രശ്മികള് കൊണ്ടത് ഞങ്ങളുടെ ഇടത് വശത്തെ ചില പൈന് കാടുകളില് ആയിരുന്നു... അവിടെ നിന്നും ലോപിച്ച് പോയ വെളിച്ചത്തിന്റെ ചീളുകള്ക്ക് നിറങ്ങളുടെ മാസ്മരിക സൗന്ദര്യം പ്രകൃതിയില് നിറക്കാന് തുടങ്ങി... വിറയാര്ന്ന ശരീരത്തില് ഊഷ്മാവ് വര്ദ്ധിപ്പിക്കാന് ഞങ്ങളില് ചിലര് വട്ടമിട്ടു ഓടി...വെള്ളം വീണാല് മരവിച്ചു പോവുന്ന ആ തണുപ്പില് പല്ല് തേച്ചു...കൈ കഴുകിയപ്പോള് വിലരുകളില് ഐസ് കെട്ടി വച്ചത് പോലെ...!!
ഒരല്പ്പം കൂടെ വെളിച്ചം വന്നപ്പോള് പൈന് കാടിന് പുറത്തുള്ള റോഡിലേക്ക് നടന്നു... അടുത്ത ഗ്രാമത്തില് നിന്നും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു, പിന്നെ ഊട്ടിയിലേക്ക്.. റിപ്പബ്ലിക് പരേഡ് കണ്ടും, ബോട്ടാണിക്കല് ഗാര്ഡന്, ഊട്ടി ലേയ്ക്ക് എന്നിവടങ്ങളില് കറങ്ങിയും ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഭക്ഷണം കഴിച്ചും ഞങ്ങള് വൈകിട്ട് അഞ്ചു മണിയാക്കി... പിന്നെ അവിടെ നിന്നും നേരത്തെ ബുക്ക് ചെയ്ത ബസില് ചുരമിറങ്ങി കാട് കടന്നു നഗരത്തിലേക്ക്... അന്നത്തിനു വകയുണ്ടായ ബാംഗ്ലൂര് നഗരത്തിലേക്ക്...!!
No comments:
Post a Comment