Tuesday, December 31, 2013

പുതിയത് എന്തോ വന്നത്രേ...

ഈ വര്‍ഷത്തെ അവസാനത്തെ രാത്രി ലാ ട്രെക്കെര്‍സ് എന്ന എന്‍റെ സൗഹൃദ കൂട്ടായ്മയുടെ കൂടെ ആഘോഷിക്കാന്‍ നേരത്തെ തീരുമാനിച്ചതാണ്... തീരുമാനം തെറ്റിക്കാതെ ഞാനും കൂട്ടരും അതില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ എത്തി... പതിവ് മദ്യപാനവും, ചിക്കനും ഒക്കെയായി അത് തുടങ്ങി, തുടര്‍ന്നു...!! 

കൂട്ടത്തില്‍ ഒരാള്‍ മാത്രം കുറവ്..!!
"ഛെ..!! അവന്‍ കൂടെ വേണായിരുന്നു...!!", ഓരോരുത്തര്‍ ആയി പരിഭവം പറയാന്‍ തുടങ്ങി..!!

"ശരി, എന്നാ അവനെ ഒന്ന് വിളിച്ചു നോക്കെടാ..."

കൂടെ ഒരുത്തന്‍ ഫോണില്‍ തോണ്ടി അവനെ വിളിച്ചു... 

"മച്ചാനെ നീ എവിടെയാ..??"

"അളിയാ ഞാന്‍ പള്ളിയിലാ... വൈഫിന്‍റെ നിര്‍ബന്ധം...പെട്ടളിയാ....!!"

"നാറ്റിച്ചല്ലോ മച്ചാനെ... പള്ളിയില്‍ എന്നതാ...???"

"ഇനി അങ്ങോട്ട്‌ കര്‍ത്താവിനെ വിളിച്ചാലേ രക്ഷയുള്ളൂ...!!" അവന്‍ ഒരു  "അപ്പി" ന്യൂ ഇയര്‍ ആശംസിച്ച് ഫോണ്‍ വച്ചു...

അവന്‍ ഫോണ്‍ വച്ചതും, വിളിച്ചവന്‍ ബാക്കി ഉള്ളവരോട് കാര്യം വിളമ്പി... കര്‍ത്താവിനെ വിളിക്കാന്‍ പോയ കാര്യമുള്‍പ്പടെ...!!

അത് കേട്ടയുടന്‍ മ്മടെ പഴയ സഹമുറിയന്‍, "ന്നാ പിന്നെ കര്‍ത്താവിനെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കായിരുന്നു..." (അപ്പോഴേക്കും പെഗ് നാലെണ്ണം ഗ്ലാസിലും അവിടെ നിന്ന് വയറ്റിലും എത്തിയിരുന്നു...)

മിനുട്ട് വച്ച് വേറെ ഒരുത്തന്‍ സ്കോര്‍ ചെയ്തു, "ഒന്ന് പോടാപ്പാ..!! കര്‍ത്താവ് കാലനെ പോലെ പോത്തുംപുറത്ത് നടക്കുകയല്ലേ വിളിച്ച സ്ഥലത്ത് എത്താന്‍... പുള്ളിയെ, അവിടെ കുരിശിമ്മേല്‍ പിടിച്ചു ആണി അടിച്ചു ഒറപ്പിച്ചു വച്ചിരിക്കുകയല്ലേ....!! അനങ്ങാന്‍ പറ്റണ്ടേ...!! നമ്മള് പോവണ്ടിടത്തു നമ്മള് തന്നെ പോണം"

ഈ രാത്രിയില്‍ കുറെ സ്ഥലങ്ങളില്‍ മദ്യം ഒഴുകി... കുറെ പടക്കം പൊട്ടി... കുറെ കോഴികള്‍ക്ക് വേവും മസാലയും ചേര്‍ന്നു....കുറെ പേര്‍ ആരാധനാലയത്തില്‍...മൊബൈലില്‍ കോളിന്റെയും മെസ്സേജിന്റെയും എരിപൊരി സഞ്ചാരം...ആശംസകള്‍ കൊണ്ട് പള്ള നിറഞ്ഞ് ഫേസ്ബുക്കും...അടുത്ത വീട്ടിലെ സര്‍ക്കാര്‍ സ്കൂളില്‍ പഠിക്കുന്ന കുട്ടിക്ക് പുസ്തകം പൊതിയാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ട് കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷത്തിലെ കലണ്ടര്‍..!! 

മാറ്റമൊന്നും ഇല്ലാതെ നാളെയും പുലരും, സൂര്യന്‍ കിഴക്ക് തന്നെ ഉദിക്കും...ആഘോഷിക്കാന്‍ ഇനിയൊരു കാരണം അന്വേഷിച്ച് ഞാനടക്കം പരക്കം പായും....!! ഒരുകാര്യം നമ്മളെ അപ്പോഴും ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തും, കൂട്ടുകാരന്‍റെ ഡയലോഗില്‍ എന്‍റെ ഒരു ഏച്ചുകൂട്ടല്‍ (മുഴച്ചിരിക്കുമോ), "നമ്മള് പോവണ്ടിടത്തു നമ്മള് തന്നെ പോണം.... നമ്മള്‍ ചെയ്യേണ്ടത് നമ്മള്‍ തന്നെ ചെയ്യണം"

Sunday, December 29, 2013

പകല്‍സ്വപ്നം

ഉച്ചയുറക്കത്തില്‍ ഒരു സ്വപ്നം, എന്നെ ഒരു പാമ്പു കടിച്ചു...!! ടെന്‍ഷന്‍ അടിച്ചാല്‍ രക്തയോട്ടം കൂടും, വിഷം പെട്ടന്ന് ശരീരത്തില്‍ വ്യാപിച്ചു മിനുട്ട് വച്ചു തട്ടിപ്പോവും, അത് കൊണ്ട് ഞാന്‍ കൂളായി നിന്നു...!! നേരെ വിട്ടു ഏറ്റവും അടുത്ത ആശുപത്രിയിലേക്ക്... അത്യാഹിത വിഭാഗത്തില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ അവിടെ ഡോക്ടര്‍ ഇല്ല, പകരം 'ദിപ്പോ' കോഴ്സ് കഴിഞ്ഞിറങ്ങിയ വെള്ളയുടുപ്പിട്ട സുന്ദരി മാലാഖമാര്‍ മാത്രം..!! അവര്‍ക്കാണെങ്കില്‍ എന്‍റെ മുറിവ് കണ്ടിട്ട്, അത് കടിച്ചത് പാമ്പാണോ കൊതുകാണോ എന്ന് പോലും മനസ്സിലാവുന്നില്ല...!! എല്ലാരും കൂടെ "ബ്ലിങ്കന്‍സ്യാ" ഭാവത്തില്‍ നോക്കി നില്‍ക്കുന്നത് കണ്ടു ഞാന്‍ എന്‍റെ ആശങ്ക പങ്കു വച്ചു,

"നേരത്തെ ചാവാന്‍ പൂതി ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാ സിസ്റ്ററെ വലിയ ടെന്‍ഷന്‍ ഒന്നും അടിക്കാതെ ഞാന്‍ വേഗം ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്.. നിങ്ങളെല്ലാരും കൂടെ എന്നെ ടെന്‍ഷന്‍ അടിപ്പിച്ചു കൊല്ലുമോ...?"

നേഴ്സുമാര്‍ സ്ഥലകാല ബോധം വീണ്ടെടുത്തു, പെട്ടന്ന് കിട്ടിയ മരുന്ന് കുത്തി കേറ്റി "രക്ഷപ്പെട്ടു" എന്നും പറഞ്ഞു എന്നെ തിരിച്ചയച്ചു... ഞാന്‍ വീട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു പോയതിനു ശേഷമാണ് അവര്‍ കുത്തിവച്ചത് ശരിയായ മരുന്നായിരുന്നില്ല എന്ന് അതില്‍ ഒരു സുന്ദരിയായ നേഴ്സിന് മനസിലായത്... അവര്‍ എന്നെ ഫോണ്‍ ചെയ്തു...!!

ഇത്രേം ആയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഉണര്‍ന്നു പോയി.. ഇത് കഴിഞ്ഞിട്ട് എന്തുണ്ടായി എന്ന് അറിയാന്‍ എനിക്കും ആകാംക്ഷയുണ്ട്...!! നിങ്ങളില്‍ നല്ല ഭാവനയുള്ളവര്‍ അതൊന്നു പറഞ്ഞു തരൂ...!! ആര്‍ക്ക് വേണെങ്കിലും ഇത് സിനിമയും ആക്കാം...!! എനിക്കൊരു ഫ്രീ ടിക്കറ്റ്‌ തരണം എന്ന് മാത്രം..!! പ്ലീസ്.. പ്ലീസ്...!!

Thursday, December 26, 2013

ഋതുഭേദങ്ങള്‍

ഇക്കഴിഞ്ഞ വേനല്‍ കുറച്ചു കടുപ്പമായിരുന്നു... ചൂട് കാരണം രാത്രിയില്‍ ഉറങ്ങാന്‍ പോലും അന്ന് നന്നേ പാടുപെട്ടു..!! ഗുല്‍മോഹറിന്റെ മനോഹാരിതയോന്നും അന്നെന്നെ തണുപ്പിച്ചില്ല... എത്രയും പെട്ടന്ന് മഴയൊന്നു പെയ്തു കിട്ടിയാല്‍ മതി എന്നായി അപ്പൊ...!! വേനലിന്‍റെ താണ്ഡവം കഴിഞ്ഞു, പിന്നെ മഴ പെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി...!!

 ആദ്യമൊക്കെ മഴയില്‍ ക്ലാരയെയും കാവ്യാ മാധവനെയും മാത്രമല്ല റിമി ടോമിയെ വരെ കണ്ടു മനസും ശരീരവും കുളിരുകോരി...!! കുറച്ചായപ്പോള്‍, ആവശ്യത്തിനു പുറത്തിറങ്ങാന്‍ നേരത്ത് ഒരു മര്യാദയും ഇല്ലാതെ ചന്നം പിന്നം പെയ്ത മഴയെ പ്രാകി...വീടിനകത്തേക്ക് ചീറ്റലടിച്ചു കയറാതിരിക്കാന്‍ വാതിലും ജനലും മുറുകെയടച്ച് മുറുമുറുത്തുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു,

"ഈ നശിച്ച മഴ എന്നാണാവോ തീരുന്നത്...??"

പതിയെ പതിയെ മഴയും നിന്നു...കുറച്ചു ആഴ്ചകള്‍ക്കു മുന്‍പ് ശൈത്യം തുടങ്ങി...!! പുഞ്ചിരിയോടെ തന്നെ ഞാന്‍ അതിനെ വരവേറ്റു...!! മഞ്ഞു മൂടിയ ആര്‍ദ്രമായ പുലരികള്‍ പുത്തന്‍ ഉണര്‍വ് സമ്മാനിച്ചു... പക്ഷെ, അധികം വൈകാതെ രോഗങ്ങളുടെ ദിനങ്ങളായി, ഇടയ്ക്കിടെ വിരുന്നു വന്ന പനി, സ്ഥിരതാമസമായ ജലദോഷവും തൊണ്ടയടപ്പും, എല്ലാ ദിവസവും രാവിലെ ഡോള്‍ബി സിസ്റ്റം ചുമ...!! ഇപ്പൊ ശൈത്യവും മതിയായി...!!

ഇനി പുതിയൊരു ഋതു പിറവിയെടുത്തിരുന്നെങ്കില്‍...!! അതിത്ര പെട്ടന്ന് മടുക്കാതിരുന്നെങ്കില്‍..!!

Tuesday, December 24, 2013

ദൃശ്യം

പതിവ് കാഴ്ചകള്‍ അടങ്ങിയ അത്രയൊന്നും ആളെ പിടിച്ചിരുത്താന്‍ കഴിവില്ലാത്ത ആദ്യ പകുതിയില്‍ ആണ് പടം തുടങ്ങിയത്...നന്മകള്‍ വാരിക്കോരി ചിലപ്പോഴൊക്കെ വെറുപ്പിച്ചു അതങ്ങു നീങ്ങി... രണ്ടാംപകുതിയില്‍ സംഗതി മാറി... ത്രസിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ദൃശ്യാവിഷ്ക്കാരമായി സിനിമ മാറി...!! കണിശമായ തിരക്കഥയും സംവിധാനവും ആണ് അതിനു പിന്‍ബലം..!! ഇതുവരെ ഉള്ള ജിത്തു ജോസഫിന്റെ ഒരു പടവും എനിക്കിഷമായിട്ടില്ല, മെമ്മറിസ് അടക്കം... പക്ഷെ ഇത്തവണ, തിരക്കഥ ഒരുക്കാന്‍ ജിത്തു ഒരുപ്പാട്‌ സമയം കണ്ടെത്തി എന്ന് തോന്നുന്നു... അതിനു ഉദാഹരണമാണ് ആ ക്ലൈമാക്സ്‌..!!

ജിത്തു കഴിഞ്ഞാല്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ അഭിനന്ദനം അര്‍ഹിക്കുന്നത് കലഭവന്‍ ഷാജോണ്‍ ആണ്...അയാളെ റോഡില്‍ വച്ചെങ്ങാനും കണ്ടു കഴിഞ്ഞാല്‍ ഞാന്‍ ചിലപ്പോള്‍ തല്ലിപ്പോവും, അത്രയ്ക്ക് വെറുപ്പുണ്ടാകി അയാളുടെ ആ ദുഷ്ടകഥാപാത്രം...!! ഇയാള്‍ക്ക് ഇത്രയും പ്രതിഭയുണ്ട് എന്ന് ഞാന്‍ ഇത് വരെ കരുതിയിരുന്നില്ല...!!

പഴയ മോഹന്‍ലാലിനെ തിരിച്ചു കിട്ടി എന്നൊക്കെ ചിലര്‍ പറയുന്നത് കേട്ടു, പഴയ ലാലേട്ടന്‍റെ നിഴല് പോലും കണ്ടില്ല എന്നതാണ് സത്യം..!! അന്സിബ എന്ന കലാകാരിയുടെ പ്രകടനം മോശമായില്ല... കൂടെ സിദ്ധിക്കും ആശാ ശരത്തും നന്നായി...!!

ഈ വര്‍ഷത്തെ ഏറ്റവും മികച്ച പടമൊന്നും അല്ല ദൃശ്യം, എന്നാല്‍ ഏറ്റവും നല്ല പടങ്ങളില്‍ ഒന്നാണ്താനും...!! 4/5

പികുറിപ്പ്: ത്രില്ലര്‍ ഇഷ്ടമില്ലാത്തവര്‍ക്ക് ഇതൊരു അറുബോറന്‍ പടമാണ്... ആ ഗണത്തില്‍ പെട്ട എന്‍റെ സഹമുറിയന്‍ പടം കണ്ടു കഴിഞ്ഞു എന്നോട് പറഞ്ഞത്, " സീരിയസ് ആയ പടം കാണുന്നതിലും നല്ലത്, അച്ഛനോട് സംസാരിക്കുന്നതാണ്" എന്നാണ്...

Monday, December 23, 2013

കൊട്ടത്തേങ്ങകള്‍

ഇന്നലെ വൈകീട്ട് വായപ്പാറപ്പടിയില്‍ നിന്ന് മഞ്ചേരിയിലേക്ക് ഒരു മടക്ക ഓട്ടോ കിട്ടി... ഓട്ടോയില്‍ തമിഴ്നാട്ടുകാരായ രണ്ട് തൊഴിലാളികളും ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഓട്ടോ കച്ചേരിപ്പടിയില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ അതിലൊരാള്‍,

"എന്നാടാ അങ്കെയൊരു കൂട്ടം..?"

ഞാന്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ ഡിഫി യുടെ കളക്ട്രേറ്റ് വളയല്‍ മാര്‍ച്ചിനു പോവുന്ന ആളുകള്‍ ആണ്.. കയ്യില്‍ ശുഭ്രപതാക, വാനില്‍ ഉയരുന്ന മുഷ്ടി, ഉച്ചത്തില്‍ മുദ്രാവാക്യം വിളി... ജില്ലയുടെ പല ഭാഗങ്ങളില്‍ നിന്നും മലപ്പുറത്തേക്ക് കാല്‍നടയായി നടന്നു പോവുന്ന സമര ഭടന്മാര്‍...!!

"ഏതോ സ്ട്രൈക്ക്ന്ന് നെനക്കിറെന്‍.." മറ്റെയാള്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു...

"എന്നാ പൊഴപ്പ് ഇത് സാമീ...!!" എന്നും പറഞ്ഞു പണിയായുധങ്ങളും എടുത്തു കൊണ്ട്  അവര്‍ ആശുപത്രിപടിയിലെ ബിവറെജ് കൌണ്ടറിന്‍റെ ക്യൂവിലെ മലയാളികള്‍ക്ക് കമ്പനി കൊടുക്കാന്‍ ഇറങ്ങിപ്പോയി... റോഡില്‍ സമര ഭടന്മാര്‍ പിന്നെയും അണിനിരന്നു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു...!!

ഓട്ടോയില്‍ നിന്ന് ഇറങ്ങി, നിലാവ് കണ്ടു ഞാന്‍ മുകളിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോള്‍, ഇനിയും മണ്ടരി ബാധിക്കാത്ത തെങ്ങുകളില്‍ കയറാന്‍ ആളെ കിട്ടാതെ ഉണങ്ങി വരണ്ടു പോയ തേങ്ങകള്‍... കൊട്ടത്തേങ്ങകള്‍...!!

Saturday, December 21, 2013

ഏഴു സുന്ദര രാത്രികള്‍

സംഗതി വലിയ തെറ്റില്ല...ഒരു അപാര ചിത്രം ഒന്നുമല്ലെങ്കിലും മോശമല്ല... രാത്രികള്‍ ഏഴും വിരൂപമാല്ലാതെ കാണിക്കാന്‍ ലാല്‍ജോസിന് കഴിഞ്ഞു, എഴുതാന്‍ ജെയിംസ്‌ ആല്‍ബെര്‍ട്ടിനും...അഭിനയം, ദിലീപ് പതിവ് ശൈലി തന്നെ, പക്ഷെ അലംബതരം കുറച്ചു കണ്ട്രോള്‍ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്...അത് സംവിധായകന്‍റെ കഴിവായിരിക്കും...പുതിയ നായിക (ആണല്ലോ അല്ലെ) അത്ര പോര..!! അഭിനയത്തിലും കാഴ്ചയിലും...!! റിമയും മുരളി ഗോപിയും ഹരിശ്രീയും ടിനിയും എല്ലാം ശരാശരി നിലവാരം പുലര്‍ത്തി...!! ശ്രീജിത്ത് രവിയെ കാണിച്ചപ്പോള്‍ തന്നെ തിയേറ്ററില്‍ എല്ലാരും "തുതുരുത്തു..." പാടാന്‍ തുടങ്ങി...!! പക്ഷെ അതിനോളം പോന്ന നിലവാരം ഈ പടത്തില്‍ കാണിച്ചില്ല... ശേഖര്‍ മേനോന് കൂടുതല്‍ ഒന്നും ചെയ്യനില്ലായിരുന്നെങ്കിലും ഓരോ രാത്രിയിലും വിളിച്ചു പാട്ട് പാടിയത് നന്നേ രസിച്ചു...!! രസിപ്പിക്കുന്ന അശ്ലീലം ഇല്ലാത്ത വേറെയും ഒരുപാട് രംഗങ്ങള്‍ ഉണ്ട് ഈ രാത്രികളില്‍...!!ഹിറ്റായ ചില പഴയ സിനിമ ഡയലോഗുകള്‍ ഇതിനു നന്നായി സഹായിച്ചു.. പിന്നെ കോമിക് ആയ ചില അവതരണ രീതികളും...!!

എന്നാലും ഒരു ലാല്‍ജോസ് മാജിക് ഇല്ലാതെ പോയി എന്ന് വേണം കരുതാന്‍... പ്രധാനമായും നഷ്ടപ്പെട്ട രണ്ടു കാര്യങ്ങള്‍ ആണ്, മനോഹരമായി തയ്യാറാക്കാറുള്ള സെറ്റും ലൊക്കേഷനും (ആ സ്റ്റുഡിയോ ഇതിനു അപവാദം ആണ്..), പിന്നെ പതിവായി ഉണ്ടാകാറുള്ള നല്ല പാട്ടുകളും... ബാക്കി എല്ലാം മിനിമം പാസ് മാര്‍ക്ക്‌ എങ്കിലും വാങ്ങി...കല്യാണം കഴിഞ്ഞവര്‍ക്കും ഇനി കഴിക്കാന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്നവര്‍ക്കും കേട്ടും കണ്ടും പഴകിയതെങ്കിലും ഒരു സന്ദേശം കൊടുക്കാനും ഈ സിനിമയ്ക്കു കഴിഞ്ഞു...നിര്‍ബന്ധമായും കാണേണ്ട പടമൊന്നും അല്ല, കണ്ടാല്‍ മോശം പറയുകയും ഇല്ല... അതാണ്‌ ഏഴ് സുന്ദര രാത്രികള്‍... 3.5/5


പിന്കുറിപ്പ്: ഇടയ്ക്കു ഒരു സീനില്‍ മിന്നായം പോലെ നമ്മുടെ അനൂപ്‌ സത്യനെ കണ്ടു... A dream called America എന്ന മനോഹരമായ ഡോക്യുമെന്ററി എടുത്ത ചെറുപ്പക്കാരന്‍... ഇനിയും മനസിലാവുന്ന രീതിയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ മ്മടെ സത്യന്‍ അന്തികാടിന്റെ മോന്‍ന്ന്...ഇതില്‍ സഹസംവിധായകന്‍ ആണ് പുള്ളി... നല്ല തച്ചന്റെ കീഴില്‍ പണിപടിക്കാന്‍ ഭാഗ്യം സിദ്ധിച്ച അനൂപിന് അഭിനന്ദനങ്ങള്‍..

Tuesday, December 17, 2013

സന്തോഷ ജന്മദിനം കുട്ടിക്ക്

ഇരുപത്തെട്ടു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ് ഒരു പുലര്‍ച്ചക്ക് മഞ്ചേരി ഗവണ്മെന്റ് ആശുപത്രിയിലെ ലേബര്‍ റൂമില്‍ അമ്മയുടെ വേദന കടിച്ചമര്‍ത്തിയുള്ള കരച്ചില്‍ കേട്ടിരുന്നിരിക്കാം... ആ ധനുമാസ പുലരിയില്‍ തണുപ്പിനെ വകവയ്ക്കാതെ അക്ഷമനായി അച്ഛന്‍ എന്നെ പുറത്തു കാത്തിരുന്നിരിക്കാം...!! ഗര്‍ഭപാത്രത്തിലെ സുഖവാസം കഴിഞ്ഞു, കാലിട്ടടിച്ചു കൈ മുറുക്കിയടച്ച് പുതിയ ലോകത്തോട്‌ പൊരുത്തപ്പെടാനാവാതെ കാര്‍ത്ത്യായനി ഡോക്ടറുടെ കൈകളില്‍ കിടന്നു ആര്‍ത്താര്‍ത്ത് കരഞ്ഞു ഞാന്‍ അന്ന്...!! ഒരുപക്ഷെ എന്‍റെ കരച്ചില്‍ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും സന്തോഷിപ്പിച്ച ഒരേയൊരു ദിവസമായിരിക്കാം ആ ഡിസംബറിലെ ബുധനാഴ്ച്ച....!! എനിക്ക് ചുറ്റും ആര് എന്ത് എന്തിന് എന്നൊന്നും മനസ്സിലാവാതെ ഞാന്‍ കണ്ണ് മിഴിച്ചു ചുറ്റും നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു...മടുത്തപ്പോള്‍ കുറെ കിടന്നുറങ്ങി... എന്‍റെ നെറ്റിയിലും കവിളിലുമൊക്കെ ആരൊക്കെയോ ചുംബിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു...വിശപ്പുമാറ്റാന്‍ ആവശ്യാനുസരണം മുലപ്പാല്‍ കിട്ടിക്കൊണ്ടേ ഇരുന്നു.... അധികം കുടിച്ചത് ഞാന്‍ കക്കി കളഞ്ഞു...!!

ഇന്ന് വീണ്ടും ഡിസംബര്‍ പതിനെട്ട്, അതൊരിക്കല്‍ കൂടി ബുധനാഴ്ച്ച വന്നിരിക്കുന്നു... !! അന്ന് കൃഷ്ണക്കണിയാന്‍ ഗണിച്ചിരുന്നോ ആവോ, ഇരുപത്തെട്ടു വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞു ഫേസ്ബുക്ക്‌ എന്ന കുന്ത്രാണ്ടത്തില്‍ തന്‍റെ ജനനം പോലും ഈ മഹാപാപി ഒരു സ്റ്റാറ്റസ് ആയി ഇടുമെന്ന്...??

Saturday, December 14, 2013

പുണ്യാളന്‍ അഗര്‍ബത്തീസ്

കുറേ പേര്‍ നല്ലത് പറഞ്ഞു കേട്ടാണ് ഞാന്‍ പുണ്യാളനെ കാണാന്‍ പോയത്... അരമണിക്കൂര്‍ നേരം വൈകി തുടങ്ങിയ ഷോ, ആദ്യമൊക്കെ വിരസമായ തമാശകള്‍, പിന്നെ പിന്നെ രസം വന്നു തുടങ്ങി... പ്രത്യേകിച്ച് ശ്രീജിത്ത്‌ രവി വന്നത് മുതല്‍... പിന്നെ വീണ്ടും വിരസത, അലമ്പായ ക്ലൈമാക്സ്‌... ഇതായിരുന്നു എനിക്ക് രഞ്ജിത്ത് ശങ്കര്‍ എഴുതി സംവിധാനം ചെയ്ത പുണ്യാളന്‍ അഗര്‍ബതീസ്... !!

എന്നെപ്പോലെ ത്രിശ്ശുരിനെയും തൃശ്ശൂര്‍ക്കാരെയും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവര്‍ക്ക് എന്തൊക്കെയോ ഒരല്‍പ്പം സന്തോഷിക്കാന്‍ ഈ സിനിമയില്‍ ഒളിപ്പിച്ചിടുണ്ട്... അല്ലാത്തവര്‍ക്ക് പടു വെയ്സ്റ്റ്...!! ഇതില്‍ എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ട്ടപെട്ടത്‌ ടൈറ്റില്‍ സോന്ങ്ങ് ആണ്... തെക്കിന്ക്കാടും, വടക്കുംനാഥനും പുലികളിയും പൂരവും അക്കാദമിയും  തൃശ്ശൂര്‍ക്കാരന്റെ വികാരങ്ങള്‍ എല്ലാം ഒപ്പിയെടുത്തിരിക്കുന്നു.... പക്ഷേ കഥയാണ്‌ പ്രശ്നം..!! ക്ലാസിക് പദവിയില്‍ വച്ചിരിക്കുന്ന പല പടങ്ങളുടെയും നിഴലുകള്‍ എടുത്തു സാമൂഹിക പ്രസക്തിയുള്ള പല ഘടകങ്ങളെയും തൊട്ടു തലോടി അതിന്റെയൊന്നും അകക്കാമ്പ് തൊടാതെ എങ്ങനെയോ അവസാനിപ്പിച്ച ഒരു കഥയും തിരക്കഥയും ആയിപ്പോയി പുണ്യാളന്....!! 

അഭിനയം, ജയസൂര്യ നിലവാരം പുലര്‍ത്തി...കൈയ്യടി നേടിയത് ശ്രീജിത്ത്‌ രവിയാണ്... രചനയും ടി ജി രവിയും ഇടവേളയും നന്നായി.... അജുവിനു ത്രിശൂര്‍ ഭാഷ വഴങ്ങുന്നില്ല എന്ന് തോന്നി...പുതിയ നായിക നൈല കൊള്ളാം, പക്ഷെ ജയസൂര്യക്ക് ചേരുന്നില്ല... പക്ഷെ ഇത് പോലെ ഒരു ഭാര്യയെ കിട്ടിയാല്‍ കൊള്ളാം എന്ന് തോന്നി, ആ കഥാപാത്രം നല്ലതായിരിക്കുന്നു...!!

ചുരുക്കി പറഞ്ഞാല്‍, അഗര്‍ബത്തിക്ക് ആരെയും മയക്കുന്ന മാദക മണം ഇല്ലെങ്കിലും വലിയ ദുര്‍ഗന്ധം ഇല്ലാതെ കാണാം... കൂടുതല്‍ ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കരുത് എന്നുമാത്രം...!!

Wednesday, December 11, 2013

ശ്രേഷ്ഠ ഭാഷ

"എങ്ങോട്ടാ....?"
"ഞാന്‍ ഒരു സിനിമക്ക് പോവുകയാ..."
"ഏതാ പടം..??"
"ബൈസിക്കിള്‍ തീവ്സ്"
"ഓ, ഇംഗ്ലീഷ് പടമാണോ... നീ വിട്ടോ..."
"ഹേയ് ഇംഗ്ലീഷ് അല്ല.... മലയാളം തന്നെ ആണ്, മ്മടെ ആസിഫലിയുടെ..!! വരുന്നോ??"
"വേറെ ഏതൊക്കെ പടമാ കളിക്കുന്നത്..??"
"വീപ്പിംഗ് ബോയ്‌, സൈലന്‍സ്, എസ്കേപ് ഫ്രം ഉഗാണ്ട, ഫിലിപ്പ്സ് ആന്‍ഡ്‌ മങ്കി പെന്‍...!!"
"ഇതൊക്കെ മലയാളം പടമാണോ..??"
"അതേന്ന്...!!"

"ശ്രേഷ്ഠ ഭാഷ തന്നെ....!!"

Tuesday, December 10, 2013

അസാധാരണവും സാധാരണവും

അസാധാരണം:-
-----------------------
അത്യാവശ്യം അങ്ങാടി തെണ്ടലും കറക്കവും കഴിഞ്ഞു ഏതാണ്ട് എട്ട് എട്ടരയോടെ ഞാന്‍ വീട്ടിലെത്തി... ഞാന്‍ വന്നു കയറുമ്പോള്‍ അമ്മയും അയല്‍പക്കങ്ങളിലെ കുറച്ചു ചേച്ചിമാരും മുറ്റത്തുണ്ട്‌... എല്ലാരും കൂടെ തിരുവാതിരക്കളി പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യുകയാണ്... വര (വായപ്പാറപ്പാടി റസിഡന്‍ഷ്യല്‍ അസോസിയേഷന്‍) യുടെ ആഘോഷ പരിപാടിയുടെ ഭാഗമായുള്ളതാണ്... ആദ്യം കണ്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് ചിരിയാണ് വന്നത്... കെട്ടിച്ചു വിട്ട മോളും കെട്ടിക്കാന്‍ പാകമായ മൂത്ത മകനും ഉള്ള അമ്മയും സമപ്രായക്കാരും ഈ പ്രായത്തില്‍ മുറ്റത്ത്‌ നിന്ന് ഡാന്‍സ് പഠിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് സഹിച്ചില്ല...!! അണപൊട്ടി വന്ന ചിരി മുറുക്കനെ അടക്കിപിടിച്ച് ഞാന്‍ അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി...!! 

സാധാരണം:-
-------------------
വാതില്‍ തുറന്നു അകത്തു കയറിയ എന്നെ വരവേറ്റത് പേരറിയാത്ത ഏതോ മലയാളം സീരിയലിലെ നാടകീയ സംഭാഷണങ്ങള്‍...!! വാക്കുകളില്‍ ദുഷ്ട്ടത നിറച്ച് കുടുംബിനികളും ഗൃഹനാഥനും മരുമകളെ പീഡിപ്പിക്കുന്ന കാഴ്ചകള്‍...വീട് നിറയെ നെഗറ്റീവ് എനര്‍ജി.. എല്ലാം സോഫയില്‍ ഇരുന്നു കണ്ട് സീരിയലിനു ഒപ്പം ജീവിക്കുന്ന അച്ഛമ്മ...ഏതൊരു മലയാളി വീടിലെന്നപോലെ പതിവ് കാഴ്ച്ച...!!

അസാധാരണവും സാധാരണവും തമ്മിലുള്ള സംഘര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് വേദിയാവുകയായിരുന്നു പിന്നീട് എന്‍റെ മനസ്സ്.... അസ്വസ്ഥമാകുന്ന കുടുംബ ജീവിതത്തിനു കാരണമാകുന്നത് സാധാരണം എന്ന് വിധിയെഴുതിയെ പതിവ് രീതികള്‍ ആണ് പലപ്പോഴും... അതിനുള്ള പരിഹാരം അസാധാരണമായ ആദ്യ കാഴ്ച്ച തന്നെയാണ്... പരസ്പരം കുറ്റവും കുറവും കുന്നായ്മ്മയും പറയാനും ദുഷ്ടത ഉള്ളില്‍ വളര്‍ത്താനും സമയം കളയാതെ കൂട്ടായ്മ്മകളിലേക്കും നന്മകളിലേക്കും തിരിയാന്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ ഒരു പരിധി വരെ കുടുംബപ്രശ്നങ്ങള്‍ക്ക് പരിഹാരം കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞു എന്ന് വരാം... നാം ഒരു സാമൂഹിക ജീവിയാണ് എന്ന് സ്വയം ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്താനും ഇത് സഹായിച്ചേക്കും... ഇപ്പറഞ്ഞത്‌ പുരുഷ മഹാ ജനങ്ങള്‍ക്കും ബാധകമാണ്...!! 

Monday, December 9, 2013

ബൈസിക്കിള്‍ തീവ്സ്

ചുമ്മാ സൈക്കിള്‍ ഒക്കെ മോഷ്ടിക്കാം എന്നല്ലാതെ പ്രേക്ഷകന്‍റെ മനസ്സ് കവരാന്‍ മാത്രം കഴിവില്ലാതെ പോയി ഈ സിനിമക്ക് മുന്നിലും പിന്നിലും ഉള്ളവര്‍ക്ക്..പ്രധാന കാരണം തിരക്കഥ തന്നെ...അറുബോറന്‍ ആദ്യപകുതി, അതില്‍ കുത്തി നിറച്ചിരിക്കുന്നത് കേട്ട് പഴകി തുരുമ്പിച്ചു ദ്രവിച്ച ഒരു ഫ്ലാഷ്ബാക്ക്, കളിക്കളം സിനിമ, വലതു കയ്യില്‍ വാച്ച് കെട്ടിയ ആസിഫ് അലി, കേട്ടാല്‍ അറക്കുന്ന ഒരു പാട്ട്... കളിക്കളത്തില്‍ മമ്മൂട്ടി ചെയ്ത കള്ളന്‍ വേഷം, (ആ കഥാപാത്രത്തിന്‍റെ പേര് ഇത് വരെ പിടികിട്ടിയിട്ടില്ല) മറ്റൊരു രീതിയില്‍ ചെയ്ത് ആസിഫ് അലി നശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു...

പിന്നെ ഇതിലെ ഏറ്റവും ആകര്‍ഷണം ഉള്ള ഘടകം, വിജയ്‌ ബാബു എന്ന നടന്‍ ആണ്... മലയാള സിനിമയില്‍ തന്റെ സ്ഥാനം എവിടെയെന്നു സ്വയം തിരിച്ചറിഞ്ഞാല്‍ ഈ നടന്‍ ഒരുപാട് മുന്‍പോട്ടു പോവും, തീര്‍ച്ച...!! കാര്യമായി ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലെങ്കിലും അപര്‍ണ്ണയെന്ന മുടി ബോബ് ചെയ്ത മൂക്കുത്തിയിട്ട കട്ടി ഫ്രെമുള്ള കണ്ണട വച്ച തടിച്ച ഈ സുന്ദരിയെ എനിക്ക് ഒരിക്കല്‍ കൂടി ഇഷ്ടമായി...!! രണ്ടോ മൂന്നോ സീനിലേ ഉള്ളെങ്കിലും സിദ്ധിക്ക് ചിരി പടര്‍ത്തി...!! ആസിഫിന് ഒരു മാറ്റവും ഇല്ല, ഇത്രയും കാലം കണ്ട അതെ ആള്‍, അതെ ഭാവം... പ്രതിഭാ ദാരിദ്ര്യം ശരിക്കും അയാളില്‍ നിഴലിക്കുന്നത് കാണാം...!!

എന്നാല്‍ രണ്ടാം പകുതി കഥ മാറി,   ട്വിസ്റ്റ്‌, അതിന്‍റെ മേലെ പിന്നേം പിന്നേം ട്വിസ്റ്റ്‌... പടം മുഴുക്കെ ആ വേഗത പാലിക്കാന്‍ സംവിധായകന് കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ ഈ സിനിമയുടെ വിധി തന്നെ മറ്റൊന്നാവുമായിരുന്നു...!! ആദ്യ പകുതി കണ്ടു ബോറടിച്ചു തിയേറ്റര്‍ വിട്ടവര്‍ ശരാശരിയില്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളിക്കാമായിരുന്ന ഈ സിനിമയെ മോശം പടം എന്ന ഗണത്തില്‍ അതിനകം പെടുത്തി കഴിഞ്ഞു...!! നല്ല ക്ലൈമാക്സ്‌ ഉണ്ടായിട്ട് കാര്യമില്ല, അത് വരെ പ്രേക്ഷകനെ പിടിച്ചിരുത്താനുള്ള കഴിവും വേണം, അതില്ലെങ്കില്‍ വീണ്ടും ഇത് പോലെയുള്ള രണ്ട് പടമൊക്കെ എടുത്തു പീടിക പൂട്ടി വീട്ടില്‍ ഇരിക്കാം...!! 2.5/5 

Wednesday, November 27, 2013

തിര

തിര കണ്ടു, എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു എന്ന് ഒറ്റ വാക്കില്‍ പറയാം... രാകേഷ് എഴുതിയ നല്ല വേഗതയുള്ള ഒരു സാധാരണ കഥ മനോഹരമായി അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു വിനീത്... സിനിമയുടെ വേഗത്തിന് തീര്‍ത്തും അനുയോജ്യമായ പശ്ചാത്തല സംഗീതം, കളര്‍ ടോണ്‍, ലൊക്കേഷന്‍..!! അച്ചടി ഭാഷയാണെങ്കിലും സംഭാഷണങ്ങള്‍ നിലവാരം പുലര്‍ത്തി... എടുത്തു പറയേണ്ടത് കാസ്റ്റിംഗ് ആണ്... 

ശോഭന..!! പല അഭിനയം കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും  ഒരു നടിയുടെ അഭിനയം അത്ഭുതമായി തോന്നുന്നത് ശോഭനയെ കാണുമ്പോഴാണ്...!! ഒരു വലിയ ഇടവേളക്ക് ശേഷം ഉള്ള തിരിച്ചു വരവില്‍ രോഹിണി മയിയെ എത്ര കയ്യടക്കത്തോടെയാണ്‌ ഈ നടി കൈകാര്യം ചെയ്തത് എന്ന് പുതിയ നടികള്‍ ഒന്ന് കണ്ടു പഠിക്കുന്നത് നന്നായിരിക്കും...!!
ഒരു പുതുമുഖത്തിന്‍റെ ചാപല്യങ്ങള്‍ അധികമൊന്നും ഇല്ലാതെ ധ്യാനും വരവ് ഗംഭീരമാക്കി... നല്ല ആശാരിയുടെ കയ്യില്‍ കിട്ടിയാല്‍ നന്നായി തെളിഞ്ഞു വരാന്‍ സാധ്യതയുണ്ട്...!!

മോശമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയത് ജോമോന്റെ ക്യാമറ മാത്രമാണ്... ക്യാമറക്ക്‌ സ്റ്റാന്റ് ഉണ്ടായിരുന്നില്ലേ ജോമോനെ, അതോ സ്റ്റാന്റിന്റെ സ്ക്രൂ ഇളകി കിടക്കുകയായിരുന്നോ... ചെറുപ്പത്തില്‍ പൂച്ചയെ കൊന്നാല്‍ കൈവിറ ഉണ്ടാവും എന്ന് പഴമക്കാര്‍ പറയാറുണ്ട്‌, ഇനി അങ്ങനെ വല്ല അബദ്ധവും കാണിച്ചോ...?? എന്തായാലും പടം തുടങ്ങി തീരുന്നത് വരെ മുഴുവന്‍ സമയവും സ്ക്രീന്‍ വൈബ്രേഷന്‍ മോഡില്‍ ആയിരുന്നു... കുലുങ്ങി കുലുങ്ങി കണ്ണ് വേദനിക്കാന്‍ തുടങ്ങി എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ മതിയല്ലോ... വല്ലാത്ത ചെയ്ത്തായിപ്പോയി..!!

തിര ഇനിയും രണ്ട് ഭാഗങ്ങളില്‍ വരും എന്നറിഞ്ഞു, പ്രണബിന്‍റെ മരണത്തെ കുറിച്ച് ആസാദ് പറയുന്നത് കേള്‍ക്കാന്‍ രണ്ടാം ഭാഗത്തിന് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുന്നു... കരയെ പുണരാന്‍ ഇനിയും തിരകള്‍ ഉണ്ടാവട്ടെ..!! 3.5/5

Tuesday, November 26, 2013

ഹിന്ദി വിദ്വാന്‍

ബാംഗ്ലൂരിലെ ഒരു പതിവ് ബാച്ചിലര്‍ റൂം ഞായറാഴ്ച്ച കാഴ്ച്ച, തലേന്ന് കുടിച്ച ബിയറിന്റെയും റമ്മിന്റെയും കാലി കുപ്പികള്‍ മുറിയുടെ ഒരു മൂലക്ക് കൂട്ടി വച്ചിരിക്കുന്നു.. അര ലിറ്ററിന്റെ സെവന്‍ അപ്പ്‌ കുപ്പി മുറിച്ചു പകുതിയാക്കി ആഷ് ട്രേ ആക്കിയ ബാച്ചിലര്‍ വിരുതില്‍ മുക്കാലും സിഗരെറ്റ്‌ കുറ്റികള്‍ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു...നേരം നട്ടുച്ചയായപ്പോള്‍ അവിടത്തെ അന്തേവാസികള്‍ ഒന്നൊന്നായി തലപൊക്കി തുടങ്ങി...!!

നമ്മുടെ നായകന്‍ നേരെ അടുക്കളയില്‍ പോയി ചായ ഉണ്ടാക്കാന്‍ പാത്രത്തില്‍ വെള്ളം നിറച്ചു സ്റ്റവില്‍ വച്ചു...ഗ്യാസ് തീര്‍ന്നു എന്ന സത്യം അറിയാന്‍ അധികം കാത്തു നില്‍ക്കേണ്ടി വന്നില്ല...!!

"എടാ, സിലിണ്ടര്‍ കാലിയായി... ആ ഗ്യാസ് ഏജന്‍സിയില്‍ ഒന്ന് വിളിച്ചു പറ...!!"

ആര് കേള്‍ക്കാന്‍, കേട്ടാല്‍ ഉണ്ടോ ചെയ്യുന്നു...!! മടിയുടെ ഉത്ഭവം തന്നെ ബാച്ചിലര്‍ റൂമുകളില്‍ നിന്നാണല്ലോ...!! 

"ഒന്ന് വിളിക്കിനെടാ തെണ്ടികളെ, ഇല്ലെങ്കില്‍ എല്ലാര്‍ക്കും വായു വിഴുങ്ങി കിടക്കാം ഇന്ന്..." നായകന്‍ ടോണ്‍ കനപ്പിച്ചു...!!

"ആ ഏജന്‍സിക്കാരന്‍ ഒടുക്കത്തെ ഹിന്ദിയാ...ഞാന്‍ ഗ്യാസ് വിളിച്ചു പറഞ്ഞാല്‍ ചിലപ്പോ കൊണ്ട് വരുന്നത് ഗ്യാസ് മുട്ടായി ആയിരിക്കും... നീയല്ലേ വലിയ  ഹിന്ദിക്കാരന്‍, നീ തന്നെ വിളിച്ചു പറ..." ഒരുത്തന്‍ വാ തുറന്നു..!!

സകലതിനേയും പ്രാകിക്കൊണ്ട്‌ നമ്മുടെ നായകന്‍ തന്നെ ഫോണ്‍ എടുത്തു നമ്പര്‍ ഡയല്‍ ചെയ്തു, ഒറ്റ ഡയലോഗ്..

"ഭയ്യാ, ഹമാരാ ഗ്യാസ് കതം ഹോഗയാ... ജല്‍ദി ആവോ...!!"

Monday, November 25, 2013

ലൈന്‍ പൊട്ടി, അവളെ (വേറെ ആരോ) കെട്ടി

ആ രാത്രി പുലരരുതേ എന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചായിരുന്നു അന്ന് ഞാന്‍ കിടന്നിരുന്നത്...പക്ഷെ പതിവ് പോലെ അന്നും പുലര്‍ന്നു, കിഴക്ക് വെള്ളകീറി തന്നെ...!! ഏതായം കൊണ്ട് ഭൂപടം വരച്ച തലയിണയില്‍ നിന്നും മുഖമുയര്‍ത്തി ചിറി തുടച്ചു കണ്ണുകള്‍ തിരുമ്മി ഞാന്‍ ഉറക്കത്തില്‍ നിന്നും പിന്‍വലിഞ്ഞു...ലോലമായ തിരശീലകളെ വക വക്കാതെ നുഴഞ്ഞു കയറിയ സൂര്യരശ്മികള്‍ കണ്ണില്‍ തറച്ചപ്പോള്‍ ആയിരുന്നു നേരം പുലര്‍ന്നു എന്ന കയ്പ്പേറിയ സത്യം ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞത്...!!

അതേ, ഇന്നവള്‍ വിവാഹിതയാവുകയാണ്...!! കഴിഞ്ഞ കുറേ മാസങ്ങളില്‍ മനസ്സ് പങ്കുവച്ചവള്‍, ഇന്ന് ഇനിയങ്ങോട്ട് ഒരു പങ്കുകച്ചവടത്തിനും ഇല്ല എന്ന് തീര്‍ച്ചയാക്കി പിരിഞ്ഞു പോവുന്നു...!! ഇത് വരെ കിന്നരിച്ചതും കൊഞ്ചിയതും "വിട"യെന്ന രണ്ടക്ഷരത്തില്‍ അവസാനിക്കുന്നു...!!

പതിവുപോലെ ഞാന്‍ കുളികഴിഞ്ഞു അലക്കിതേച്ച പാന്റും ഷര്‍ട്ടും ഇട്ട് ഓഫീസിലേക്ക് നടന്നു...എന്തൊക്കെ ആയാലും എനിക്ക് ജീവിച്ചേ പറ്റൂ... അതിന്‍റെ ഭാഗമായി ഞാന്‍ നേരെ കാന്റീനില്‍ പോയി ഉപ്പുമാവ് വാങ്ങി കഴിക്കാന്‍ ഇരുന്നു... സ്റ്റീല്‍ പ്ലേറ്റില്‍ സ്പൂണ്‍ കൊണ്ട് ഹോക്കി കളിക്കുന്നത് പോലെ ഞാന്‍ കുറെ നേരം ഉപ്പുമാവ് തരികള്‍ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും തട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു...!! ചിന്ത വീണ്ടും അവളിലേക്ക്‌...!!

"ഇപ്പൊ അവളുടെ വീട്ടില്‍ ചായയും ഉപ്പുമാവും കൊടുക്കുന്നുണ്ടാവും, കൂടെ ഒരു ചെറുപഴവും", ഞാന്‍ ആലോചിച്ചു കൂട്ടി... അവളിപ്പോ പട്ടു സാരിയും ആഭരണങ്ങളും അണിഞ്ഞു തനി കല്യാണപ്പെണ്ണായി ഒരുങ്ങിയിട്ടുണ്ടാവും...അവളെ ആ വേഷത്തില്‍ കാണാന്‍ ഞാനും കൊതിച്ചിരുന്നു, ആ സ്വപ്ന സീനില്‍ പക്ഷെ വരന്‍റെ  വേഷമണിഞ്ഞു നിന്നിരുന്നത് ഞാന്‍ തന്നെ ആയിരുന്നു...തൊണ്ടയില്‍ കുടുങ്ങിയ ഉപ്പുമാവിനെ ചായയുടെ സഹായത്തോടെ വയറ്റിലാക്കി കയ്യും വായയും കഴുകി നേരെ ഓഫീസിലേക്ക് വച്ചു പിടിച്ചു...!!

വിറയാര്‍ന്ന വിരലുകള്‍ കീബോര്‍ഡില്‍ അമര്‍ത്തി വിരസമായ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ സ്ക്രീനില്‍ എവിടെയോ അലക്ഷ്യമായി ഞാന്‍ നോക്കി നിന്നു...ഇന്നിനി പണി ഒന്നും നടക്കില്ല..!! മനസിപ്പോഴും നാട്ടിലെ ആ കല്യാണ പന്തലില്‍ ആണ്... എനിക്ക് മുന്‍പില്‍ ഒരിക്കല്‍ പോലും താഴ്ന്നു തരാന്‍ നില്‍ക്കാത്തവള്‍, ഇപ്പോള്‍ ഇന്നലെ കണ്ട ഒരുത്തന് മുന്‍പില്‍ ഒരു മടിയും കൂടാതെ താലിക്കും മാലക്കും വേണ്ടി തല കുനിച്ചു കൊടുക്കുന്നുണ്ടാവും...!! അവളുടെ ആ വെളുത്ത വിരലുകളില്‍ ഞാനന്ന് തൊട്ടപ്പോള്‍ അവള്‍ ആരെങ്കിലും കാണും എന്ന് പറഞ്ഞു കൈ വലിച്ചു, ഇന്നവള്‍ ഒരു വലിയ പുരുഷാരത്തിനു മുന്‍പില്‍ മറ്റൊരുത്തന്റെ കൈ പിടിച്ചു നടക്കുന്നു, വേവലാതികള്‍ ഇല്ലാതെ...!!

കാന്ടീനിന്റെ ഒരു മൂലയില്‍ ഒറ്റക്കിരുന്നു ഞാന്‍ രുചിയില്ലാത്ത ഭക്ഷണം കഴിച്ചപ്പോള്‍, അവള്‍ പുതിയ കൂട്ടുകാരനോടൊത്ത്‌ നാക്കിലയില്‍ രണ്ട് കൂട്ടം പയസമടക്കമുള്ള സദ്യ പങ്കിട്ടു കഴിക്കുകയായിരുന്നു...അതുകഴിഞ്ഞ് കള്ളക്കണ്ണീരോലിപ്പിച്ചു അവള്‍ അവനോടൊപ്പം പുതിയ വീട്ടിലേക്ക് പോയിരിക്കാം...!!

വൈകുന്നേരം, ഇനി വയ്യ..!! മനസ്സ് ഏതു നിമിഷവും ഒരു സ്ഫോടനത്തിനു ഇരയാവം...നേരെ നടന്നത് വൃത്തിഹീനമായ ഒരു ബാറിലേക്ക്, പടപടാന്ന് മൂന്നെണ്ണം കേറ്റി, ഒരു പൈന്റ് വാങ്ങി അരയില്‍ തിരുകി റൂമിലേക്ക്‌..അത് തീരാനും അധികം നേരം വേണ്ടി വന്നില്ല...!! മൊബൈലില്‍ പഴയ മെസ്സേജ്കള്‍ നോക്കി, മിഴിനീര്‍മണികള്‍ ചിതറി വീഴാന്‍ തുടങ്ങി..!!

സമയം രാത്രി ഏതാണ്ട് പതിനൊന്ന് മണിയായി, അവളോട്‌ ഒന്ന് സംസാരിക്കാന്‍ തോന്നി..!! ചിന്തയേക്കാള്‍ വേഗത്തില്‍ കൈവിരലുകള്‍ ചലിച്ചു, അവളുടെ നമ്പര്‍ ഡയല്‍ ചെയ്തു... അഞ്ചാമത്തെ റിങ്ങില്‍ അവള്‍ ഫോണ്‍ എടുത്തു..!!

"നീ ഉറങ്ങിയില്ലേ..??", കുഴഞ്ഞ സ്വരത്തില്‍ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..

"നീ എന്തിനാ ഇപ്പൊ വിളിച്ചത്, സമയം എത്രയായി എന്നറിയില്ലേ..."

"ഇതിലും വൈകി നമ്മള്‍ ഒരുപാട് സംസാരിച്ചിരുന്നു..." ഞാന്‍ ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചു

"നമ്മള്‍ എല്ലാം അവസാനിപ്പിച്ചതല്ലേ, നീ ഫോണ്‍ വയ്ക്ക്..." അവള്‍ ദൃതി കാണിച്ചു.

"ഹോ...!! നിനക്ക് അവിടെ ഫസ്റ്റ് നൈറ്റ്‌ ആണല്ലോ അല്ലെ, എന്ജോയ്‌... പോയി അവന്‍റെ കൂടെ എന്ജോയ്‌ ചെയ്യ്..." അതും പറഞ്ഞു ഞാന്‍ ഫോണ്‍ വച്ചു.. എന്നിട്ട് ബാത്‌റൂമില്‍ പോയി വാളും വച്ചു...പിന്നെ വന്നു കിടക്കയില്‍ വീണതേ ഓര്‍മ്മയുള്ളൂ..!!

വീണ്ടും ഒരു പുലരി വന്നു, ഒരു ഹാങ്ങോവറിന്റെ അകമ്പടിയോടെ ഞാന്‍ അതിനെ വരവേറ്റു, അവള്‍ പൂര്‍ണ്ണമായും എന്റെതല്ലാതായ ആ ദിവസത്തെ ഞാന്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ തുടങ്ങി...മൊബൈല്‍ എടുത്തു നോക്കിയപ്പോ അതില്‍ കുറെ മിസ്കാളുകള്‍, എല്ലാം ഒരേ നമ്പറില്‍ നിന്നും...ഞാന്‍ തരിച്ചു വിളിച്ചു..

"ഇന്നലെ അവളുടെ കല്യാണം ആയിരുന്നല്ലേ, നല്ല വിഷമം ഉണ്ടായിരുന്നിരിക്കും, എത്രയെണ്ണം കേറ്റി...??"

"ഒന്‍പത്.."

"ങാ...!! അപ്പൊ അതിന്‍റെ വിഷമം മാറിയില്ലേ, ഇനി അത് ഓര്‍ക്കണ്ട, ഇനി ഞാന്‍ മാത്രം മതി മനസ്സില്‍, ഏറ്റല്ലോ...??"

"ഏറ്റു..." എന്‍റെ പുതിയ കൂട്ടുകാരിക്ക് മാത്രമായി മനസ്സ് കൊടുക്കാന്‍ അന്ന് തന്നെ ഞാന്‍ വാക്ക് കൊടുത്തു...

"കഴിഞ്ഞ ദിവസം എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ നിന്നും മാറി നിന്നതിനു നന്ദി..!!" ഞാന്‍ പറഞ്ഞു

"വരവ് വച്ചിരിക്കുന്നു, ഇപ്പൊ എന്ത് തോന്നുന്നു..??"

"എന്ത് തോന്നാന്‍, ലൈന്‍ പൊട്ടി, അവളെ വേറെ ഒരുത്തന്‍ കെട്ടി..!! അത്ര തന്നെ.. നാളെ ഒരിക്കല്‍ നീ പോയാലും ഇതൊക്കെ തന്നെ നടക്കും...അന്ന് ഒന്‍പതടിക്കാനുള്ള കപ്പാസിറ്റി ഉണ്ടായാല്‍ മതിയായിരുന്നു..!!"

Friday, November 22, 2013

പനിക്കാശ്

രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോള്‍ മുതല്‍ അയാള്‍ക്ക്‌ ചെറിയ പനി ഉണ്ട് എന്ന് തോന്നി... ഭാര്യയുടെ കൈത്തലം എന്ന തെര്‍മോമീറ്ററില്‍ നൂറ്റിപ്പത്ത് ഡിഗ്രി ചൂട് രേഖപ്പെടുത്തി..!!

"ഓ മൈ ഗോഡ്...!! ലെറ്റ്സ് ഗോ ടു ദി ഹോസ്പിറ്റല്‍..." പെണ്ണുമ്പിള്ള കിടന്നു കീറി വിളിച്ചു...

വാമഭാഗത്തിന്റെ നിര്‍ബന്ധം മാനിച്ചു അയാള്‍ ആശുപത്രിയില്‍ പോവാന്‍ തയ്യാറായി..കാറില്‍ കയറി ഏറ്റവും അടുത്ത മള്‍ടി സ്പെഷാലിറ്റി ആശുപത്രിയിലേക്ക് വച്ചു പിടിച്ചു... !! ഡോക്ടറെ കണ്ടു, ശരീരോഷ്മാവില്‍
വളരെ നേരിയ മാറ്റം മാത്രം...!! ലെറ്റര്‍ പാഡില്‍ അദ്ദേഹം പതിവ് ശൈലിയില്‍ തോന്നിയ പോലെ വരഞ്ഞിട്ട മഷിപ്പാടുകള്‍  ചേര്‍ത്ത് വച്ചപ്പോള്‍ ആ മഹത്തായ ഔഷധക്കൂട്ടിന്റെ പേര് കിട്ടി...

"പാരസെറ്റാമോള്‍...!!"

ഫീസും അടച്ചു മരുന്നും വാങ്ങി ആശുപത്രിക്ക് പുറത്തു പാര്‍ക്ക്‌ ചെയ്ത കാറിലേക്ക് നീങ്ങുമ്പോള്‍ വഴിയരികില്‍ കരിമ്പടം പുതച്ചിട്ടും പനിച്ചു വിറയ്ക്കുന്ന ഒരു വൃദ്ധന്‍..!!

"ഡോക്ടറെ കാണാന്‍ വന്നതാണോ..??" വൃദ്ധനോട് ചോദിച്ചു.

"അല്ല, ഇവിടെ പണിക്കു വന്നതാണ്..."

"ഈ പനി വച്ചിട്ടാണോ, പണിക്കു പോവുന്നത്...?? പോയി ഡോക്ടറെ കാണൂ.."
അയാള്‍ ഉപദേശിച്ചു..

"ഹഹാ..!! എന്‍റെ കയ്യില്‍ പനിക്കാശില്ല..." വൃദ്ധന്‍റെ മുഖത്ത് ഒരല്‍പ്പം പരിഹാസച്ചിരി.

"പനിക്കാശോ..?? " അയാള്‍ക്ക്‌ സംശയമായി

"അതെ, ഒരു ചെറിയ പനി വരുമ്പോഴേക്കും ആശുപത്രിയിലേക്കൊടാനും ഫീസിനും മരുന്നിനും ഒക്കെ പണം കൊടുക്കണമെങ്കില്‍ നിത്യവൃത്തി കഴിഞ്ഞു കുറച്ചു കാശു ബാക്കി വേണം... ഒന്ന് സ്വസ്ഥമായി പനിക്കാന്‍ വേണ്ട യോഗ്യതാ കാശ്, അതാണ്‌ പനിക്കാശ്...അതില്ലാത്തിടത്തോളം ഞങ്ങളെ പോലുള്ളവര്‍ക്ക് പനിയും ഇല്ല...!!"

ഇത്രയും പറഞ്ഞു വൃദ്ധന്‍ അയാള്‍ പുതച്ചിരുന്ന കരിമ്പടം മാറ്റി പണിയായുധങ്ങളും എടുത്തു കൊണ്ട് ആശുപത്രിയുടെ പിന്നാമ്പുറത്തേക്ക് നടന്നു മറഞ്ഞു... പനിക്കാശിനല്ല, പണിക്കാശുണ്ടാക്കാന്‍ വേണ്ടി, അന്നത്തെ അന്നത്തിനു...!!

അത് നോക്കി നിന്ന നമ്മുടെ നായകന്‍ കാഴ്ച്ചയില്‍ നിന്നും കണ്ണുകള്‍ പിന്‍വലിച്ച് കാറിനടുത്തേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയില്‍ തന്‍റെ സ്മാര്‍ട്ട്‌ ഫോണില്‍ തോണ്ടി വിളിച്ചുകൊണ്ട്,

"ഐ ആം നോട് ഫീലിംഗ് വെല്‍, ഐ വില്‍ ബി ഓണ്‍ ലീവ് ടുഡേ..!!"

Thursday, November 21, 2013

എന്‍റെ രാഷ്ട്രീയം

മുഷ്ടികള്‍ പൊക്കി കൊടികള്‍ കൈകളില്‍ ഏന്തി ഉച്ചത്തില്‍ മുദ്രാവാക്യം വിളിച്ചുകൊണ്ടു ഒരു കൂട്ടം ആളുകള്‍ നടന്നു പോയി... അവര്‍ ആരെന്നോ, ആ ജാഥ എന്തെന്നോ എന്തിനെന്നോ എന്നറിയാതെ ഒരു മൂന്ന് വയസ്സുകാരന്‍ അവര്‍ ചൊല്ലിയ മുദ്രാവാക്യം അക്ഷര ശുദ്ധിയില്ലാതെ ഏറ്റു വിളിച്ചു...!! ഞാന്‍ വളരുന്ന നാട്ടില്‍ കക്ഷിരാഷ്ട്രീയം എന്ന ഒരു "മഹാസംഭവം" ഉണ്ട് എന്ന തിരിച്ചറിവിലേക്കുള്ള ആദ്യ പടിയായിരുന്നു അത്...!!

അന്ന് ഞാന്‍ ആര്‍ക്കാണ് സിന്ദാബാദ്‌ വിളിച്ചത് എന്ന് എനിക്ക് ഓര്‍മ്മയില്ല...അതിനു പ്രത്യേകിച്ച് പ്രസക്തിയും ഇല്ല...!! പക്ഷെ അന്നുമുതല്‍ പല രാഷ്ട്രീയ കക്ഷികളും പല രീതിയില്‍ എന്നെ സ്വാധീനിച്ചു...!!

കോണ്‍ഗ്രസ്‌കാരായ അച്ഛനും അച്ഛന്റെ വീട്ടുകാരും ആണ് ആദ്യം എന്നെ സ്വാധീനിച്ചത്... തികഞ്ഞ ഗന്ധീയനായ മുത്തച്ഛന്‍ ശ്രീ എ സി പൊന്നുണ്ണി രാജയുടെ ഭൂദാന പ്രസ്ഥാനവുമായി അദ്ദേഹം നടത്തിയ പോരാട്ട കഥകള്‍  അക്കാലത്ത് എന്നെ രോമാഞ്ച കഞ്ചുകിതനാക്കി...!! ഇന്ത്യക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യം വാങ്ങി തന്നത് നരസിംഹ റാവു അടക്കമുള്ള കോണ്‍ഗ്രസ്സ്കാര്‍ ആണ് എന്നാണു ഒരുസമയം വരെ ഞാന്‍ വിശ്വസിച്ചു വച്ചിരുന്നത്..!! അഹിംസയെന്നും ആദര്‍ശമെന്നും പറയുന്നത് കോണ്‍ഗ്രസിന്‍റെ പര്യായ പദങ്ങള്‍ ആണെന്നും ഞാന്‍ കരുതി...!! വലിയ വലിയ അഴിമതി കഥകള്‍ അറിഞ്ഞ കാലം വരെ മാത്രം..!!

അമ്മാവന്മാര്‍ക്ക് വലിയ സ്ഥാനം കൊടുക്കുന്ന ഒരു കുടുംബമാണ് എന്‍റെത്... എനിക്ക് നേരമ്മവന്മാര്‍ ഇല്ലെങ്കിലും അമ്മക്കുണ്ട്... ഒന്നല്ല, മൂന്നെണ്ണം...!! അതില്‍ രണ്ടുപേര്‍ക്ക് തെളിഞ്ഞ രാഷ്ട്രീയവും ഉണ്ട്... മൂത്ത അമ്മാവന്‍ ആര്‍ എസ് എസും, രണ്ടാമത്തെ അമ്മാവന്‍ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ മാര്‍ക്സിസ്റ്റ്‌ പാര്‍ട്ടിക്കാരനും...!! ഇത്തവണ സ്വാധീനിച്ചത് മൂത്ത അമ്മാവന്‍ തന്നെ... അക്കാലത്ത് എന്‍റെ സമപ്രായക്കാരുടെ ഒപ്പം വെട്ടുകല്‍ പാറയുടെ മുകളില്‍ നടന്നിരുന്ന ശാഖകളില്‍ കാര്യമറിയാതെ ഞാനും ഭാഗമായി...!! ഉത്തരേന്ത്യയില്‍ ആങ്ങളക്ക് ആയുരാരോഗ്യം ആശംസിച്ചു പെങ്ങന്മാര്‍ രാഖി കേട്ടികൊടുക്കുന്ന രക്ഷാബന്ധന്‍ എന്ന ഉത്സവദിനം ഈ ശാഖകളില്‍ കൊണ്ടാടുമായിരുന്നു....പെങ്ങള്‍ക്ക് പകരം രാഖി കെട്ടുന്നത് തൊട്ടടുത്തു നില്‍ക്കുന്ന ആരെങ്കിലും ആയിരിക്കും എന്നുമാത്രം...!! വിവിധ വര്‍ണ്ണത്തിലുള്ള ആ നൂല്‍പൂവുകളോടുള്ള ഇഷ്ടമായിരുന്നു അന്ന് എന്നെ ആര്‍ എസ് എസ്സുകാരനായി നിലനിര്‍ത്തിയത്...!!

അത് പക്ഷെ അത്രയ്ക്ക് നീണ്ടില്ല....പ്രൊ. പി ഗൗരി എന്ന ഗൗരി ടീച്ചര്‍ ആയിരുന്നു അതിനു മാറ്റമുണ്ടാക്കിയത്...ടീച്ചറുടെ അടുത്തായിരുന്നു ഞാന്‍ അക്കാലത്തു ടുഷന് പോയിരുന്നത്... ടീച്ചര്‍ എന്നെ "സഖാവ്" എന്നായിരുന്നു വിളിച്ചിരുന്നു... അര്‍ത്ഥമറിയാതെ ഞാന്‍ ഒരു ചെറു നാണത്തോടെ അന്ന് വിളിയും കേട്ടു... പത്തായപ്പുര എന്നെ ടീച്ചറുടെ വീടിന്‍റെ ചുറ്റുപാടുകളില്‍ നിന്നും സി പി ഐ എന്ന ഒരു പാര്‍ട്ടി ഉണ്ടെന്നും അവരുടെ നിറം ചുവപ്പാണ് എന്നും ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു തുടങ്ങി... ആര്‍ എസ് എസ് എന്ന പാര്‍ട്ടിക്കുള്ള വര്‍ഗീയ നിറം അറിഞ്ഞതും അവിടെ നിന്നായിരുന്നു... പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല കയ്യില്‍ ഏതോ ഒരു ചെക്കന്‍ കെട്ടിത്തന്ന രാഖി അപ്പോതന്നെ പൊട്ടിച്ചു കളഞ്ഞു..!!

മഞ്ചേരിക്കും ഇളയൂരിനും അപ്പുറം ലോകമില്ല എന്ന് കരുതിയിരുന്ന എന്നെ അന്ന് ഏറ്റവും അത്ഭുതപെടുത്തിയത്‌ മുസ്ലിം ലീഗ് എന്ന പാര്‍ട്ടിയായിരുന്നു...ആരെന്നോ എന്തെന്നോ അറിയാതെ "കോണി" എന്ന അടയാളം മാത്രം മനസ്സില്‍ കൊണ്ട് നടക്കുന്ന മാപ്പിള നാട്ടിലെ പാവങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം ഞാനും ആ പാര്‍ട്ടിയുടെ വളര്‍ച്ച നോക്കിക്കണ്ടു..!! ചന്ദനക്കുറിയിട്ട നെറ്റിക്ക് മീതെ കോണി അടയാളമുള്ള തൊപ്പിയിട്ട് ലീഗ് ഹൗസില്‍ നിന്നും സ്കൂളിലെ കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ ഇറങ്ങി വന്ന എന്നെ കണ്ടിട്ടുണ്ട് ഈ സാക്ഷര സുന്ദര ഹരിത കേരളം...!! മതത്തിന്‍റെ പേരിലുള്ള ഒരു പാര്‍ട്ടിയുടെ കൂടെ നില്‍ക്കാന്‍ പക്ഷെ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല..!!

ചുവപ്പെന്നാല്‍ സി പി ഐ മാത്രം അല്ല എന്നറിയാന്‍ പിന്നെയും സമയം ഏറെ എടുത്തു... നാട്ടിലെ എന്ത് ചെറിയ കാര്യത്തിനും ഓടി വരുന്ന ഏതു പ്രശ്നത്തിലും ഇടപെടുന്ന സി പി ഐ എം എന്ന പാര്‍ട്ടിയിലേക്ക് എന്‍റെ വിശ്വാസം നീളുകയായിരുന്നു... എന്‍റെ ക്ഷുഭിത യൗവനത്തിന് ഏറ്റവും യോഗിച്ചത് ഈ പാര്‍ട്ടി തന്നെ എന്ന് ഞാന്‍ വിശ്വസിച്ചു...!! വിപ്ലവത്തില്‍ പ്രതീക്ഷകള്‍ നാമ്പിട്ടു...!! ചെറിയ രീതിയില്‍ ആണെങ്കിലും എസ് എഫ് ഐ യിലും എന്‍റെ പ്രവര്‍ത്തനം എത്തി... എന്‍റെ ആദ്യത്തേതും അവസാനത്തേതും ആയ രാഷ്ട്രീയ പ്രവര്‍ത്തനം...!! 

കണ്ണൂരിലെ പഴയ പാര്‍ട്ടി അനുഭാവികള്‍ കൂടിയായ ചില സുഹൃത്തുക്കളില്‍ നിന്നാണ് സി പി എമ്മിന്‍റെ ദുര്‍മുഖം തിരിച്ചറിയുന്നത്‌.... പാര്‍ട്ടിക്കെതിരെ പ്രതികരിക്കാന്‍ അനുവദിക്കാതെ പാര്‍ട്ടി പറയുന്നത് നിരബന്ധിച്ചു അടിച്ചേല്‍പ്പിച്ച് നിര്‍ബന്ധിത ദേശാഭിമാനി വരിക്കാരാക്കി ഗുണ്ടായിസം കളിക്കുന്ന സി പി എമ്മിന്‍റെ കഥകള്‍ ആയിരുന്നു ഞാന്‍ അവരില്‍ നിന്നും അറിഞ്ഞത്... ഇത് കൂടാതെ അവരുടെ വര്‍ത്തമാനകാല ചെയ്തികളാലും അവരില്‍ നിന്നും മാനസികമായി അകലാനാണ്‌ എനിക്ക് തോന്നിയത്...!!

ഇപ്പൊ ഈ സമൂഹത്തിലെ അഴുക്ക് അടിച്ചു വാരിക്കളയാന്‍ ആം ആദ്മി എത്തിയിട്ടുണ്ട്.. ഇനി കുറച്ചു കാലം അവരുടെ കൂടെ നിന്നാലോ എന്നാ ആലോചിക്കുന്നത്.. ഒരവസരം അവര്‍ക്കും കൊടുത്ത് നോക്കാം അല്ലെ..!! 

Sunday, November 17, 2013

നാറ്റിക്കാന്‍ ഒരു ഭൂതകാലം

ഞാന്‍ ജനിച്ചത്‌ വലിയ തലയുമായിട്ടാണ് എന്നാണ് എന്‍റെ അമ്മ പറയാറ്... തടിച്ചുരുണ്ട ശരീരം ഉണ്ടായിട്ടും, ആ വലിയ തലയുടെ വലിപ്പം ഒട്ടും ആനുപാതികമായിരുന്നില്ലത്രേ...!! തലച്ചോറും ചകിരിച്ചോറും കളിമണ്ണും മെടുല്ല ഒബ്ലോങ്കെറ്റയും ചിന്തയും വിചാര വികാരങ്ങളും എല്ലാം കൂടെ ചേര്‍ന്ന് ഇത്തിരി തലക്കനം കൂടിപ്പോയി എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ മതിയല്ലോ...!! 

എന്തായിരുന്നു അന്നത്തെ എന്‍റെ ചിന്തകളും മാനസിക വ്യാപാരങ്ങളും എന്ന് പലവട്ടം ആലോചിച്ചിട്ടും എനിക്കൊരു എത്തും പിടിയും കിട്ടിയിട്ടില്ല...!! പക്ഷെ വീട്ടിലെ മുതിര്‍ന്നവരുടെ ഓര്‍മ്മകളില്‍ നിന്ന് എനിക്ക് നല്ല പിടിവാശിയും വികൃതിയും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് അറിഞ്ഞു...!! വാശിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു അലമ്പുണ്ടാക്കുക എന്നത് ഏതൊരു ശിശുവിനെയും പോലെ ഞാനും എന്‍റെ ധര്‍മ്മികാവകാശമായി കരുതി...!! 

അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ അത് സംഭവിച്ചു, എന്‍റെ കറുത്ത മോണകളെ കീറി മുറിച്ചുകൊണ്ട് വെളുത്ത പാല്‍പല്ലുകള്‍ പുറത്തേക്കു എത്തി നോക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു...!! വായില്‍ പല്ല് മുളച്ചപ്പോള്‍ നേരത്തെ പറഞ്ഞ കനം കൂടിയ തലയില്‍ കുനിഷ്ടു ബുദ്ധിയും ഇടം പിടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി...!! തല കൂടുതല്‍ കനം വച്ച് തൂങ്ങി..!! ഞാന്‍ പുതിയ വിനോദം കണ്ടെത്തി..!! കണ്ണില്‍ കണ്ടവരുടെ ദേഹത്ത് മുഴുവന്‍ പല്ലിന്‍റെ മൂര്‍ച്ച പരിശോദിക്കാന്‍ തുടങ്ങി, അതേസമയം എന്‍റെ ഇരകള്‍ കണ്ഠശുദ്ധി വരുത്താന്‍ വേണ്ടി ഉച്ചസ്ഥായിയില്‍ ശ്രുതി തെറ്റി പാടിക്കൊണ്ടിരുന്നു...!! 

അടുത്ത വീട്ടിലെ അനുചേച്ചിയും വാവ ചേച്ചിയും ആയിരുന്നു എന്‍റെ കളിക്കൂട്ടുകാര്‍...കളിക്കിടയില്‍ എന്തെങ്കിലും തര്‍ക്കം ഉണ്ടായാല്‍ കടിക്കുന്നത് ഞാന്‍ പതിവാക്കി.. പരാതിയുമായി അവര്‍ അമ്മയുടെ മുന്‍പിലെത്തും... അവരുടെ മാത്രമല്ല, ജാതി മത വേഷ വര്‍ണ്ണ ലിഗ പ്രായ ഭേദമില്ലാതെ എന്‍റെ ആക്രമണത്തിന് ഇരയായ ഒരുപാട് പേരുടെ പരാതികൊണ്ട് അമ്മ പൊറുതിമുട്ടി..!!

ഒരു ദിവസം അമ്മ എന്നെയും കൊണ്ട് അച്ഛന്റെ തറവാട്ടില്‍ പോയി... എന്നേക്കാളും ഒരു വയസ്സിനു മൂത്ത കുട്ടിമാമയുടെ മകളുടെ കൂടെ കളിക്കാന്‍ വിട്ടിട്ടു അമ്മ അടുക്കള ഭാഗത്തേക്ക്‌ പോയി... ഞങ്ങളുടെ കളി പക്ഷെ കാര്യമായി... ഞാന്‍ സ്ഥിരം അടവ് പുറത്തെടുത്തു... കൊടുത്തു അസ്സല്‍ കടി..!! അതും ചന്തിക്ക്..!! അവളുടെ കരച്ചിലും കേട്ട് അമ്മയും അമ്മായിയും ഓടി വന്നപ്പോള്‍ ഉമ്മറത്ത് കടി വിടാതെ ഞാനും കരഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ അവളും നിലത്തു കിടക്കുന്നു...!! കടി വിടുവിച്ച് അമ്മയുടെ കയ്യിന്‍റെ ചൂടറിഞ്ഞ് ഞാന്‍ കരച്ചില്‍ തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും അമ്മയും അമ്മായിയും തമ്മില്‍ എന്‍റെ ഒരൊറ്റ കടിയുടെ പേരില്‍ തെറ്റിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു...!! നമ്മളെ കൊണ്ട് ഇത്രേ പറ്റൂ..!!

ഇതൊക്കെ പഴങ്കഥ..!! പക്ഷെ ഇപ്പൊ കഥമാറി...!!തലക്കനം കുറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ശരീരത്തിന് കൂടുതല്‍ കനം വെപ്പിച്ച് ഞാന്‍ ആളായി നടക്കുന്ന കാലം, ഏതെങ്കിലും കല്യാണ വീട്ടിലോ നാലാള് കൂടുന്നിടത്തോ അമ്മ ഈ ചന്തിക്ക് കടിച്ച കഥ പറയും, എന്നെ നാറ്റിക്കാന്‍ വേണ്ടി...!! അന്ന് അമ്മയെ ഒരുപാട് ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചതിന് ഇന്ന് എന്നോട് പകരം വീട്ടുന്നു..!! സത്യത്തില്‍ അന്നത്തെ സംഭവത്തില്‍ എനിക്ക് പശ്ചാതാപം ഉണ്ട്, അവളുടെ ശരീരത്തില്‍ എന്തോരം ഭാഗങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിട്ടും ഞാന്‍ എന്തിന് അവിടെ തന്നെ കടിച്ചു..?? 

Friday, November 15, 2013

ഫിലിപ്പ്സ് ആന്‍ഡ്‌ ദി മങ്കിപ്പെന്‍

ഇതൊരു വെറും പേനയല്ല.. അഭ്രപ്പാളിയില്‍ ജാലവിദ്യ കാണിച്ച അത്ഭുത പേനയാണ്...!! പല മഹാരഥന്മാര്‍ ജാലവിദ്യ കാണിച്ച സിനിമയുടെ ലോകത്തേക്ക് ഷാനിലിനും റോജിനും സ്വാഗതം.. നിങ്ങളുടെ വരവ് ഗംഭീരമായി..!!

 ഈ സിനിമ കണ്ടു പുറത്തിറങ്ങുന്നവരുടെ ഉള്ളില്‍ മുഴുവന്‍ കുസൃതി നിറഞ്ഞ ആ കുട്ടിപ്പട്ടാളം ആയിരിക്കും....പ്രത്യേകിച്ചു റയാന്‍ ഫിലിപ്പ് എന്ന സനൂപും ജുങ്ക്രു എന്ന കൊച്ചു മിടുക്കനും...മനോഹരമായ അഭിനയം...തീര്‍ത്തും സ്വാഭാവികവും...!!  ഇന്ത്യന്‍ സിനിമാ ചരിത്രത്തില്‍ കമലാഹാസന്‍ ഒഴികെ മറ്റൊരാളും ബാലതാരത്തില്‍ തുടങ്ങി നായക പദവിയില്‍ എത്തി തിളങ്ങിയിട്ടില്ല എന്ന ദുര്‍വിധി ഈ മിടുക്കന്മാര്‍ക്ക്‌ ഉണ്ടാവാതിരിക്കട്ടെ..!! കുട്ടികളെ അഭിനയം പരിശീലിപ്പിച്ച വിജീഷിനും (അങ്ങനെ എഴുതി വയിച്ചതായിട്ടാണ് ഓര്‍മ്മ) നന്ദി...!!

രമ്യാ നമ്പീശന്റെ അനിയന്‍ രാഹുലിന്‍റെ സംഗീതവും നെയിലിന്റെ ക്യാമറയും സിനിമയുടെ മൂഡ്‌ നിലനിര്‍ത്താന്‍ കുറച്ചൊന്നുമല്ല സഹായിച്ചിട്ടുള്ളത്...!! കുട്ടികളുടെ മികവിന് മുന്‍പില്‍ ഒരല്‍പ്പം മാറ്റ് കുറഞ്ഞെങ്കിലും ജയസൂര്യയും രമ്യയും ജോയി ഏട്ടനും മുകേഷും വിജയ്‌ ബാബുവും മോശമില്ലാത്ത പ്രകടനം തന്നെ കാഴ്ച്ച വച്ചു..!! അഭിനന്ദനങ്ങള്‍...!! 

ഈ സിനിമയില്‍ വലിയ സന്ദേശങ്ങള്‍ ഉണ്ട്, നമ്മള്‍ മറന്നു പോവുന്ന പല പാഠങ്ങള്‍ ഉണ്ട്, ശുദ്ധ നര്‍മ്മം ഉണ്ട്, സൗഹൃദവും പ്രണയവും കുടുംബവും എല്ലാം ഉണ്ട്..!! അതിമധുരമായ കള്ളങ്ങളും കയ്പ്പില്ലാത്ത സത്യങ്ങളും ഉണ്ട്...!! കുട്ടികളും വലിയവരും ഒരുമിച്ചിരുന്നു ഈ സിനിമ കാണട്ടെ...!! കുട്ടികള്‍ക്കും വലിയവര്‍ക്കും ഒരുപാട് പഠിക്കാനുണ്ട് ഇതില്‍..!!

ബാംഗ്ലൂര്‍ ഗോപാലന്‍ സിനിമാസില്‍ ആണ് ഞാന്‍ പടം കണ്ടത്... ഒരുപാടു കുട്ടികളുടെ കൂടെ...മിക്കവാറും പന്ത്രണ്ടില്‍ താഴെ പ്രായമുള്ളവര്‍...!! സാധാരണ കുട്ടികളുടെ കൂടെ ഇരുന്നു പടം കാണുന്നത് എനിക്കിഷ്ടമല്ല...അവരുടെ കരച്ചിലും സംശയങ്ങളും ഒച്ചപ്പാടും ബഹളവും എല്ലാം വലിയ ശല്യമായിട്ടാണ് തോന്നാറ്...എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങാന്‍ നേരത്തെ എല്ലാരും തൂങ്ങി പിടിച്ചിരിക്കുന്ന കാഴ്ച്ചയാണ് പതിവ്... പക്ഷെ ഇന്ന് എല്ലാം മറിച്ചായിരുന്നു...അവര്‍ എല്ലാം അടങ്ങി ഇരുന്നു പടം കണ്ടു.. എന്‍റെ അടുത്തിരുന്ന കുഞ്ഞിനു അവന്‍റെ അമ്മ ഓരോ സീനും വിവരിച്ചു കൊടുക്കുന്നത്.. അവര്‍ സിനിമക്കൊപ്പം ജീവിക്കുകയായിരുന്നു...!! സിനിമ കഴിഞ്ഞപ്പോഴും ഒരു കുഞ്ഞു പോലും ഉറങ്ങിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല..!!! 

ഈ സിനിമയെ ഞാന്‍ എന്ത് വിളിക്കണം, ചെറിയ കാര്യം പറഞ്ഞ വലിയ സിനിമയെന്നോ, അതോ വലിയ കാര്യം പറഞ്ഞ ഒരു ചെറിയ സിനിമയെന്നോ..?? എന്തുതന്നെ ആയാലും തീര്‍ച്ചയായും ഈ സിനിമ കാണുക, തിയേറ്ററില്‍ തന്നെ...!! 4.5/5 

Wednesday, November 13, 2013

പുത്തൂരം ആരോമലിനു പെണ്ണുവേണം..!!

പുത്തൂരം വീട്ടിലെ ആരോമലിനു കല്യാണ പ്രായമായി...പുടമുറി  കൊടുക്കാന്‍  പറ്റിയ ചെകോത്തി(ചേകവന്‍റെ സ്ത്രീ ലിങ്കം അത് തന്നെയാണോ ആവോ..?? ലോകനാര്‍കാവിലമ്മക്ക് അറിയാം..!!) യെ അന്വേഷിച്ചു നാല് ദിക്കിലേക്കും ദൂതര്‍ സന്ദേശവുമായി പാഞ്ഞു...അങ്ങനെ അധികം ദൂരയല്ലാതെ ഒരു ദേശത്തു നിന്നും ആശാവഹമായ മറുപടി വന്നു....പതിനാറു കളരിക്ക് നാഥനായ തയ്യാട്ട് ചേകവരുടെ ഏക മകള്‍, പതിനെട്ടടവും സ്വായത്തമാക്കി ഇരുപത്തി മൂന്ന് അങ്കവും ജയിച്ചിരിക്കുന്നോള്‍..!!

അങ്ങനെ പെണ്ണ് കാണാനായി, ആരോമലും നേര്‍പെങ്ങള്‍ ആര്‍ച്ചയും, തുണക്കാരന്‍ ഒതേനനും കൂടെ വില്ല് വച്ച വണ്ടിയില്‍ യാത്രയായി...!! മച്ചുനന്‍ ചന്തുവിന് കൂടെ വരണം എന്ന് മോഹം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും കൂടെ കൂട്ടിയില്ല... ലവന്‍റെ കയ്യിലിരുപ്പ് അത്ര ശരിയല്ല, ചിലപ്പോ നൈസ് ആയി പണി തരും...!! ബ്ലഡി ചീറ്റര്‍..!!

അങ്ങനെ തയ്യാട്ട് തറവാട്ടിലെത്തി കോലായില്‍ പട്ടു വിരിച്ച പീഠത്തില്‍ അമര്‍ന്നിരിക്കവേ അവള്‍ കണ്ണന്‍ ദേവന്‍ ചായയും കയ്യിലേന്തി മന്ദം മന്ദം അന്നനടയിട്ടു വന്നു...ഗോതമ്പിന്റെ നിറം, തീക്ഷ്ണമായ കണ്ണുകള്‍, നീളമുള്ള മുടി (കാര്‍കൂന്തല്‍ എന്ന് പറയാന്‍ പറ്റില്ല, ഇച്ചിരി ചെമ്പിച്ചതായിരുന്നു)... ആരോമലിനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച് അവള്‍ തിരിഞ്ഞു നടന്നു..!!

"എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കാനും പറയാനും ഉണ്ടെങ്കില്‍ ആവാം", തയ്യാട്ട് ചേകവര്‍ അനുവാദം തന്നു....

ആരോമല്‍ പതിയെ അവളുടെ അറയിലേക്ക് പോയി...ഒരു ചെറിയ നാണം മുഖത്തോളിപ്പിച്ചു അവള്‍...ആരോമല്‍ തന്റെ വീര കഥകള്‍ ഒരു പാണനെ പോലെ പാടി പറഞ്ഞു...(സ്വന്തം വീര കഥകള്‍ പാടുന്ന പാണന്‍..!!) കോളേജില്‍ വെട്ടിയ അങ്കവും ജയിച്ചു നേടിയ പണക്കിഴികളുടെയും പട്ടിന്‍റെയും വളകളുടെയും കണക്കുകളും എല്ലാം ഉത്ഘോഷിച്ചു...!! ചില അങ്കങ്ങളില്‍ കള്ളച്ചുവട് വച്ച എതിരാളിയുടെ പൂഴിമണല്‍ വിദ്യയെ പോലും ഓതിരവും കടകവും തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും വെട്ടിയും കുത്തിയും തോല്‍പ്പിച്ച സാഹസിക കഥകള്‍...!! തീര്‍ന്നില്ല പടവാള് കൊണ്ട് ചെത്തി കൂര്‍പ്പിച്ച നാരായം കൊണ്ട് എഴുതിയ ബ്ലോഗ്ഗുകളുടെയും ഫേസ്ബുക്ക്‌ സ്റ്റാറ്റസുകളുടെയും നേടിയ ലൈക്കിന്റെയും കമന്റിന്റെയും കഥകളും വള്ളി പുള്ളി വിടാതെ പറഞ്ഞു...!! 

ആര്‍ച്ചയും മോശമായിരുന്നില്ല...ആരോമലിന്റെ ആക്ഷന്‍ സ്റ്റോറിക്ക് പുറമേ, ആര്‍ച്ചാ അങ്കങ്ങളും സെയിം ടോണില്‍ അവതരിപ്പിച്ചു..!! അങ്കത്തിനു ആര്‍ച്ചക്കും ഒരു കുറവും ഇല്ലല്ലോ...!! സപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്യാന്‍ തുണക്കാരന്‍ ഒതേനനും ഉണ്ട്..!!

അങ്ങനെ ആ ബഹളം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു...പടയെല്ലാം തിരിച്ചു പുത്തൂരം വീട്ടിലേക്കു തന്നെ മടങ്ങി..!! വീട്ടിലെത്തി ആരോമല്‍ സമ്മതം മൂളി...ഇങ്കിതം അറിയിച്ചു കൊണ്ട് അച്ഛന്‍ കണ്ണപ്പന്‍ ചേകവര്‍ തയ്യാട്ടിലേക്ക് ഓല വിട്ടു...!! ജിമെയിലിലെ ഫെയ്ലിയര്‍  നോടിഫികേഷന്‍ പോലെ "ഠപ്പേ" ന്നു റിപ്ല്യ്‌ ഓല വന്നു..!! അതിപ്രകാരം ആയിരുന്നു,

"മിസ്ടര്‍ കണ്ണപ്പന്‍ ചേകവര്‍, നിങ്ങളുടെ മകന്‍ പുത്തൂരം വീട്ടില്‍ ആരോമല്‍ വലിയ അങ്ക ചേകവര്‍ ആയിരുന്നിരിക്കാം... പക്ഷെ ഞങ്ങളുടെ വിലയിരുത്തലില്‍ അടുത്ത കാലത്തൊന്നും പുള്ളി അങ്കത്തിനു പോയ ലക്ഷണം കാണുന്നില്ല.. ഉണ്ടെങ്കില്‍ തന്നെ തോറ്റ് വട്ടത്തൊപ്പി ഇട്ടിട്ടുണ്ടാവും...കാരണം, ആ ശരീരം തന്നെ... അത് നേരം വണ്ണം ഒന്ന് അനങ്ങിയിട്ടു എത്ര കാലമായി..?? മിനിമം രണ്ട് പറയുടെ ചോറെങ്കിലും വേണ്ടി വരുമല്ലോ ആ വയറു നിറയാന്‍...ഒരുമാസം അയാള്‍ക്ക്‌ തീറ്റ കൊടുക്കേണ്ടി വന്നാല്‍ ചിലപ്പോ എന്‍റെ പതിനാറു കളരിക്കും ഗോദ്രേജ് പൂട്ട്‌ വാങ്ങി ഇടേണ്ടി വരും... അതൊകൊണ്ട് തല്‍ക്കാലം ഞങ്ങളെ വെറുതെ വിട്ടേക്കുക...!!"

അരിങ്ങോടര്‍ എറിഞ്ഞ മുറി ചുരിക പച്ചക്ക് പള്ളക്ക് കയറിയ പോലുള്ള വേദനയും കടിച്ചു പിടിച്ചു കൊണ്ട് ആരോമല്‍ കേരള മാട്ട്രിമോണിയല്‍ എടുത്തു വലിയ അങ്കം വെട്ടില്ലാത്ത പ്രൊഫൈലുകള്‍ തിരഞ്ഞു നടന്നു... ഇനിയും തീരാത്ത യാത്ര...!! (എന്നാലും തടി കുറയ്ക്കില്ല..!!)

നിങ്ങള്‍ ഇതുവരെ കേട്ടത്, പുത്തൂരം ആരോമലിനു പെണ്ണുവേണം..!! വേഷം കെട്ടിയവര്‍,
ആരോമല്‍ - സ്വം..!!
ആര്‍ച്ച- ശരണ്യ മുരളീധരന്‍..!!
ഒതേനന്‍- രതീഷ്‌ കടെങ്ങല്‍..!!
കണ്ണപ്പന്‍ ചേകവര്‍- മുരളീധരന്‍..!!
തയ്യാട്ട് ചേകവര്‍ ആന്‍ഡ്‌ ഹിസ്‌ ഡോട്ടര്‍- അത് തല്‍ക്കാലം പുറത്തു പറയുന്നില്ല..!!

പുതിയ നാടകവും കൊണ്ട് വീണ്ടും വരാം നന്ദി.. നമസ്കാരം..

Thursday, November 7, 2013

ജസ്റ്റ്‌ ഫോര്‍ ഹൊറര്‍..!!

ഞാന്‍ ആദ്യമായി കണ്ട പ്രേത പടം "വീണ്ടും ലിസ"യാണ്...സ്കൂളില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ ആണ് അത്... അന്നൊക്കെ ചില വെള്ളിയാഴ്ചകളില്‍ സ്കൂള്‍ വിട്ടാല്‍ കുട്ടിമാമയുടെ വീട്ടിലേക്കു പോവും... ഞായറാഴ്ച്ച വൈകീട്ടേ തിരിച്ചു വരൂ.. അങ്ങനെ ഞാന്‍ വരുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ മിക്കവാറും കുട്ടിമാമയുടെ മകന്‍ സജുവേട്ടന്‍ ഏതെങ്കിലും സിനിമയുടെ വീഡിയോ കാസറ്റ് വാടകയ്ക്ക് എടുത്തു കൊണ്ട് വയ്ക്കും...ഒരിക്കല്‍ അങ്ങനെ കൊണ്ട് വന്നത് "വീണ്ടും ലിസ" ആയിരുന്നു...!!

രാത്രി അത്താഴം കഴിഞ്ഞു എല്ലാരും സിനിമ കാണാന്‍ ഇരുന്നു... എല്ലാവരുടെയും പുറകില്‍ ആയിരുന്നു ഞാന്‍ ഇരുന്നിരുന്നത്...സിനിമ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ തന്നെ ഏതാണ്ട് അന്തരീക്ഷം പിടികിട്ടി...സിനിമയുടെ പശ്ചാത്തല സംഗീതവും ഇടയ്ക്കിടെ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട പ്രേതവും ഇരുട്ടും എല്ലാം കൂടെ എന്നെ പേടിപ്പിച്ചു ഒരു വഴിയാക്കി..!!! പ്രേതം വരുന്ന സീന്‍ എത്തിയിരുന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ടിവി യില്‍ നിന്നും ദൃഷ്ടി മാറ്റി...!!

" പിന്നേ, ഒരു കാര്യവും ഇല്ലാതെ പേടിക്കാന്‍ എന്നെ കിട്ടില്ല..!!" ആത്മഗതം..

സിനിമ തീര്‍ന്നപ്പോള്‍ ഏതാണ്ട് പതിനൊന്ന് മണിയായി...സമാധാനമായി...!! മാരണം കഴിഞ്ഞല്ലോ, ഇനി കിടക്കാലോ...!!

ഒരു ദീര്‍ഘ നിശ്വാസത്തോട് കൂടി ഞാന്‍ കിടന്നു...ഒറ്റക്കാണ് കിടത്തം..കണ്ണടച്ചപ്പോള്‍ മുതല്‍ ലിസ കണ്മുന്‍പില്‍..!! അമ്മേ..!! ഞാന്‍ കണ്ണ് തുറന്നു... ഉറക്കം പോയിക്കിട്ടി...!!

തുറന്നിട്ട ജനല്‍ പാളിയിലൂടെ ചെറിയ കാറ്റടിച്ചു തുടങ്ങി...ഞാന്‍ പുറത്തേക്ക് നോക്കി..നിലാവൊന്നും ഇല്ല, അമാവാസിയാണ് എന്ന് തോന്നുന്നു..!! വഴി വിളക്കുകളുടെ പ്രകാശം കാരണം ജനല്‍ പാളികളില്‍ ചെടികളുടെയും മരങ്ങളുടെയും നിഴലുകള്‍...കാറ്റില്‍ നിഴലുകള്‍ ആടുന്നത് എന്‍റെ ഭയത്തിനു ആക്കം കൂട്ടി..!!

അടുത്ത വീട്ടിലെ പട്ടി ആ നശിച്ച നേരത്ത് ഒരു കാര്യവും ഇല്ലാതെ മോങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി...!! അപ്പോഴാണ്‌ ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തത് അന്ന് വെള്ളിയാഴ്ച്ചയാണ്, അമാവാസിയും... പ്രേതത്തിന്റെ സ്വന്തം ദിവസം...!!

"ഈശ്വരാ, ഈ നേരത്ത് ആരും ചുണ്ണാമ്പും ചോദിച്ചു വരാതിരുന്നാല്‍ മതിയായിരുന്നു...!!"

എനിക്ക് പേടി കൂടി കൂടി വന്നു, ഞാന്‍ ആകെ വിയര്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി...അപ്പോള്‍ ഉണ്ടായ ഓരോ ചലനവും ശബ്ദവും പ്രേതത്തിന്‍റെ വിക്രിയകളാണ് എന്ന് ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കാന്‍  തുടങ്ങി...അന്ന് ഒറ്റയ്ക്ക് ഒരു മുറിയില്‍ കിടക്കാന്‍ കഴിയില്ല എന്ന് ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കി...ആ രാത്രി തന്നെ ഞാന്‍ പതുക്കെ സജുവേട്ടന്‍ കിടക്കുന്ന മുറിയില്‍ പോയി കിടന്നു...ഒരാള്‍ കൂടെ ഉണ്ട് എന്ന ധൈര്യമാവാം എനിക്ക് അവിടെ കിടന്ന് പതിയെ ഉറങ്ങാന്‍ കഴിഞ്ഞു...!!

പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോള്‍ അവിടെ എല്ലാരും എന്നെ നോക്കി ഒരുമാതിരി പുളി(ഞ്ഞ) തിന്ന പോലെ ഒരു ചിരി...എന്നിട്ട് ഒരു ചോദ്യവും,
"രാകേഷിനു നല്ല ധൈര്യം ആണല്ലോ...!!" ഒരു വളിച്ച ചിരി ഞാന്‍ തിരിച്ചു കൊടുത്തു എന്നിട്ട് അമ്മായിയോട് ചോദിച്ചു,

"പാരസെറ്റാമോള്‍ ഉണ്ടോ അമ്മായി, ചെറിയ ഒരു പനി ഉണ്ടോ എന്ന് ഒരു സംശയം..."

പിന്നെ കുറച്ചു അല്ല കുറേ കാലത്തേക്ക് ഞാന്‍ പ്രേതപടങ്ങള്‍ കാണുന്ന പരിപാടി നിര്‍ത്തി..!! വേറെ ഒന്നും അല്ല, എനിക്ക് തീരെ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തോണ്ടാ, അല്ലാതെ അയ്യേ..!! ഹേയ്, അല്ല....!!

 പിന്‍കുറിപ്പ്: നല്ല ഇരുട്ടത്ത് ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഇപ്പോഴും വെറുതെ ലിസയെ ഓര്‍ക്കും, ജസ്റ്റ്‌ ഫോര്‍ ഹൊറര്‍..!!

Wednesday, November 6, 2013

ഒരു ചെറിയ കച്ചോടക്കാരന്‍

പണ്ട് കോളേജില്‍ പഠിക്കുന്ന സമയത്ത് പോക്കറ്റ്‌ മണി ഉണ്ടാക്കാന്‍ ഫിനാന്‍ഷ്യല്‍ ഇന്‍വെസ്റ്റിഗേറ്റര്‍ ആയി ജോലി ചെയ്തിരുന്നു.. ഒരു കുഞ്ഞു ഡിക്ടറ്റീവ് പണി...സ്വകാര്യ ധനകാര്യ സ്ഥാപനങ്ങളില്‍ (ബ്ലേഡ് എന്നൊക്കെ ചിലപ്പോ അസൂയക്കാര്‍ പറഞ്ഞു എന്ന് വരും, മൈന്‍ഡ് ചെയ്യണ്ട)  നിന്ന് വായ്പ്പക്ക്‌ അപേക്ഷിച്ചവരുടെ സാമ്പത്തിക സാമൂഹിക ചുറ്റുപാടുകള്‍ അറിഞ്ഞു റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ കൊടുക്കുക എന്നതാണ് ജോലി...!! വട്ട ചിലവു നടത്താനുള്ളത്, അതായത് പതിവ് സിനിമ കാണല്‍ കാര്യപരിപാടിക്കും, ബിംബീസ് ബേക്കറിയിലെ ലൈം-ആവിലും വെള്ളം മോന്തല്‍ ചടങ്ങിനും, മൊബൈല്‍ റീച്ചാര്‍ജിനും ഒക്കെ ഉള്ളത് ആ വഴിക്ക് തരപ്പെടും..!!

അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം ഓഫീസില്‍ നിന്നും വിളി വന്നു...പോയി കാണേണ്ട ആളിന്‍റെ പേരും അഡ്രസ്സും തന്നു... തല്‍ക്കാലം ആളെ നമുക്ക് ഉമ്മറിക്ക എന്ന് വിളിക്കാം... വേറൊന്നും അല്ല, ആളുടെ പേര് ഞാന്‍ മറന്നു പോയി... :)

അപ്പൊ ഉമ്മറിക്ക, മഞ്ചേരിയില്‍ സ്വന്തമായി ബിസ്സിനെസ്സ് ഒക്കെ ഉള്ള ആളാണ്‌..

"ഏതു വലിയ കച്ചോടക്കാരനും ഒരു ടൈറ്റ് വരുമല്ലോ, അതോണ്ടാ ഈ എടങ്ങേറ് പിടിച്ച പരിപാടിക്ക് പോയത്...!!" ഇത് ഞാന്‍ പറഞ്ഞതല്ല, ഉമ്മറിക്ക എന്നോട് പറഞ്ഞതാണ്..

അമ്പതു ലക്ഷത്തിന്‍റെ വായ്പ്പയാണ്...ഞാന്‍ ഉമ്മറിക്കയെ പോയി കണ്ടു...ഒരു സിമ്പിള്‍ മലപ്പുറം കാക്ക..!! വെള്ള മുണ്ട്, വെള്ള ഷര്‍ട്ട്‌, കയ്യില്‍ റാഡോ വാച്ച്, കുത്തുന്ന അത്തര്‍ മണം, നെറ്റിയില്‍ നല്ല അസ്സല്‍ നിസ്ക്കാര തഴമ്പ്..!! പരിചയപ്പെട്ടപ്പോള്‍ തന്നെ കക്ഷി മേലെ പറഞ്ഞ ഡയലോഗ് കാച്ചി..!!

"ഇക്ക, എന്ത് ബിസ്സിനെസ്സ് ആണ് നടത്തുന്നത്..?" ഞാന്‍ പണി തുടങ്ങി..

"അത് മോനെ, കൊപ്രേന്റെ കച്ചോടാ...പിന്നെ, കൊറച്ച് പീടിക മുറി ഇണ്ട്, അയിന്റെ വാടക കിട്ടും... !!"

ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് എഴുതാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോ ഉമ്മറിക്ക ശബ്ദം താഴ്ത്തി എന്നോട് പറഞ്ഞു, "എല്ലാത്തിനും ഒരു ഒളീം മറയും ഒക്കെ വേണല്ലോ...!!"

"ഒളീം മറയുമോ? വേറെ എന്താ ബിസിനെസ്സ്..??"

"കൊറച്ച് സ്വര്‍ണത്തിന്റെ ഏര്‍പ്പാടുണ്ട്‌, ചെറിയ കൊയലും..." ഉമ്മറിക്ക കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു... പാവം...നിഷ്കളങ്കനായ മനുഷ്യന്‍...!!

"ഇക്കാന്റെ വീടിന്‍റെ അഡ്രെസ്സ് വേണം, പറയൂ..."

"അയിനെന്തിനാ അഡ്രസ്‌, മ്മക്ക് അങ്ങട്ട് പോവാം...ഇനി അത് കാണാത്തോണ്ട് ലോണ്‍ കിട്ടാണ്ടിരിക്കണ്ട...ബാ..!!"

ഒരു വിലകൂടിയ കാറില്‍ അയാള്‍ എന്നെ വീട്ടിലേക്കു കൊണ്ട് പോയി... കൊട്ടാരം പോലെ ഉള്ള വീട്...ആയാളും കുടുംബവും അവിടെ താമസിക്കുന്നു...ദേഹമാസകലം സ്വര്‍ണം ധരിച്ച അയാളുടെ ഭാര്യ എനിക്ക് തണുത്ത ജ്യൂസ്‌ തന്നു സ്വീകരിച്ചു...വീട് മുഴുവന്‍ ഗള്‍ഫ്‌ ബസാര്‍ പോലെ ഉണ്ട്...!!

"ഇക്ക ഗള്‍ഫില്‍ ആയിരുന്നോ..??"

"ഹാ..ഹാ..." അയാള്‍ ഉറക്കെ ചിരിച്ചു..
"ഗള്‍ഫ്‌ ഒക്കെ ഞമ്മടെ കയ്യില് തന്നെ അല്ലേ..."
"എന്ന് വച്ചാല്‍...??" എന്‍റെ സംശയം തീര്‍ന്നില്ല...

എന്നെ അയാള്‍ വീടിന്‍റെ പുറകിലേക്ക് വിളിച്ചു കൊണ്ട് പോയി.. അവിടെ ഒരു ഷീറ്റ് മേഞ്ഞ ഒരു വലിയ ഷെഡ്‌...അതിലേക്കു ചൂണ്ടി അയാള്‍ പറഞ്ഞു..

"ജ്ജ് അത് കണ്ടാ...?? ഇന്‍റെ സ്റ്റോക്ക്‌ ഷെഡ്‌ ആണ്...ഗള്‍ഫ്ന്ന് സാദനം ഏറക്കി ഇവിടയാ വക്കാറു...!! സ്വര്‍ണ്ണം, ഇലക്ട്രോണിക് ഐറ്റംസ്, (ചുറ്റും ആരും ഇല്ലാ എന്ന് ഉറപ്പിച്ചതിനു ശേഷം) കൊറച്ച് മരുന്നിന്‍റെ പരിപാടീം ഇണ്ട്..."

എല്ലാം കൂടെ കേട്ട് എന്‍റെ തൊണ്ട വരളാന്‍ തുടങ്ങി...കയ്യില്‍ ഇല്ലാത്ത കുത്തിത്തിരുപൊന്നും ഇല്ല ഈ പഹയന്റെ കയ്യില്‍..!! എല്ലാം കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചിറങ്ങാന്‍ നേരത്ത് ഉമ്മറിക്ക അടുത്തു വന്നു പറഞ്ഞു,

"അന്നോട്‌ ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞതെന്താച്ചാല്, ലോണ്‍ തിരിച്ചടക്കാനായിട്ട് ഇക്ക് വല്യ ബുദ്ധിമുട്ടില്ല  എന്ന് അറിയിക്കാനാ...ജ്ജ് ഇതൊക്കെ അന്‍റെ ആപ്പീസറോടും പറഞ്ഞോണ്ടി...!!"

"ഞാന്‍ പറയാം ഇക്കാ.." എന്നും പറഞ്ഞു ഞാന്‍ വേഗം സ്ഥലം കാലിയാക്കി..റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ ഫോറം എടുത്തു ചോദ്യാവലി വായിച്ചു..

1) ലോണ്‍ എടുക്കുന്ന ആളുടെ സാമൂഹിക പശ്ചാത്തലം
2) ലോണ്‍ എടുക്കുന്ന ആളുടെ ക്രിമിനല്‍ പശ്ചാത്തലം

പിന്നെ ഞാന്‍ വായിക്കാന്‍ നിന്നില്ല...എനിക്ക് തൃപ്തിയായി...!!  

Monday, November 4, 2013

ബിരിയാണി ഇല..

നല്ല മടിപിടിച്ചു ഇരിക്കുമ്പോള്‍ എളുപ്പത്തില്‍ ഞങ്ങള്‍ റൂമില്‍ കഴിക്കാന്‍ ഉണ്ടാക്കുന്ന ഒരു സംഭവമാണ് വെജ് റൈസ്...അതിനു അല്‍പ്പം രുചി കൂടാന്‍ വേണ്ടി ബിരിയാണിയില്‍ ഇടുന്ന കറുവപട്ട, ഗ്രാമ്പു, കറുവയില ഇത്യാദി സംഗതികള്‍ എല്ലാം ആവോളം ചേര്‍ക്കാറുണ്ട്...അതുപോലെ എന്തുണ്ടാക്കുമ്പോഴും അതില്‍ വറ്റല്‍മുളകും കറിവേപ്പിലയും ഇട്ടില്ലെങ്കില്‍ എനിക്ക് ഒരു സമാധാനവും ഉണ്ടാവില്ല..!!

ഈ ഇടുന്ന എല്ലാം തന്നെ പെറുക്കി കളയുക എന്ന ഭാരിച്ച ഉത്തരവാദിത്വം അത് കഴിക്കുന്നവനില്‍ തന്നെ നിക്ഷിപ്തമാണ്...!! ഇത് തന്നെയാണ് തൃശ്ശൂര്‍ക്കാരനായ എന്‍റെ സഹമുറിയന്‍ ഉന്നയിക്കുന്ന പ്രധാന ആക്ഷേപവും...!! പൊതുവേ മടിയുള്ളത് കൊണ്ടാണ് ഈ വിചിത്ര ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കുന്നത്‌...പക്ഷെ മേല്‍പ്പറഞ്ഞ ചേരുവകള്‍ പെറുക്കി മാറ്റി കളയാന്‍ ചില്ലറ മേനക്കെടോന്നും അല്ല എന്നതാണ് അവന്‍റെ പക്ഷം...!!

അങ്ങനെയിരിക്കേ, ഒരിക്കന്‍ ടിയാന്‍ ഓഫീസിലെ കാന്‍റീനില്‍ നിന്നും ബിരിയാണി മേടിച്ചു... ബിരിയാണി പ്ലേറ്റില്‍ നിറച്ചു കാന്‍റീന്‍ ബോയ്‌ അവനു നേരെ പ്ലേറ്റ് നീട്ടി...നോക്കിയപ്പോള്‍ ദാ കിടക്കുന്നു ഒരു പതിനഞ്ച് സെന്റിമീറ്റര്‍ നീളത്തില്‍ ഒരു കറുവയില...!! കാന്‍റീന്‍ ബോയിയെയും പ്ലേറ്റിലും മാറി മാറി നോക്കി അവന്‍ അടുത്തിരിക്കുന്ന സുഹൃത്തിനോട് പറഞ്ഞു,

"ഹൈ, ഇത്രേം വല്യ ഇല ഇണ്ടെങ്കില്‍ പിന്നെ ഈ ഗടിക്ക് അതില്‍ തന്നാ പോരെ ബിരിയാണി.. വെറുതെ പ്ലേറ്റ് വേസ്റ്റാക്കി...!!"

മുഖത്ത് ഒരു പരിഹാസം നിറഞ്ഞ ചിരിയുമായി നടക്കാന്‍ തിരിഞ്ഞ അവനോട് കാന്‍റീന്‍ ബോയ്‌ പറഞ്ഞു,

"നാളെ തരാ ട്ടാ...!!"

ആ മറുപടി അവന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല... സഹമുറിയന്‍ ഒരല്‍പ്പം ചമ്മലോടെ ചോദിച്ചു, "നിങ്ങളും തൃശ്ശൂരാ...??"

കാന്‍റീന്‍ ബോയ്‌ ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ , "അതേലോ..!!"

"ങാ... ഈ ജാതി സാദനം ഒക്കെ അവിടേ ഇണ്ടാവൂ...!!"

Saturday, November 2, 2013

ബോംബാവലി..!!

ഇന്നലെ ഹോസൂര്‍ വഴിയാണ് ധര്‍മ്മപുരിക്ക് പോയത്... ദീപാവലിക്ക് ബാംഗളൂര്‍കാര്‍ക്ക് പൊട്ടിക്കാനുള്ള പടക്കങ്ങള്‍ നിരത്തി വച്ചിരിക്കുന്നു, ഒന്നോ രണ്ടോ അല്ല നൂറു കണക്കിന് കടകള്‍... എല്ലാ കടകളിലും നല്ല തിരക്ക്... നാഷണല്‍ ഹൈവേയില്‍  ഇതേ കാരണം കൊണ്ട് ഗതാഗത തടസ്സം...!! ഹോസുരില്‍ നിന്ന് പുറപ്പെടുന്ന മിക്കവാറും എല്ലാ വണ്ടികളിലും പെട്ടിക്കണക്കിനു പടക്കങ്ങള്‍ നീലക്കവറില്‍...!!

ദീപാവലിയല്ലേ, പടക്കമില്ലാതെ പിന്നെന്ത് ദീപാവലി...!! അങ്ങനെ കരുതി രാത്രി തിരിച്ചു വീട്ടില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ തുടങ്ങി...പത്തഞ്ഞൂറു കിലോമീറ്റര്‍ ബൈക്ക് ഓടിച്ചു വന്നതല്ലേ ഒന്ന് കിടക്കാം എന്ന് കരുതിയപ്പോ തുടങ്ങിയതാ ഇപ്പോഴും നിലക്കാത്ത അങ്കം...!!! ഇപ്പൊ പുറത്തേക്കു നോക്കിയാല്‍ ഏതാണ്ട് യുദ്ധക്കളം പോലെ തന്നെ ഉണ്ട്...ബോംബും മിസൈലും ഒക്കെ ധാരാളം...!!ഓരോന്ന് പൊട്ടിക്കഴിഞ്ഞാല്‍ ചെവിയില്‍ ഒരു മൂളക്കം മാത്രം...!! 

ഇത്തിരിയില്ലാത്ത ചിടുങ്ങുകള്‍ വരെ ഗുണ്ട് വച്ചാ കളി...!! തൊട്ടപ്പുറത്ത് പടക്കത്തിന്റെ പെട്ടി വച്ചിട്ട് ലവ ലേശം ശ്രദ്ധയില്ലാത്ത ഏര്‍പ്പാടാണ്... അവരുടെ രക്ഷിതാക്കളും ഇത് ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല...!! ഇതൊന്നും അവരുടെതല്ലേ...??
മോഡിയെ കൊല്ലാന്‍ ഓല പടക്കം വച്ച  ഇന്ത്യന്‍ മുജാഹിദ്ദീന്‍ ഒക്കെ ഈ ബോംബ്‌ പൊട്ടിക്കുന്ന കുഞ്ഞി പിള്ളേരെ കണ്ടാല്‍ നാണിച്ചു തല താഴ്ത്തും...!!

 ഓരോ പടക്കം പൊട്ടുമ്പോഴും അടുത്ത വീട്ടിലെ കാറിന്‍റെ ബസര്‍ അടിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു...!! പടക്കത്തിന്റെ ഒച്ചക്ക് പുറമേ ഇത് വേറെ...!! റോഡിലൂടെ നടക്കാന്‍ പേടിയാണ്, ചിലപ്പോ നേരം വൈകി പൊട്ടാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ട ഏതെങ്കിലും ഒരു പടക്കം കാലിന്‍റെ അടിയില്‍ നിന്ന് പൊട്ടി എന്ന് വരാം...അല്ല, പണ്ട് അങ്ങനെ ഒരു അനുഭവമുണ്ടേ...!!

സാധാരണക്കാരുടെ വീടുകളില്‍ പോലും വാങ്ങുന്നത് പതിനായിരങ്ങളുടെ പടക്കമാണ്... ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ വീട്ടില്‍ വാങ്ങി വച്ചിരിക്കുന്ന പടക്ക പെട്ടിയുടെ വലിപ്പം കണ്ടു ഞാന്‍ ശരിക്കും ഞെട്ടി...!! അതുണ്ട് ഒരു പടക്കകട തുടങ്ങാന്‍ മാത്രം....!! ദീപാവലി എന്ന പേരുമാറ്റി പടക്കാവലി എന്നോ മറ്റോ ആക്കേണ്ടി വരും...!! 

അന്തരീക്ഷം മുഴുവനും ഇപ്പൊ വെടിമരുന്നിന്റെ ഗന്ധമാണ്...!! നവജാത ശിശുക്കളും ഗര്‍ഭിണികളും ഹൃദ്രോഗികളും എല്ലാം ഇവിടെ എങ്ങനെ കഴിയുന്നു ആവോ...?? അടുത്ത വീടിന്‍റെ മുകളില്‍ സ്ഥിരമായി വരാറുള്ള പരുന്ത് എവിടെക്കോ പേടിച്ചു പറന്നു പോവുന്നത് കണ്ടു...!!

ദീപാവലി എന്ന് ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍, നൊസ്റ്റാള്‍ജിയ പടര്‍ത്തുന്ന ഒരു രംഗം ഉണ്ട്...!! ഷാജി കൈലാസിന്‍റെ സെറ്റ് പോലെ ഞാന്‍ താമസിച്ച വടകവീടും അടുത്തുള്ള അങ്കിളിന്റെ വീടും അനിയത്തിയും ആഭചേച്ചിയും ചേര്‍ന്ന് ദീപങ്ങള്‍ കത്തിച്ചു വച്ച് അലങ്കരിച്ചിരുന്ന ഒരു പഴയ രംഗം...കര്‍ണ്ണപടം തകര്‍ത്ത് കൊണ്ടുള്ള ഇപ്പോഴത്തെ ഈ ആഘോഷം സത്യത്തില്‍ ഈ ആഘോഷത്തെ തന്നെ വെറുക്കാന്‍ എന്നെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു...!!

പുലര്‍ച്ചക്ക് ഒരു യാത്രയുണ്ട്, നേരത്തെ കിടക്കണം എന്ന് കരുതിയതാ...അതിനി സ്വാഹാ...!!

പിന്‍കുറിപ്പ്: ഇതുകൊണ്ട് എനിക്ക് ഒരു ഗുണവും ഇല്ല എന്ന് പറയാന്‍ വയ്യ, ഹെല്‍മറ്റില്ലാതെ എന്നെ കണ്ടാല്‍ കുരച്ചു കൊണ്ട് എന്‍റെ നേര്‍ക്ക്‌ ഓടി അടിക്കുന്ന തെരുവ് നായ് കൂട്ടങ്ങളെ ഇന്ന് ഈ പരിസരത്ത് കാണാനില്ല...അല്ലെങ്കിലും മീശയുള്ള അപ്പനെയല്ലേ പെടിയുള്ളൂ..!!

Wednesday, October 30, 2013

ഞാന്‍ ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല രാമനാരായണാ..!!

ബാംഗ്ലൂരില്‍ ബസ്സിലെ ടിക്കറ്റ്‌ ചെക്കിംഗ് കുറച്ചു കടുത്തിരിക്കുന്നു..ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ടിക്കെറ്റും ചോദിച്ചു ചെക്കര്‍മാര്‍ വണ്ടി കയറുന്നു... കണ്ടെക്ടര്‍ വരുന്നതും കാത്ത് കയ്യില്‍ ചുരുട്ടിയ നോട്ടും പിടിച്ചിരുന്ന പലര്‍ക്കും പണി കിട്ടുന്നു... ഇതൊക്കെ സ്ഥിരമായി കാണുന്നതും കേള്‍ക്കുന്നതുമായ കാര്യങ്ങള്‍ ആണ്... !!

ഞാന്‍ ബസ്സില്‍ കയറുന്നത് ചുരുക്കമാണ്... വല്ലപ്പോഴും നാട്ടില്‍ പോവുമ്പോഴാണ് ബസ്സിനെ ആശ്രയിക്കുന്നത്... കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച്ച നാട്ടില്‍ പോവാന്‍ ബാനസവാടിയില്‍ നിന്നും മെജസ്റ്റിക്കിലേക്ക് ഞാന്‍ ബസ്‌ കയറി...പതിനെട്ടു രൂപ... ഇരുപതു കൊടുത്തപ്പോള്‍ ടിക്കെറ്റിനു പുറത്തു രണ്ടെന്നു എഴുതി വട്ടം വരയ്ക്കാന്‍ പോയ കണ്ടെക്ടറിന് എട്ടു രൂപാ ചില്ലറ എടുത്തു കൊടുത്ത് പത്തു രൂപ ഞാന്‍ തിരിച്ചു മേടിച്ചു വായില്‍ ചുയിഗവും ചവച്ചു ഞാന്‍ ഇരുന്നു...ഇല്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ ഞാന്‍ രണ്ട് രൂപ ഭിക്ഷയെടുക്കാന്‍ അയാളുടെ പുറകെ നടക്കേണ്ടി വരും...!!

കിട്ടിയ ടിക്കറ്റ്‌ കയ്യില്‍ തന്നെ ചുരുട്ടി പിടിച്ചു ഇരുന്നു...കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ വായില്‍ ചുയിഗം മധുരം മാറി ചവര്‍ത്തു കൊണ്ടിരിന്നു...പൊതുവേ ഞാന്‍ ചുയിഗം കടലാസ്സില്‍ പൊതിഞ്ഞാണ് കളയാറ്....ആരുടേം കാലില്‍ അത് ഒട്ടിപിടിക്കേണ്ട എന്നത് തന്നെ കാരണം...!! 

അങ്ങനെ ചുയിഗം തുപ്പാന്‍ നേരത്ത് കയ്യിലെ ടിക്കെറ്റില്‍ പൊതിഞ്ഞു ഞാന്‍ പുറത്തു കണ്ട ഒരു ചവറു കൂനയിലേക്ക് എറിഞ്ഞു...എറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഓര്‍ത്തത് അത് ആ യാത്രയുടെ ടിക്കറ്റ്‌ ആയിരുന്നു...നോര്‍മ്മല്‍ ആയി അടിച്ചിരുന്ന ഹൃദയം പട പടാന്ന് തായമ്പക കൊട്ടാന്‍ തുടങ്ങി... വേറെ ടിക്കറ്റ്‌ എടുക്കണോ...വല്ല ചെക്കര്‍മാരും കയറിയാല്‍ പണവും മാനവും പോവും... ഇനി ഒന്ന് രണ്ട് സ്റ്റോപ്പ്‌ മാത്രമേ ഉള്ളൂ... അതിനു വേണ്ടി വേറെ ഒരു ടിക്കറ്റ്‌ എടുക്കേണ്ട എന്ന് ഞാന്‍ കരുതി... പക്ഷെ ടെന്‍ഷന്‍ എന്നിട്ടും മാറിയില്ല...!!

ഒടുവില്‍ സ്റ്റാന്റ് എത്തി... ഞാന്‍ ഇറങ്ങാന്‍ നേരത്ത് കാക്കിയിട്ട ചില മുതിര്‍ന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥര്‍ മുന്‍പില്‍... അവര്‍ ചിലരോട് ടിക്കറ്റ് ചോദിക്കുന്നു... ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ നടന്നു പോയ ഞാന്‍ ഏതോ ഭാഗ്യത്തിന് രക്ഷപ്പെട്ടു...!! നടന്നു പോവുന്നതിനിടക്ക് അവര്‍ ടിക്കറ്റ്‌ എടുക്കാത്ത വേറെ ആരോടോ കയര്‍ക്കുന്നത് ഞാന്‍ കേട്ടു... തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ഞാന്‍ ഒറ്റ നടത്തം... ഞാന്‍ ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല രാമനാരായണാ..!!

Monday, October 28, 2013

വേഷംകെട്ട്..

രണ്ടായിരത്തി ആറിലെ ഡിസംബര്‍ സമയം... അന്ന് ഞാന്‍ താമസിക്കുന്നത്  ബാംഗ്ലൂരിലെ ഗോട്ടിഗര എന്ന സ്ഥലത്ത്.. ഒരു വൈകുന്നേരം ഗോട്ടിഗരയിലേക്ക് ബസ്‌ കയറാന്‍ ജയദേവ സ്റ്റോപ്പില്‍ നില്‍ക്കുന്നു ഞാന്‍... 

"സാര്‍..."

വിളികേട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ ഒരു കുടുംബം... ഒരാള്‍, അയാളുടെ ഭാര്യ, അയാളുടെ ഒക്കത്ത് ഒരു കൊച്ച്....!! 

"ആപ്കോ ഹിന്ദി സമജ്താ ഹേ ക്യാ..?" ഹിന്ദി മനസിലാവുമോ എന്ന് അയാള്‍ എന്നോട് ചോദിച്ചു...

"ഹാ...പൂച്ചിയേ.."

പിന്നെ പറഞ്ഞത് ഹിന്ദിയില്‍ എഴുതിയാല്‍ ഹിന്ദി അറിയാവുന്നവര്‍ എനിക്കിട്ടു വീക്കും... അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ മലയാളത്തില്‍ തര്‍ജമിക്കാം...!! 

"ഞങ്ങള്‍ ബീഹാറില്‍ നിന്നും വന്നവര്‍ ആണ്, ഇവിടെ വച്ചു ഞങ്ങളുടെ ബാഗ്‌ നഷ്ടപ്പെട്ടു, എല്ലാ പണവും നഷ്ടപ്പെട്ടു... തിരിച്ചു പോവാന്‍ നിവര്‍ത്തിയില്ല... സാര്‍ സഹായിക്കണം, മക്കള്‍ക്ക്‌ ഭക്ഷണം മേടിക്കാന്‍ പോലും പണം ഇല്ല...!!"

എന്‍റെ മനം ഉരുകി...ഉള്ളിലെ മനുഷ്യന്‍ സടകുടഞ്ഞു എഴുന്നേറ്റു... ആവുന്ന വിധം ഞാന്‍ പണം നല്‍കി...!! ഒരു കുടുംബത്തെ സഹായിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞ തൃപ്തിയോടെ ഞാന്‍ വീട്ടിലേക്കു വണ്ടി കയറി...!! ഉള്ളു നിറയെ സന്തോഷം...

ഒരു മാസത്തിനു ശേഷം അതെ ബസ്‌ സ്റ്റോപ്പില്‍ നിന്നും ഒരു "സാര്‍" വിളി.. തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ അതേ കുടുംബം...!! അതെ ഡയലോഗ്..!!

അവര്‍ക്ക് എന്നെ മനസ്സിലായിട്ടില്ല... ഞാന്‍ ചോദിച്ചു "നിങ്ങളുടെ ബാഗ്‌ എപ്പോ നഷ്ടപ്പെട്ടു...??"

"കല്‍..." ഇന്നലെയെന്ന്...!! കള്ള ബടുവ... ഇവന്‍ ബാഗ്‌ നഷ്ടപ്പെടുന്നത് ശീലമാക്കിയിരിക്കുകയാണ്...!! 

എന്‍റെ കണ്ണിലും മൂക്കിന്‍ തുമ്പിലും ചെങ്കൊടി വിരിച്ച പോലെയായി...!! ദേഷ്യം വിശദീകരിക്കാന്‍ മാത്രം ഹിന്ദി അറിയാത്തത് കൊണ്ട് അവര്‍ക്ക് നേരെ നടുവിരല്‍ പൊക്കി കൊണ്ട് ഞാന്‍ അടുത്ത വണ്ടി കയറി....

ഇതേ അടവും ആയി ഞാന്‍ പലരെയും പലവട്ടം കണ്ടു... മടിവാളയിലും റെയില്‍വേ സ്റ്റെഷനിലും എല്ലാം...!! അതില്‍ എത്ര പേര്‍ ശരിക്കും പ്രശ്നത്തില്‍ ആയിരുന്നു എന്നറിയില്ല... അന്നത്തെ സംഭവത്തിനു ശേഷം ഇതേ പ്രശ്നം പറഞ്ഞു വന്ന ഒരാളെ പോലും ഞാന്‍ സഹായിച്ചിട്ടില്ല...എല്ലാരും കള്ളന്മാരാണ് എന്ന മുന്‍വിധിയാണ് ഇപ്പൊ... ഒരു സഹായം ചെയ്യാന്‍ ഉള്ള മനസ്സുകളെ മടുപ്പിക്കാന്‍ ഇങ്ങനെ കുറെ വേഷംകെട്ടലുകള്‍...!!
 

Thursday, October 24, 2013

നെല്ലിയാമ്പതി വഴി പോലീസ് സ്റ്റേഷനില്‍...!!

വിനോദ് കൃഷ്ണന്‍ എന്ന വിക്രിയുടെ കല്യാണത്തിന് ഞങ്ങള്‍ പാലക്കാട് എത്തി.. നെല്ലിയാമ്പതിയാണ് അന്നത്തെ അജണ്ട...സ്ഥലത്ത്, ഞാന്‍, സുനീഷ്, അനൂപ്‌, അനൂപിന്‍റെ ഭാര്യ ഗീതി, ശിവാനന്ദ് ഭാര്യ വിനയ...എന്നിവര്‍ ഹാജര്‍..യാത്രക്കുള്ള വണ്ടി വിക്രി ഏര്‍പ്പാടാക്കിയിരുന്നു...ഒരു ഇന്നോവ...!!

നല്ലൊരു യാത്രയായിരുന്നു അത്... പ്രകൃതിയുടെ പച്ചപ്പിലേക്ക്, ഈര്‍പ്പത്തിലേക്ക്...!! കുറെ നേരം ശുദ്ധ വായുവും വെളിച്ചവും അനുഭവവും അനുഭവിച്ച്‌ ഞങ്ങള്‍ മലയിറങ്ങി...!!

തിരിച്ചിറങ്ങുമ്പോള്‍ ചെറിയ കാറ്റ് അടിച്ചു എല്ലാരും ഒരു ചെറു മയക്കത്തിലേക്ക് പോവാന്‍ തുടങ്ങി.. മുന്‍പില്‍ ഇരിക്കുന്ന കാരണം എനിക്ക് ഉറങ്ങാല്‍ കഴിഞ്ഞില്ല... ഒരു വളവു തിരിയാന്‍ സമയത്ത് എതിരെ പെടപ്പിച്ചു വന്ന ഒരു കാര്‍ ഞങ്ങളുടെ ഇന്നോവയുടെ മുന്‍പില്‍ ചാമ്പി..!! ഉറങ്ങാത്തത്‌ കൊണ്ട് ഒരു അപകടം നേരിട്ട് കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞു...!!

പുറത്തിറങ്ങി പതിവുപോലെ വാക്കേറ്റം...!! കോമ്പ്രമൈസ് തുകയില്‍ ഞങ്ങളുടെ ഡ്രൈവര്‍ തൃപ്തിയായില്ല... അവസാനം കേസ് ആയി, പിന്നെ പോലീസ് സ്റ്റേഷനില്‍....സാക്ഷിയായി അനൂപ് സ്റ്റേഷനില്‍ പോയിട്ടും ഗീതിക്ക് കുലുക്കമില്ല...

"ഹായ്, എന്‍റെ ഭര്‍ത്താവിനെ പോലീസുകാര്‍ കൊണ്ട് പോകുന്നു.." അവള്‍ക്കു സന്തോഷം...!!

എല്ലാവരേം സ്റ്റേഷനില്‍ വിളിപ്പിച്ചു.. ഗീതി സ്റ്റേഷന്‍റെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു...ലോക്കപ് എല്ലാം അവള്‍ക്കു വലിയ അത്ഭുതം നിറഞ്ഞ കാഴ്ച്ചയായി...ഭാര്യയായാല്‍ ഇങ്ങനെ തന്നെ വേണം...!!

 കുറെ വാദ-പ്രതിവാദങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം ഒടുവില്‍ ഞങ്ങള്‍ സാക്ഷിയായി കേസ് എടുക്കാന്‍ തീരുമാനം ആയി..!!

കേസ് എഴുതി അതിനു താഴെ ഒരാള്‍ ഒപ്പിടണം... എല്ലാരും കല്യാണം കഴിഞ്ഞവര്‍ ആണ്, സുനീഷിന്റെ കല്യാണം നിശ്ചയിച്ചിരിക്കുന്നു ബാകി ഉള്ളത് ഞാനാണ്..വേറെ ആര്‍ക്കും കേസിന്‍റെ പിന്നില്‍ ഓടാന്‍ വയ്യ... അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ തന്നെ എഴുതി ഒപ്പിട്ടു കൊടുക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.. ഒരു ബാച്ചിലറിന്റെ രോദനം അവിടെ ആരും കേട്ടില്ല..!! ഒപ്പിടുന്നതിനു മുന്‍പ് ആ കേസ് ഞാന്‍ ഒന്ന് വായിച്ചു നോക്കി... സര്‍ക്കാര്‍ കടലാസില്‍ താഴെ എന്‍റെ പേര് എഴുതിയിരിക്കുന്നു...മുകളില്‍ എഴുതിയ സംഗതി എന്താണെന്ന് ഞാന്‍ വായിച്ചു നോക്കി, അതിന്‍റെ ചുരുക്കം ഇങ്ങനെ,

"ഞങ്ങള്‍ ഓടിച്ച വണ്ടി അപകടത്തില്‍ പെട്ടതിന് രണ്ട് കൂട്ടരും ഒരുപോലെ ഉത്തരവാദി ആണ് എന്ന് വിശ്വസ്ഥതയോടെ രാകേഷ്, ശ്രീപാദം, വായപ്പാറപ്പടി, മഞ്ചേരി...!!" ഞാന്‍ രണ്ടും കല്‍പ്പിച്ചു ഒപ്പിട്ടു...

ഞങ്ങളെ ഒരു വഴിക്ക് കൊണ്ടുപോയ വണ്ടിക്കാരനും കൂടെ ഉള്ള പണിയായിരുന്നു അത്... അന്ന് രക്ഷപ്പെടാന്‍ വേറെ വഴി ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഞാന്‍ ഒപ്പിട്ടതാണ്...!!

ബസ്‌ പിടിച്ചു റൂമില്‍ പോവുന്ന വഴിക്ക് പിന്നീടെന്നെങ്കിലും കോടതിയില്‍ എന്‍റെ പേര് പറഞ്ഞു കേസ്  വിളിക്കും എന്ന് ആദിപിടിച്ചു ഞാന്‍ ഇരിക്കുമ്പോഴും വേറൊരു സീറ്റില്‍ ആദ്യമായി പോലീസ് സ്റ്റേഷന്‍ കണ്ടതിന്റെ ആത്മ നിര്‍വൃതിയില്‍ അനൂപിന്‍റെ കൂടെ ഗീതി ഉണ്ടായിരുന്നു...!! നെല്ലിയാമ്പതി കഴ്ച്ചപോലും അവള്‍ക്കു സ്റ്റേഷന്‍ അനുഭവത്തിനു മുന്‍പില്‍ ഒരു സംഭവമേ ആയില്ല...!!

Wednesday, October 23, 2013

പാടം ഒരു കളിക്കളം

അവസാനത്തെ കൊല്ലപരീക്ഷ കഴിഞ്ഞിട്ട് നേരെ ഒരോട്ടമായിരുന്നു...വീട്ടില്‍ എത്തി വിയര്‍ത്ത് നാറിയ യുണിഫോം വലിച്ചൂരി കഴുകാനിട്ട് കിട്ടിയതും വലിച്ചു കയറ്റി പാടത്തേക്കു പോയി... രണ്ടുമാസത്തേക്ക് ആ ചന്ദന കളര്‍ ഷര്‍ട്ടും നീല പാന്‍റും വേണ്ട..!! ടീം അവിടെ റെഡി... ഇനി രണ്ടുമാസം ആരും തടയാന്‍ ഇല്ല.. കളിതന്നെ കാര്യം...!! കൊയ്ത്തു കഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന പാടത്ത് നേരെ പോയി ക്രിക്കറ്റ്‌ കളിക്കാന്‍ പറ്റില്ല.. ആദ്യം പിച്ച് വേണം, കിളച്ചും കൊട്ടുവടികൊണ്ട് അടിച്ചും പിച്ച് ഒപ്പിച്ചു...!!

പിറ്റേന്ന് മുതല്‍ ആള്‍ക്ക് ഒരു രൂപാ നിരക്കില്‍ പിരിവു, ടെന്നിസ് ബോള്‍ വാങ്ങണം...ബാറ്റ് കൂട്ടത്തില്‍ ചിലരുടെ കയ്യില്‍ ഉണ്ട്...ഗോവിന്ദന്‍ കുട്ടി നായരുടെ തൊടിയിലെ ശീമക്കൊന്നയുടെ തണ്ട് സ്റ്റംബായി...!! പാടവരമ്പ് ബൌണ്ടറി നിര്‍ണ്ണയിച്ചു...!!

കളി തുടങ്ങി, സ്പ്പിന്‍ ബൌള്‍ നേരിടാന്‍ വല്ല പരിശീലനവും വേണമെങ്കില്‍ ഇങ്ങനത്തെ പാടത്ത് കളിക്കണം...പാടത്തെ കട്ടയില്‍ കുത്തി തെറിക്കുന്ന ടെന്നീസ് ബോള്‍ അടിക്കണമെങ്കില്‍ ചിലപ്പോള്‍ ഹനുമാന്‍ ഷോര്‍ട്ട് തന്നെ എടുക്കേണ്ടി വരും...ഫീല്‍ഡ് ചെയ്യാനും ഇതേ പ്രശനം...!! എളുപ്പമുള്ളതു രണ്ടേ രണ്ട് പണികള്‍ ആണ്, ബൌളിങ്ങും അമ്പയറിങ്ങും... ഇതിനു രണ്ടിനും ബോളിന്റെ കുരുത്തം കെട്ട പോക്കിന് ഉത്തരവാദിത്തം ഇല്ല..വൈഡിന് റണ്ണും ഇല്ല...!!

ഇത്യാദി എന്ത് പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഉണ്ടായാലും ഞങ്ങളുടെ കളി മുടങ്ങാറില്ലായിരുനു...ഇടയ്ക്കു വേറെ ടീമുകളുമായി മാച്ചും നടത്തിയിരുന്നു...!! വെക്കേഷന്‍ കഴിയുമ്പോഴേക്ക് ബാറ്റു ചെയ്യുന്ന സ്ഥലത്ത് ബാറ്റുകൊണ്ട് കുത്തി ഒരു കുഴി രൂപപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞിരിക്കും...!!

അന്നത്തെ വെക്കേഷന്‍ കാലം ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയുടെ അകമ്പടിയോടു കൂടി ഓര്‍ക്കുന്ന സമയത്ത് വെറുതെ ഒന്ന് നാട്ടില്‍ പോയി.. പാടം കാട് പിടിച്ചു കിടന്നിരുന്നു...പിള്ളേര്‍ ഒന്നും പുറത്തിറങ്ങുന്നില്ല... എല്ലാര്‍ക്കും കമ്പ്യൂട്ടര്‍ ഗയിംസ് മതി...അഞ്ചു വയസ്സായപ്പോഴേക്കും കുട്ടികള്‍ സോഡാക്കുപ്പി കണ്ണട വച്ചിരിക്കുന്നു.. ചാറ്റല്‍ മഴ അടിച്ചാല്‍ മതി, പനി പിടിച്ചു വിറച്ചു കിടക്കും...മാവില്‍ കയറാന്‍ അറിയില്ല, ഒരു മുറിവ് പറ്റിയാല്‍ കമ്യുണിസ്റ്റ് അപ്പ അരച്ച് വച്ചു മുറിവുണക്കാന്‍ ഉള്ള നാട്ടറിവും ഇല്ല... ദേഹത്ത് ചെളി പറ്റിയാല്‍ അറപ്പാണത്രേ..!! കളിയെന്നാല്‍ കമ്പ്യൂടര്‍ ഗയിമും മൊബൈലും മാത്രമായി വളരുന്ന ഈ തലമുറ ബാല്യത്തെ കുറിച്ച് എന്ത് ഓര്‍ക്കുമോ എന്തോ?? 

ഇടുക്കി ഗോള്‍ഡ്‌

ഇടുക്കിയിലെ സ്വര്‍ണ്ണം, മാറ്റ് ഒരല്‍പ്പം കുറഞ്ഞു പോയി...ശിവന്‍ മുതല്‍ ചെഗുവേര വരെ വലിച്ച ആ സ്വര്‍ണ്ണപ്പുക ആദ്യ പകുതിയില്‍ നിറയെ ലഹരി തന്നു... സന്തോഷത്തിന്റെ മേഘപടലങ്ങളില്‍ പ്രേക്ഷകന്, കുറഞ്ഞത്‌ എനിക്കെങ്കിലും വിഹാരിക്കാനായി...!! രവീന്ദ്രന്‍ എന്ന നടന്‍റെ രവി എന്ന കഥാപാത്രം, മണിയന്‍പിള്ള രാജുവിന്റെ മദനനും തന്നെ അതിനു പ്രധാന കാരണം...!! "ഗോള്‍ഡ്‌" ജെനറേഷന്‍ തകര്‍ത്തു എന്ന് തന്നെ പറയാം... ചെറിയ കല്ലുകടിയായത് ബാബു ആന്റണിയുടെ വേഷമാണ്... തേനീച്ച കുത്തിയാലും വികാരം വരാത്ത മുഖം എന്നത് സിനിമയിലെ വെറുമൊരു ഡയലോഗ് മാത്രമല്ല എന്നത് അയാളുടെ അഭിനയം കണ്ടാല്‍ അറിയാം...ജയന്‍-സോമന്‍ കാലത്തിലെ സിനിമാറ്റിക് ആയ അവതരണം ശരിക്കും ഏറ്റു എന്നുതന്നെ പറയാം.. ബിജിപാലിന്റെ സംഗീതവും നിലവാരം പുലര്‍ത്തി...ഷൈജു ഖാലിദിന്റെ ക്യാമറയും പ്രശംസനീയം...!! എടുത്തു പറയേണ്ടത് ഗോള്‍ഡന്‍മാരുടെ ഓള്‍ഡ്‌ ജീവിതം കാണിച്ച കുട്ടികളെ കുറിച്ചാണ്...അവരുടെ പ്രകടനം മനോഹരം... എന്നിട്ടും എവിടെ പാളി എന്ന് ചോദിച്ചാല്‍, അത് എച്ചിക്കാനത്തിന്റെ കഥയില്‍ ആണോ, ദിനേശിന്റെയും ശ്യാമിന്റെയും തിരക്കഥയില്‍ ആണോ അതോ ആഷികിന്റെ സംവിധാനത്തിലോ എന്ന് സംശയം വരും...!! ഒരു കഞ്ചാവ് തോട്ടം തീയിട്ടു കത്തിക്കുന്ന വാര്‍ത്ത വല്ല ദ്രിശ്യമാധ്യമത്തില്‍ കണ്ടാലെങ്കിലും മതിയായിരുന്നു, ആഷിക്കിനു നീലച്ചടയന്‍ തോട്ടം എങ്ങനെ ഉണ്ട് എന്ന് കണ്ടറിയാന്‍...ലാല്‍ബാഗില്‍ റോസ് നട്ടത് പോലെയുള്ള കഞ്ചാവ് തോട്ടത്തിന്റെ സീന്‍ കഷ്ടം എന്നല്ലാതെ ഒന്നും പറയാന്‍ ഇല്ല...!! നൊസ്റ്റാള്‍ജിയ ഉണ്ടാക്കാന്‍ ഉള്ള ശ്രമങ്ങളും പരാജയം...!! ക്ലൈമാക്സ്‌ എന്നത് ഈ സിനമയുടെ വലിയൊരു മോശം ഘടകം ആണ്...!! പടം കണ്ടിറങ്ങുന്ന പ്രേക്ഷകന് അതങ്ങനെ ദഹിക്കാതെ കിടക്കും...ആദ്യ പകുതി എടുത്തതിന്റെ പകുതി ശ്രദ്ധ രണ്ടാം പകുതിയില്‍ കൊടുത്തിരുന്നെങ്കില്‍ ഈ സ്വര്‍ണ്ണപുക കണ്ടു പ്രേക്ഷകന്‍ ശരിക്കും ഫ്ലിപ്പ് ആയേനെ...ചുരുക്കി പറഞ്ഞാല്‍ ഈ സ്റ്റഫ് പകുതി കൊള്ളാം...ബാക്കി പകുതി വെറും ചുക്കി മാത്രം ആണ്... എന്നാലും റോളിംഗ് പേപ്പര്‍ വെറുതെയാവില്ല...മോശമില്ലാത്ത കിക്ക് കിട്ടും...!! 3/5

Monday, October 21, 2013

പൈതല്‍ മല..

എന്‍റെ കുറച്ചു കൂട്ടുകാര്‍ മുന്‍പ് പോയ അനുഭവങ്ങള്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ തന്നെ തീരുമാനിച്ചതായിരുന്നു പൈതല്‍ മല പോവണം എന്ന്...ശ്രീകാന്ത് വിളിച്ചു വീണ്ടും ഒരു ട്രെക്കിംഗ് പ്ലാന്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ തന്നെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു നമുക്ക് പൈതല്‍ മല പോയാലോ എന്ന്.. പെട്ടന്നുണ്ടായ ഒരു പ്ലാന്‍, പഴയ ടീം തന്നെ, ശ്രീകാന്ത്, സോണി, അനൂപ്‌, മനു...!!

വെള്ളിയാഴ്ച്ച വൈകുന്നേരം യാത്ര തുടങ്ങിയത് തന്നെ അപലക്ഷണങ്ങളും കൊണ്ടായിരുന്നു...സ്ഥിരമായി സ്ലീപ്പിംഗ് ബാഗ്‌ എടുക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് ആവശ്യത്തിനു സ്ലീപ്പിംഗ് ബാഗ്‌ ഇല്ല.. പറഞ്ഞേല്‍പ്പിച്ച സ്ഥലത്ത് ചെന്നപ്പോള്‍ ഒരെണ്ണം കുറവ്..ഉള്ളതും കൊണ്ട് ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍ ശ്രീകാന്തും കൂട്ടരും ഫ്ലാറ്റിലെ ലിഫ്റ്റില്‍ കുടുങ്ങി...!! ഒരുവിധം ഇരിട്ടിക്കുള്ള വണ്ടി പിടിച്ചു..പോവുന്ന വഴിക്ക് വണ്ടിക്കു ചില മുക്കലും ചീറ്റലും...വലിയ പരിക്കുകളില്ലാതെ ഇരിട്ടിയില്‍ എത്തി...ഒരു മുറി ഒപ്പിച്ചു രാവിലത്തെ കാര്യങ്ങള്‍ തീര്‍ത്തു..!! ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ കയറിയ കടയില്‍ മുട്ടന്‍ അടി...രാവിലെ തന്നെ വെള്ളമടിച്ചു അലമ്പാക്കിയവനെ ഒതുക്കിയതാ...നഷ്ടം ഒരു ചില്ലറമാറ, കുടിയന് നല്ല ഒരസ്സല്‍ മുറിവും...ഞങ്ങള്‍ പതിയെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു അവിടെ നിന്നും സ്കൂട്ടായി...!!

അവിടെ നിന്നും ആവശ്യത്തിനു വെള്ളവും ബ്രെഡും മേടിച്ചു ചെമ്പെരിക്ക് ബസ്‌ കയറി... അവിടെ നിന്നും കുടിയാന്മാലയിലേക്ക് ജീപ്പില്‍... അവിടെ നിന്നും ഉച്ചക്കുള്ള ഭക്ഷണം പാര്‍സല്‍ മേടിച്ചു നടക്കാന്‍ തുടങ്ങി... പോയ വഴിക്കെല്ലാം ആളുകള്‍ ഞങ്ങളോട് ജീപ്പ് എടുത്തു പോവാന്‍ പറഞ്ഞു...അവിടെ നിന്നും ഒന്‍പതു കിലോമീറ്റര്‍ കുത്തനെ കയറണം എന്ന്...!! ഞങ്ങള്‍ ചെവിക്കൊണ്ടില്ല.. നടന്നു കയറിക്കൊള്ളാം എന്നും പറഞ്ഞു ഞങ്ങള്‍ നീങ്ങി...!!

വിചാരിച്ച പോലെ ആയിരുന്നില്ല... കുത്തനെ ഒരു അറുപതു ഡിഗ്രിയില്‍ ആണ് കയറ്റം... അതും ചൂടത്ത് ടാറിട്ട റോഡില്‍...!! മുകളില്‍ പൊട്ടന്പ്ലാവ് എന്ന സ്ഥലത്ത് എത്തിയപ്പോള്‍ തന്നെ ഞങ്ങള്‍ക്ക് ആസ്ഥാന "പ്രാന്തന്മാര്‍" പട്ടം ചാര്‍ത്തി കിട്ടി...!! സാധാരണ "വട്ടന്മാര്‍" പൊട്ടന്പ്ലവില്‍ നിന്നാ നടക്കാന്‍ തുടങ്ങാറ് എന്ന്... താഴേന്നു നടന്നു തുടങ്ങിയത് കൊണ്ട് അവര്‍ക്ക് ഞങ്ങളെ ദഹിച്ചില്ല...!!

നടത്തം തുടര്‍ന്നു...ഇടയ്ക്കു ഒരു പെട്ടി പീടിക കണ്ടപ്പോള്‍ സോഡയും തേന്മുട്ടായിയും മേടിച്ചു കഴിച്ചു...അവിടത്തെ റേഡിയോയില്‍ നിന്നും രാഘവന്‍ മാഷിന്‍റെ വിയോഗം അറിഞ്ഞു...കുറച്ചു കൂടെ നടന്നു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങള്‍ ആകെ ക്ഷീണിച്ചിരുന്നു... ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കുറച്ചു വിശ്രമത്തിന് ശേഷം യാത്ര തുടര്‍ന്നു... അധികം വൈകാതെ തുലാമഴ ഞങ്ങളോടൊപ്പം കൂടി... തകര്‍ത്തു പെയ്ത മഴ.. ഇടയ്ക്കു നല്ല ഇടിയും മിന്നലും... ടാറിട്ട വഴി തീര്‍ന്നിടത്ത് ഒരു ചായപീടിക... അവിടെ കയറി തുണി പിഴിഞ്ഞ് ഓരോ ചുക്ക് കാപ്പിയും ഓമ്ലെറ്റും അടിച്ചു... കടക്കാരന്‍ അപ്പച്ചന്‍ ചേട്ടനെ പരിചയപ്പെട്ടു മഴ തോര്‍ന്നപ്പോള്‍ യാത്ര തുടര്‍ന്നു..!!

വഴിയില്‍ കോട വന്നു തുടങ്ങി..പിന്നീട് അങ്ങോട്ട്‌ ആദ്യം ഒരാള്‍ വലിപ്പത്തില്‍ ഉള്ള പുല്ലുള്ള വഴിയിലൂടെ യാത്ര.. വഴി മുഴുവന്‍ മഴവെള്ളം...കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍‍ ഘോര വനം തുടങ്ങി..വഴി നിറയെ പഴകിയ ആനപ്പിണ്ടവും ആനകള്‍ തകര്‍ത്തിട്ട മരങ്ങളും..ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ചില നീര്‍ച്ചാലുകള്‍.. അധികം വൈകാതെ ഞങ്ങള്‍ പൈതല്‍ മലയുടെ മുകളില്‍ എത്തി...ഒരു മനോഹരമായ പുല്‍മേട്‌..ചുറ്റിലും കോട...!! നിരന്തരമായ സഞ്ചാരി സാനിദ്ധ്യത്തിന്റെ അടയാളങ്ങള്‍ മാലിന്യമായി പലയിടത്തും ചിതറി കിടക്കുന്നു...!! അപ്പോഴേക്കും കൂട്ടത്തില്‍ പലരുടെയും കാലില്‍ അട്ടകള്‍ താവളമാക്കിയിരുനു...!!

നേരം ഇരുട്ടന്നതിനു മുന്‍പ് ഞങ്ങള്‍ ടെന്റ് കെട്ടി...നല്ല തണുപ്പ് അടിച്ചു തുടങ്ങി..വേഗം ഭക്ഷണം കഴിച്ചു ഉള്ള സ്ലീപ്പിംഗ് ബാഗില്‍ കയറിക്കൂടാന്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ എന്‍റെ സ്ലീപ്പിംഗ് ബാഗ്‌ മൊത്തം നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു..ഉള്ളത് കൊണ്ട് തൃപ്തിപ്പെട്ടു ഞങ്ങള്‍ കിടന്നു... കുറച്ചു കൂടെ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ വേറെ ഒരു ടീം കൂടെ വന്നു... അവര്‍ രാത്രി മുഴുവനും പാചകവും പാട്ടുമായി കൂടി... ഞങ്ങളുടെ ഉറക്കം അങ്ങനെ പോയിക്കിട്ടി..!!

രാവിലെ എഴുന്നേറ്റു നോക്കിയപ്പോള്‍ അതി ഗംഭീരമായ കാഴ്ച്ച..!! ഞങ്ങള്‍ക്ക് താഴെ മേഘങ്ങള്‍ പഞ്ഞെക്കെട്ടു പോലെ പാറി നടക്കുന്നു... കുറേനേരം അവിടെ ചിലവിട്ടു ഒന്‍പതു മണിയോടെ ഞങ്ങള്‍ മലയിറങ്ങി...കുറച്ചു ഫോട്ടോകളും മനസ്സുനിറയെ ഓര്‍മ്മകളും കൊണ്ട്... ചിലര്‍ കാല് മുഴുവന്‍ അട്ടകടിച്ച മുറിവുകളും കൊണ്ട്....അപ്പച്ചന്‍ ചെട്ടന്‍റെ കടയിലെ ഓമ്ലെറ്റും കട്ടന്‍കാപ്പിയും കുടിച്ചു തിരിച്ചു ഇരിട്ടിയിലേക്ക്‌..!!

Thursday, October 17, 2013

പരീക്ഷകള്‍ അഥവാ പരീക്ഷണങ്ങള്‍..

പരീക്ഷയുടെ ടൈം ടേബിള്‍ വന്നു.. സ്റ്റഡി ലീവ് തുടങ്ങി.. ബന്ധുവീടുകളില്‍ പോവലും കല്യാണം കൂടലും സിനിമ കാണലും കൂടെ കുറച്ചു കംബൈന്‍ സ്റ്റഡിയും ചേര്‍ന്ന് ആ ലീവ് തീര്‍ന്നു... ഇനി പരീക്ഷാ കാലമാണ്...!!

പലരും പല രീതിയില്‍ ഒരുങ്ങുന്നു... ചിലര്‍ ബാക്കി വച്ച പാഠങ്ങള്‍ ഓടിച്ചു നോക്കുന്നു...ചിലര്‍ പഠിച്ച ഭാഗങ്ങള്‍ ഒന്നുകൂടെ വായിച്ചു ഉറപ്പു വരുത്തുന്നു...പഴയ ചോദ്യക്കടലാസ് വച്ചു ഒരു കൂട്ടര്‍ പഠിക്കുന്നു...കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷം ചോദിച്ചത് ഇത്തവണ ചോദിക്കില്ല എന്ന് കരുതി ഒഴിവാക്കുന്നു എന്നെ പോലെ ചിലര്‍...മറ്റൊരു കൂട്ടര്‍ രാവിലെ തന്നെ "ബിറ്റ്" നിര്‍മ്മാണത്തില്‍ മുഴുകി നില്‍ക്കുന്നു...!!

ബെല്ലടിച്ചു, പരീക്ഷ തുടങ്ങി... ടീച്ചര്‍ ചോദ്യകടലാസും ഉത്തരക്കടലാസുമെല്ലാം വിതരണം ചെയ്തു തുടങ്ങി...സകല ദൈവങ്ങളെയും വിളിച്ചു പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു പേപ്പര്‍ വാങ്ങി...!! ചോദ്യങ്ങള്‍ ഓരോന്നായി നോക്കി തുടങ്ങി... ഒരു നിവൃത്തിയും ഇല്ല..!! വേണ്ടെന്നു കരുതി ഒഴിവാക്കിയ ചോദ്യങ്ങള്‍ ആണ് ഒട്ടു മിക്കവാറും....പഠിച്ചവര്‍ അത് നന്നായി എഴുതുന്നു...!! "ബിറ്റ്" കൊണ്ടുവന്നവരും കേമന്മാര്‍...!! ഇതൊന്നും ഇല്ലാത്തവര്‍, ഞാന്‍ അടക്കം  "ബ്ലിങ്കസ്യ" എന്ന മട്ടില്‍ ഇരുന്നു... അറിയാവുന്ന പോലെ എന്തൊക്കയോ കുത്തികുറിച്ചു അവസാനത്തെ ബെല്ലടിക്കാന്‍ കാത്തു നില്‍ക്കാതെ പുറത്തിറങ്ങി ഞാന്‍ അക്കേഷ്യ മരങ്ങളുടെ ചുവട്ടില്‍ കാറ്റും കൊണ്ടിരുന്നു...!!

അവസാന ബെല്ലും കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കേമന്മാര്‍ പതിയെ പുറത്തിറങ്ങി വന്നു...പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞ സമാധാനം പലരുടെയും മുഖത്തുണ്ട്‌...ഒരു പഠിപ്പിസ്റ്റ് നിരാശാ ഭാവത്തില്‍ പുറത്തിറങ്ങി വന്നു...

"ഹോ, സമാധാനം... ഒരുത്തനെങ്കിലും എന്നെ പോലെ ഉണ്ടല്ലോ..." ഞാന്‍ നെടുവീര്‍പ്പിട്ടു...

"എന്ത് പറ്റി മച്ചാ..." ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..

"അളിയാ, നൂറില്‍ തൊണ്ണൂറു മാര്‍ക്കിനെ എഴുതാന്‍ പറ്റിയുള്ളൂ... സമയം കിട്ടിയില്ല..." അവന്‍റെ നിരാശ പങ്കു വച്ചു...

എന്‍റെ പെരുവിരല്‍ മുതല്‍ തരിച്ചു വന്നു...കള്ള പന്നി...ഇവിടെ മനുഷ്യന് എങ്ങനെയെങ്കിലും സപ്പ്ളി ഒഴിവാക്കാന്‍ തല പുകക്കുമ്പോഴാ...!! പക്ഷെ ഞാന്‍ നിയന്ത്രിച്ചു...!! 

"ഹോ.. കഷ്ടമായിപ്പോയി...!!" എന്നും പറഞ്ഞു ഞാന്‍ മൂക്കില്‍ വിരല്‍വച്ചു....!!

മാസങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോ റിസള്‍ട്ട്‌ വന്നു...കാലിക്കറ്റ്‌ യൂണിവേഴ്സിറ്റി അല്ലേ പേപ്പര്‍ നോക്കിയത്... തോന്നിയത് കുത്തി കുറിച്ച ഞാനും നമ്മുടെ പഠിപ്പിസ്റ്റ് മച്ചാനും ഏതാണ്ട് ഒരേ മാര്‍ക്ക് വാങ്ങി പാസ്സായി...!! ന്താ ലേ...??

Wednesday, October 16, 2013

എന്‍റെ ചിക്കന്‍..

ചെറുപ്പം മുതലേ ചിക്കന്‍ എനിക്ക് ഒരു വീക്നെസ്സ് ആണ്... നല്ല മസാലയിട്ട് വച്ച ചിക്കനെ ഞാന്‍ വെറുതെ വിടാറില്ല...ഇടക്കൊക്കെ ഞാനും ചിക്കന്‍ വച്ചു ചില പരീക്ഷണങ്ങള്‍ നടത്താറുണ്ട്‌...എന്നാലും എനിക്കിഷ്ടം വേറെ ആരെങ്കിലും വച്ചു വിളംബുന്നതാണ്... അതില്‍ എനിക്കേറെ താല്‍പ്പര്യം അമ്മയോ വല്യമ്മയോ വയ്ക്കുന്ന നാടന്‍ കോഴിക്കറി തന്നെ...!!

ഇങ്ങനെയുള്ള കൈപുണ്യങ്ങള്‍ തിരിച്ചറിയിന്നുന്നതിനു മുന്‍പ്, എനിക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയമായിരുന്നത് വല്ലപ്പോഴും കിട്ടുമായിരുന്ന ഹോട്ടല്‍ ഭക്ഷണം തന്നെ...ഇത് ഒരു നാലോ അഞ്ചോ വയസ്സുള്ളപ്പോള്‍ ഉള്ള കാര്യമാണ്...ചെറിയ ചില ഓര്‍മ്മകള്‍ മാത്രം ഉള്ള ഈ സംഭവം ഞാന്‍ കൂടുതല്‍ അറിയുന്നത് എന്നെ നാണം കെടുത്താന്‍ പല കല്യാണവീടുകളിലും ബന്ധുക്കള്‍ കൂടുന്ന പല സ്ഥലങ്ങളിലും എന്‍റെ അമ്മയും മറ്റും പറഞ്ഞ കഥകള്‍ വഴിയാണ്...!!

ആഴ്ചയില്‍ ഒരിക്കല്‍ അച്ഛന്‍ ഞങ്ങളെ ഒരു സിനിമക്കും അതുകഴിഞ്ഞ് ഏതെങ്കിലും ഹോട്ടലില്‍ ഭക്ഷണം കഴിക്കാനും കൊണ്ട് പോവാറുണ്ടായിരുന്നു... അങ്ങനെ പോയ ഒരു ദിവസം, എനിക്ക് വേണ്ടി ചിക്കന്‍ ഫ്രൈ തന്നെ ഓര്‍ഡര്‍ ചെയ്തു...പൊരിച്ച കോഴി വരുന്നതും കാത്തു ഞാന്‍ അക്ഷമയോടെ നിന്നു... അധികം വൈകാതെ തന്നെ ഞങ്ങളുടെ അടുത്തിരുന്ന മേശയില്‍ ചിക്കന്‍ ഫ്രൈ എത്തി...!!

"ഞാന്‍ ആണ് ചിക്കന്‍ ഫ്രൈ പറഞ്ഞത്, എനിക്കുള്ള ചിക്കന്‍ വേറെ ആര്‍ക്കോ കൊടുത്തിരിക്കുന്നു..." എനിക്കത് സഹിച്ചില്ല... എന്‍റെ ആയുധം ഞാന്‍ പുറത്തിറക്കി...കരച്ചില്‍..!!

എട്ടുദിക്കും മുഴങ്ങുമാറ് ഞാന്‍ ഉച്ചത്തില്‍ നിലവിളിച്ചു, " എന്‍റെ ചിക്കന്‍...!!"

ഹോട്ടല്‍ വെയിറ്റര്‍ ഓടി വന്നു... അവര്‍ ആദ്യം ഓര്‍ഡര്‍ ചെയ്തതാണ് എന്ന് പറഞ്ഞു എന്നെ തണുപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.. ഞാന്‍ ഉണ്ടോ തണുക്കുന്നു... നിലവിളി ഉച്ചസ്ഥായിയില്‍ ആയി...!! ഒരു പാവത്തിന്‍റെ ചിക്കന് വേണ്ടിയുള്ള രോദനം...!!

സഹികെട്ട് അടുത്തിരുന്ന അവര്‍ ആ ചിക്കന്‍ ഫ്രൈ എന്‍റെ മുന്നില്‍ കൊണ്ട് വച്ചു...അവര്‍ക്കും ചെവിതല കേള്‍ക്കേണ്ടേ...!! സ്വിച്ച് ഓഫ്‌ ആയപോലെ എന്‍റെ കരച്ചില്‍ നിന്നു... പിന്നെ ആരെയും നോക്കാന്‍ നിന്നില്ല...പോക്കമെത്താത്ത ആ മേശയിലേക്ക്‌ കയറി ഇരുന്നു ഞാന്‍ പണി തുടങ്ങി... എല്ലുകള്‍ ഈമ്പി വലിച്ചു ഏമ്പക്കം വരുന്ന വരെ ഞാന്‍ ചിക്കനില്‍ തന്നെ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു... എന്നെ അങ്ങനെ പറ്റിക്കാന്‍ ആര്‍ക്കും ആവില്ല..!!

എനിക്ക് വേണ്ടി പറഞ്ഞ ചിക്കന്‍ ഫ്രൈ കുറെ കഴിഞ്ഞു അടുത്ത മേശയിലേക്ക്‌ പോവുന്നത് കണ്ടെങ്കിലും ഞാന്‍ അറിയാത്ത പോലെ ഇരുന്നു... എനിക്ക് അപ്പോഴേക്കും വയറു നിറഞ്ഞിരുന്നു...!!

Tuesday, October 15, 2013

സ്വപ്നം വീശിയകറ്റിയ കാറ്റ്..

ഒരു കൊടുങ്കാറ്റു വരാന്‍ പോവുന്നു... ഏതു നിമിഷവും അവള്‍ (പൊതുവേ പെണ്‍ പേരുകള്‍ ആണല്ലോ ഈ കാറ്റുകള്‍ക്ക്‌) ഈ കരയില്‍ വിളിക്കാത്ത അഥിതിയായി എത്താം...ഇനി ഒരാഴ്ച്ചത്തേക്ക് കടലില്‍ പോവാനും ആവില്ല... ദിവസ വരുമാനത്തില്‍ കടലില്‍ പോവുന്ന മുക്കുവന്‍ കലങ്ങി മറിയുന്ന കടലില്‍ നോട്ടമെറിഞ്ഞു നിന്നു...അലറിയടുക്കുന്ന തിരകള്‍ ഓരോ തിരിച്ചു പോക്കിനും ഒരു കൈകുടം നിറയെ കരയും കൊണ്ട് പോവുന്നു...!!

വീശിയടിക്കുന്ന കാറ്റില്‍ എണ്ണമയമില്ലാത്ത അയാളുടെ മുടികള്‍ പുറകിലേക്ക് പാറിപ്പറന്നു...അയാളുടെ കണ്ണുകളില്‍ കണ്ണുനീര്‍ തളം കെട്ടി കിടക്കുന്നു.... ഇടയ്ക്കു ആ തീരത്തെ അയാളുടെ കുടിലിലും കണ്ണെറിയുന്നു...ആ ഓലക്കുടിലിന്റെ പടി വരെ തിരകള്‍ ഉമ്മ വച്ചു മറയുന്നു...!! കിലോമീറ്റര്‍ അപ്പുറത്ത് ഒരു ദുരിതാശ്വാസ ക്യാമ്പ് തുറന്നിട്ടുണ്ട്... അങ്ങോട്ട്‌ മാറാന്‍ സര്‍ക്കാര്‍ ആഹ്വാനം...!! ജീവന്‍റെ തുടിപ്പ് നിലക്കാതെ നില്‍ക്കാന്‍ അങ്ങോട്ട്‌ പോയേ പറ്റൂ...!!

കഴിഞ്ഞ വേനലിന് ആണ് ഉള്ളപോലെ ഒരു ഓലക്കുടി തട്ടിയുണ്ടാക്കിയത്...അതിനു തന്നെ പെട്ട പെടാപ്പാട്...!! ഒരു കുടുംബം ഉണ്ട് കൂടെ, അവരെ തല്‍ക്കാലം ബന്ധു വീട്ടിലാക്കി... പക്ഷെ ഒരു ദിവസം തിരിച്ചു വന്നെ പറ്റൂ.. വരുമ്പോള്‍ തിരയെത്താത്ത ഒരിടത്ത് ഇങ്ങനെ ഒരു കുടില്‍ ഉണ്ടാവുമോ എന്നത് സംശയമാണ്...!!

തടയാന്‍ ആരും ഇല്ലാതെ പുറം കടലില്‍ ചുഴലിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു കാറ്റിനെ അയാള്‍ കണ്ണും നട്ട് നോക്കി ഇരുന്നു...അധികം വൈകാതെ അവള്‍ തന്‍റെ കുടിലിരിക്കുന്ന കരയില്‍ എത്തും...അകമ്പടിക്ക്‌ ഭീമന്‍ തിരകളും ഉണ്ടാവും... ഇന്നേവരെ താന്‍ കയ്യും മെയ്യും കൊണ്ട് നേരിട്ട തിരകളും കാറ്റും അവന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങളെ കീഴ്പ്പെടുത്താന്‍ പോവുന്നു...!!

നെയ്ത് തുടങ്ങിയ മോഹങ്ങള്‍ മുഴുമിക്കാന്‍ കഴിയില്ലെന്ന് അയാള്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു...കാറ്റിന്‍റെ ശക്തി കൂടുന്നു...അതിന്‍റെ ഇരമ്പല്‍ ചെവിയില്‍ കൂടുതല്‍ അറിഞ്ഞു തുടങ്ങി...അയാള്‍ തന്റെ കുടിലിന്റെ പടിക്കല്‍ ഇരുന്നു...കാതടപ്പിക്കുന്ന രീതിയില്‍ ഇരമ്പല്‍ വര്‍ദ്ധിച്ചു...!! തലയ്ക്കു മീതെ ഉപ്പു വെള്ളം ഉയര്‍ന്നു...!! ഒരു ചുരുളില്‍ പെട്ടു പാറിയകന്നത് അയാളുടെ ഓലക്കുടില്‍...!!

അഗാത നീലിമയില്‍ അയാളുടെ ജീവന്‍ ശ്വാസം വിടാനാകാതെ അലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്നു...നിറം മങ്ങിയ കടലില്‍ അയാളുടെ സ്വപ്നങ്ങളും കലങ്ങി കടും ഛായമായി...!! ആര്‍ത്തലച്ചു വന്ന കാറ്റ്, കരയില്‍ തട്ടി താണ്ടവമാടി തട്ടി തെറിച്ചു ഇല്ലാതായി...!! സ്വയം ഇല്ലാതായ കാറ്റിനൊപ്പം ഇല്ലാതായതു  ഒരുപാട് സ്വപ്നങ്ങളും...!!

Monday, October 14, 2013

ചിറകൊടിഞ്ഞ കിനാവുകള്‍..

എല്ലാവരേം കുറിച്ച് അറിയില്ല... എന്നാല്‍ ഞാനും ഒരു "ചിറകൊടിഞ്ഞ കിനാവ്‌" എഴുതിയിട്ടുണ്ട്... എഴുത്തിന്‍റെ ആദ്യ കാലങ്ങളില്‍... കാര്യമായ വായന ശീലമില്ലാത്താണ് ഇത്തരം എഴുത്തിനു എനിക്ക് കാരണമായത്‌...!! പെണ്ണ്‍പിള്ളേരെ ഇമ്പ്രെസ്സ് ചെയ്യാന്‍ പോക്കെറ്റില്‍ കൂതറ കവിതകള്‍ എഴുതി അത് കാണാന്‍ പാകത്തിന് കൊണ്ട് നടക്കുന്ന കാലത്ത് ഒരു കഥയെഴുതാം എന്ന് കരുതി...!! അതിന്‍റെ ഒരു ചെറു രൂപം ഇങ്ങനെ...

ഒരു പാവം പയ്യന്‍.. അവനു സംഗീതത്തില്‍ വലിയ കമ്പം... പക്ഷെ മുരടനായ അവന്‍റെ അച്ഛന്‍ സംഗീതം പഠിക്കാന്‍ അനുവദിച്ചില്ല..!!(ദുഷ്ടന്‍)  അവന്‍ ഒരു മൂളിപ്പാട്ട് പാടിയാല്‍ പോലും അവനു കഠിനമായ ചീത്ത വിളി കേള്‍ക്കേണ്ടി വന്നു...!! ആയിടക്കു അവനു ഒരു സുന്ദരി പെണ്ണിനോട് കലശലായ പ്രണയം തോന്നി...പക്ഷെ അവള്‍ അവന്റെ പ്രണയം തിരസ്കരിച്ചു...!! (പാവം ല്ലേ...!!)

പിന്നീട് ഒരു ദിവസം അവന്‍ വീട് വിട്ടു പോവുന്നു... അങ്ങ് വടക്കേ ഇന്ത്യയിലെ ഒരു സ്ഥലത്തേക്ക്... കയറിയത് കള്ള വണ്ടി തന്നെ..!! (അതാണല്ലോ പതിവ്) അവിടെ ചെന്ന് അവനെ തെണ്ടി തിരിയുന്നു... പട്ടിണി പരുവമായ അവന്‍റെ കഴിവുകള്‍ ഒരു വലിയ മനുഷ്യന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു... (പതിവ് തെറ്റിക്കാന്‍ പാടില്ല) അയാള്‍ അവനെ പാട്ട് പഠിപ്പിച്ചു... (പിന്നെ..!!) അവന്‍ വലിയ പാട്ടുകാരന്‍ ആവുന്നു... (ആയില്ലെങ്കിലെ അത്ഭുതമുള്ളൂ) സകല സൗഭാഗ്യങ്ങളും അവനെ തേടി വരുന്നു...!! (വരണമല്ലോ) പണവും സമൂഹത്തില്‍ വലിയ സ്ഥാനവും കൈവരുന്നു...!! അതിനിടക്ക് മികച്ച ഗായകനുള്ള ദേശീയ അവാര്‍ഡും...!! (ഹല്ല പിന്നെ..) പറയണോ പൂരം..!!

ഒരിക്കല്‍ അവന്‍ തിരിച്ചു സ്വന്തം മണ്ണിലേക്ക്... വീട്ടുകാര്‍ അവനെ രണ്ട് കയ്യും നീട്ടി സ്വീകരിച്ചു... അവന്‍റെ പഴയ പ്രണയം അവനെ സ്നേഹിക്കാന്‍ തുടങ്ങുന്നു... അവരുടെ കല്യാണം നടക്കുന്നു...ശുഭം..!!

എന്താല്ലേ..!! അവാര്‍ഡ്‌ കിട്ടേണ്ട കൃതി ആയിരുന്നു...ജസ്റ്റ്‌ മിസ്സ്‌..!! 

Thursday, October 10, 2013

ഒന്നാമന്‍..

എല്ലാ കാലത്തും ഒന്നാമനെക്കാളും കൂടുതല്‍ എനിക്കിഷ്ടം രണ്ടാമനേയും മൂന്നാമനേയും ഒക്കെ ആണ്... അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഞാന്‍ ഒരു സച്ചിന്‍ ആരാധകന്‍ ആയതും ഇല്ല...ഇപ്പോഴും അല്ല...!! ഇന്ന് സച്ചിന്‍ ക്രിക്കറ്റില്‍ നിന്നും  പടിയിറങ്ങാന്‍ പോവുന്നു എന്ന് കേട്ടപ്പോള്‍ രണ്ട് വരി ആ വലിയ മനുഷ്യന് വേണ്ടി എഴുതണം എന്ന് തോന്നി...!!

ഒരു കവിയുടെ മകനായി ജനിച്ചത്‌ കൊണ്ടാവണം സച്ചിന്‍റെ കളിക്ക് ഒരു കവിതയുടെ ഇമ്പമുണ്ടായത്..!! ക്രിക്കറ്റ്‌ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഓരോ മനസ്സിലും സച്ചിന് ഒരിടം ഉണ്ട്... ഇളയൂരിലെ ചോലക്കല്‍ തറവാട്ടിലെ ഓടിന്റെ മുകളിലേക്ക് പ്ലാസ്റ്റിക്‌ പന്ത് എറിഞ്ഞു അത് തിരിച്ചു വരുമ്പോള്‍ മടല് കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ബാറ്റു കൊണ്ട് അടിച്ചു കളിക്കുന്ന ഒരു കാലം ഉണ്ടായിരുന്നു എനിക്ക്... തൊട്ടടുത്ത തിണ്ണക്ക് അപ്പുറം പോയാല്‍ ഔട്ട്‌ എന്നതായിരുന്നു നിയമം.. ടീമിലെ പതിനൊന്നു പേര്‍ക്കും വേണ്ടി ബാറ്റ് വീശുന്നത് ഞാന്‍ തന്നെ... "സച്ചിന്‍" കളിക്കുമ്പോള്‍ അറിയാതെ തിണ്ണക്ക് പുറത്തു പന്ത് പോയാല്‍ അത് സച്ചിനല്ല എന്ന് ഞാന്‍ തിരുത്തും... ഒരു ആരാധകന്‍ അല്ലാതായിരുന്നിട്ടും എനിക്കങ്ങനെ ചെയ്യാനേ തോന്നിയിരുന്നുള്ളൂ...!! സച്ചിന്‍ കളം വിടാതിരിക്കാന്‍ അന്നേ എന്‍റെ ഇളം മനസ്സ് ആശിച്ചിരുന്നു..!

ആരാധകരുടെ കാര്യം അതിലും അപ്പുറത്താണ്... സച്ചിന്‍ ഔട്ട്‌ ആയാല്‍ പിന്നെ കളി കാണാത്ത ഒരുപാട് പേരെ എനിക്ക് തന്നെ അറിയാം...!! ഒരാള്‍ക്ക് എങ്ങനെ ഇത്രയും വലിയവന്‍ ആവാന്‍ കഴിയുന്നു...?? കഠിനമായ അദ്ധ്വാനവും ത്വരയും മാത്രം കാരണം...!! വിമര്‍ശന ശരങ്ങള്‍ക്ക് കീഴ്പ്പെടാതെ മൂന്നക്കം തികച്ച് ഹെല്‍മറ്റൂരി വാനത്തിലെക്കും ഗ്യാലറിക്കും നേരെ പല നൂറു വട്ടം ബാറ്റുയര്‍ത്തി കാണിച്ചത് മറ്റാരുമല്ല, "ദൈവം" തന്നെ ആയിരുന്നു...!! വാനോളം ഉയര്‍ന്നിട്ടും തെല്ലും അഹങ്കാരമില്ലാതെ നിഷ്കളങ്കമായി ചിരിച്ചു ഇന്നലത്തെ മഴയ്ക്ക് കുരുത്ത നായകന്‍റെ കീഴില്‍ പരിഭവമില്ലാതെ കളിക്കുന്ന അയാളെ ക്രിക്കറ്റ്‌ എന്ന മതത്തിലെ ദൈവം എന്നല്ലാതെ എന്ത് വിളിക്കാന്‍...!!

അടുത്ത മാസം നീ കളി നിര്‍ത്തുമ്പോള്‍ വേദനയല്ല, പകരം പല നഷ്ടങ്ങളാണ്..!! മാന്യത നഷ്ടമായ ഈ കളിയില്‍ നിന്നും നീയും കൂടെ പോയാല്‍ ഉള്ള അവസ്ഥ...!! പത്തെന്ന് എഴുതിയ കുപ്പായമിട്ട് നീ വരുമ്പോള്‍, "സച്ചിന്‍.... സച്ചിന്‍" എന്ന് ഒരേ താളത്തില്‍ വിളിച്ചു പാടുന്ന ജനത ഇനി മൂക്കരാകാം...!! ലോകം മുഴുവനും ആദരവ് കാണിക്കുന്ന വേറെ ആരുണ്ട്‌ ഇനി ആ പതിനൊന്നില്‍...!! എഴുതി വച്ചെന്നപോലുള്ള ഫ്ലിക്കുകള്‍, സ്വീപ്പുകള്‍, ഡ്രൈവുകള്‍, ഹുക്കുകള്‍... ഇതൊക്കെ ഇനി ആര് കാണിച്ചു തരും...??

വീണ്ടും ഒരു സാന്റ് സ്റ്റോം, വീണ്ടും ഒരു സച്ചിന്‍...!! വെറുതെ ഒരു മോഹമാണ് അത്...!! ഒരു ക്രിക്കറ്റ്‌ കളി സ്നേഹിയുടെ മോഹം...!!

Wednesday, October 9, 2013

ഒരൊറ്റ ബ്ലേഡ് മതി നേരം വൈകാന്‍...

രാവിലെ എഴുന്നേറ്റു കുളിച്ചു കുട്ടപ്പനായി ഇന്നലെ രാത്രിയില്‍ ബാക്കി വന്ന ചപ്പാത്തിയും മസാലക്കറിയും കഴിച്ചു വീടും പൂട്ടി ഓഫീസില്‍ പോവാന്‍ ഇറങ്ങി...ഹെല്‍മെറ്റും വച്ചു വണ്ടി ഓണ്‍ ചെയ്തപ്പോള്‍ വെറുതെ പെട്രോള്‍ നോബില്‍ തൊട്ടു നോക്കി.. റിസേര്‍വ് ആയി കിടക്കുന്നു...സഹമുറിയന്‍ ആണ് കഴിഞ്ഞ തവണ പെട്രോള്‍ അടിച്ചത്... അവന്‍ നോബ് തിരിച്ചിടാന്‍ മറന്നതാണ്...!!

"ഡാ നീ ഇത് തിരിച്ചു വയ്ക്കാന്‍ മറന്നോ...?"

"അളിയാ, ഞാന്‍ വിട്ടു പോയതാ...!!" അവന്‍ പറഞ്ഞു..

"എന്തായാലും ഇന്ന് പെട്രോള്‍ അടിച്ചു ഓഫീസില്‍ പോവാം..." വണ്ടിയുടെ മൈലേജ് അത്രയ്ക്ക് കേമമായത് കൊണ്ട് ഞാന്‍ റിസ്ക്‌ എടുക്കേണ്ട എന്ന് കരുതി...!!

പെട്രോള്‍ പമ്പ്‌ എത്തിയില്ല, അതിനു മുന്‍പ് തന്നെ ശകടം നിശ്ചലം...!! 

"രാവിലെ തന്നെ പണി വന്നലോ...ഇന്നത്തെ ദിവസം കണക്കാ...!!" പമ്പ്‌ വരെ വണ്ടി ഉന്തുമ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു...

അഞ്ഞൂറ് രൂപക്ക് പെട്രോള്‍ അടിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു ഞാന്‍ വണ്ടിയുടെ മുകളില്‍ ഞെളിഞ്ഞിരുന്നു...!! പമ്പിലെ മീറ്റര്‍ ഓടാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ സഹമുറിയന്‍ ഓടി വന്നു പറഞ്ഞു,

"ഡാ... പെട്രോള്‍ ലീക്ക് ആയി താഴെ പോവുന്നു..."

നോക്കിയപ്പോള്‍ ശരിയാണ്, കുടുകുടാന്ന് പെട്രോള്‍ പോയിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു...പെട്രോള്‍ ഓഫ്‌ ചെയ്തു ഞാന്‍ വണ്ടിയില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി നോക്കി...

ഏതോ പൂ മോന്‍ പണി തന്നിരിക്കുന്നു...പെട്രോള്‍ ട്യൂബ് ബ്ലേഡ് വച്ചു മുറിച്ചു പെട്രോള്‍ ഊറ്റി പോയതാണ്...കള്ള താ#%%%#..!! പിന്നെ വായില്‍ വന്നത് മുഴുവന്‍ സ്പെഷ്യല്‍ ക്യാരക്ട്ടെര്‍ മാത്രം...!! വണ്ടി പിന്നെയും ഉന്തി വര്‍ക്ക്‌ഷോപ്പിലേക്ക് 

എനിക്ക് ഈ കഷ്ടപ്പാട് മുഴുവന്‍ തന്ന ആ ##$^*^%^ ക്ക് എന്ത് കിട്ടി...അമ്പതു രൂപയുടെ പെട്രോള്‍ മാത്രം... എനിക്ക് കൂടുതല്‍ ആയി ചെലവ് വന്നത് വെറും മുപ്പത് രൂപ...പിന്നെ വിലമതിക്കാത്ത കുറേ സമയവും... ഈ കക്കാന്‍ കാണിക്കുന്നതിന്റെ പകുതി ബുദ്ധിയും അദ്ധ്വാനവും മതി അന്തസ്സായി ജീവിക്കാന്‍...അത് വല്ലതും ആ ഊളക്ക് അറിയുമോ..!! മനുഷ്യനെ മെനക്കെടുത്താന്‍ ഓരോ ജന്മങ്ങള്‍...!! ഏതു നേരത്താണോ അവന്‍റെ തന്തക്കും തള്ളക്കും ഇവനയോക്കെ ഉണ്ടാക്കാന്‍ തോന്നിയത്....??

Tuesday, October 8, 2013

എള്ള് തിരികള്‍..

ദൈവം എന്ന ശക്തിയില്‍ എനിക്ക് വിശ്വാസം ഉണ്ട്...എന്നാല്‍ അന്ധമായ ദൈവ ഭയം ഇല്ല.. അമ്പലത്തിലും പള്ളിയിലും ഒക്കെ പോവാറുണ്ട്... പക്ഷെ പ്രാര്‍ത്ഥന എന്ന ചടങ്ങ്‌ നിര്‍ത്തിയിട്ടു കാലങ്ങളായി... ഞാന്‍ കേട്ടതും വായിച്ചതും ആയ കഥകളിലെ ഇഷ്ട നായികാ നായകന്മാര്‍ ആണ് എനിക്ക് ആരാധനാലയങ്ങളിലെ ദൈവങ്ങള്‍... അമ്പലത്തില്‍ പോയാല്‍ മിക്കവാറും അവരുമായി മനസ്സുകൊണ്ട് ചില സൗഹൃദ സംഭാഷങ്ങള്‍ മാത്രം നടത്തും... ഒരു പൂര്‍ണ്ണ ക്ഷേത്ര ദര്‍ശനത്തിനു അനുവര്‍ത്തിക്കേണ്ട ചടങ്ങുകളെ കുറിച്ച് വലിയ തിട്ടവും ഇല്ല... അതായത്, ഓരോ പ്രതിഷ്ഠക്കും എത്ര വലം വക്കണം, എന്തിന് ഗണപതിക്ക്‌ എത്തമിടണം, ഓരോ വഴിപാടുകളും എന്തിന്, അങ്ങനെ പലതും... എനിക്ക് തോന്നിയത് പോലെ അല്ലെങ്കില്‍ ഇത് വരെ ചെയ്തു പോന്നത് പോലെ മാത്രമാണ് ഇപ്പോഴും ചെയ്യാറ്.. അക്കാര്യത്തില്‍ ആരും എന്നെ തിരുത്തിയതും ഇല്ല...!!

നാട്ടില്‍ പോവുമ്പോഴൊക്കെ രാവിലെ ഒരു ദിവസമെങ്കിലും ക്ഷേത്ര ദര്‍ശനം പതിവുള്ളതാണ്... ഓണത്തിന് നാട്ടില്‍ പോയപ്പോഴും പതിവ് പോലെ തന്നെ അങ്കിളിനെയും കൂട്ടി അരുകിഴായ ശിവ ക്ഷേത്രത്തില്‍ പോയി...അമ്പലക്കുളത്തില്‍ കുളിച്ചു ഈറന്‍ ഉടുത്ത് ഞങ്ങള്‍ അമ്പലത്തില്‍ കയറി തൊഴുതു... ചുറ്റമ്പലത്തിനു പുറത്തെ അയ്യപ്പ പ്രതിഷ്ഠക്ക് മുന്‍പില്‍ ചെറിയ ചെറിയ ചിരാതുകളില്‍ നിറയെ എള്ള് തിരികള്‍ കത്തിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നു...കാണാന്‍ നല്ല ഭംഗി..!!

തൊഴുതു നീങ്ങുന്നതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ വലം കൈ കൊണ്ട് ആ എള്ള് ദീപങ്ങളെ ഒന്ന് ആവാഹിച്ചു...!! വീണ്ടും നടന്നു നീങ്ങുന്നതിനിടയില്‍ ഒരു പിന്‍വിളി..!!

"അതേയ്...കുട്ടീ..."

തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ പ്രായമുള്ള കാണാന്‍ നല്ല ഐശ്വര്യമുള്ള ഒരു മുത്തശ്ശി.. മുണ്ടും വേഷ്ടിയും വേഷം, കയ്യില്‍ നാമ ജപ പുസ്തകങ്ങള്‍..!!

"ഇങ്ങട്ടോന്നു വരൂ..." അവര്‍ എന്നെ വിളിച്ചു..

"എന്താ..?" ഞാന്‍ അടുത്തു ചെന്ന് കാര്യം തിരക്കി...

"അയ്യപ്പന്‍റെ മുന്‍പിലുള്ള എള്ള് തിരി നാളങ്ങള്‍ ആവാഹിക്കാന്‍ ഉള്ളതല്ല... ആളുകള്‍ ദുഖം അകറ്റാന്‍ വേണ്ടിയാണ് എള്ള് തിരി കത്തിക്കുന്നത്...അത് ആവാഹിച്ചാല്‍ അത് കത്തിച്ച ആളുകളുടെ ദുഃഖങ്ങള്‍ മുഴുവനും ആവാഹിച്ചവന്റെ കൂടെ വരും... അതുകൊണ്ട് ഇനി ഇത് ചെയ്യരുത്.." ഒരു കുഞ്ഞു ഉപദേശം...!!

ശരി എന്ന് പറഞ്ഞു അവരോടു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു ഞാന്‍ തിരിച്ചു നടന്നു.. അവര്‍ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളിലെ യുക്തി എനിക്ക് ബോധ്യപ്പെട്ടില്ല, പക്ഷെ ഈ ആചാരങ്ങള്‍ മെനഞ്ഞുണ്ടാക്കിയ ആളുടെ ഭാവനയെ നമസ്കരിക്കാതെ വയ്യ... ദുഖങ്ങളെ എള്ള് തിരിയായി ഉപമിച്ചു മൂര്‍ത്തിക്ക് മുന്‍പില്‍ എരിഞ്ഞെരിഞ്ഞു തീരുന്നത് വഴിപാടാക്കി രസീറ്റാക്കിയ തല അപാരം തന്നെ...!!  ഇത് പോലെ എത്ര എത്ര വഴിപാടുകള്‍, അവയ്ക്ക് പിന്നില്‍ എത്രയെത്ര മനോഹരങ്ങളായ ഉപമകള്‍...!! ഇനിയും അറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു, വിശ്വസിക്കാനും ആചരിക്കാനും അല്ല, വെറുതെ അറിയാന്‍ മാത്രം... !! 

പിന്കുറിപ്പ്: ഒരു സംശയം അപ്പോഴും ബാക്കി... ഭാര്യ കാരണം ദുഖിക്കുന്ന ഒരാള്‍ അത് തീര്‍ക്കാന്‍ വഴിപാടായി കത്തിച്ച എള്ള് തിരി ആരെങ്കിലും  ആവാഹിച്ചാല്‍ അവന്റെ കൂടെ ആ ഭാര്യ ഇറങ്ങി പോവും എന്ന് അര്‍ത്ഥമുണ്ടോ?? വെറും സംശയം മാത്രമാണ്, ദുരുദ്ദേശം ഒന്നും ഇല്ല..!!

Monday, October 7, 2013

തടിയണ്ടാമോൾ


ശനിയഴ്ച്ച പുലർച്ചെ മൂന്നു മണിക്ക് തന്നെ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.. ഞാനും, വിനോദ് ഭായിയും ശ്രീജിത്തും... കെ ആർ പുരം റെയിൽ വേ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും മൈസൂരിലേക്ക് നേരിട്ട് വണ്ടി കയറാം എന്ന് കരുതി... ഉദ്ദേശിച്ച ട്രെയിൻ കിട്ടിയില്ല... എന്നാലും അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു ബാംഗ്ലൂർ സിറ്റി വരെ ട്രെയിൻ ഉണ്ട്... അവിടുന്ന് മൈസൂർ വരെ അടുത്ത ട്രെയിനും ഉണ്ട്... എല്ലാം നിനച്ച പോലെ നടന്നു... കൃത്യ സമയത്ത് ട്രെയിൻ ...മൈസൂരിൽ പതിവില്ലാതെ കൃത്യ സമയത്ത് തന്നെ അനൂപും ഹാജർ കൂടെ അനൂപിൻറെ ഭാര്യ അഖിലയും..!!

ഹോ ..!! അത്ഭുതം...!! മുൻപേ പ്ലാൻ ചെയ്ത പോലെ എല്ലാം നടക്കുന്നു, ഇതൊന്നും പതിവില്ലാത്തതാണ്...!! മൈസൂരിൽ നിന്നും തന്നെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു ഞങ്ങൾ അടുത്ത ബസ്‌ പിടിച്ചു... വിരാജ്പെട്ടിലേക്ക്...!! ഉച്ചക്ക് അവിടെ എത്തിയത് മുതൽ മഴ..!! തല്ക്കാലം അവിടെ നിന്നും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു ഞങ്ങൾ കക്കബെ എന്നാ സ്ഥലത്തേക്ക് തിരിച്ചു..!!

കയ്യിൽ കരുതിയത്‌, അത്യാവശ്യ ഭക്ഷണം, വെള്ളം, അഞ്ചു പേർക്ക് സ്ലീപ്പിങ്ങ് ബാഗ്‌, അനൂപിനും ഭാര്യക്കും കിടക്കാൻ ഒരു ടെന്റ്... ഞങ്ങൾ മൂന്നു പേർക്ക് കിടക്കാൻ ഒരു ടാർപോളിൻ...കക്കബെ ചെന്ന് ഇറങ്ങിയത്‌ മുതൽ ഒരു കാര്യം എനിക്ക് മനസ്സിലായി... പെയ്തു കൊണ്ടിരുന്ന മഴ തീരാൻ ഒരു സാധ്യതയും ഇല്ല... ഇത്രയും നേരം ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ലാതിരുന്ന ഈ യാത്രയിൽ ഒരു വില്ലൻ വരാൻ പോവുന്നു... ചില്ലറ വിശ്രമവും ഭക്ഷണവും സൊറ പറച്ചിലും എല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ടും മഴയ്ക്ക് അറുതിയില്ല...!!

സ്ഥിരമായി തടിയണ്ടാമോളിൽ ഞങ്ങൾ തങ്ങുന്ന ഇടം ഉണ്ട്... അത് വരെ എന്തായാലും എത്താൻ തീരുമാനിച്ചു...അവിടെ എത്തിയപോഴേക്കും സമയം ഇരുട്ടി... ഒരൽപം പിറകിലായ ശ്രീജിത്ത്‌ വഴി തെറ്റി പോവേണ്ടതും ആയിരുന്നു... എല്ലാരും വന്നു ചേർന്ന് ഞങ്ങൾ ടെന്റ് അടിക്കാനുള്ള സ്ഥലം കണ്ടെത്തി... മഴയ്ക്ക് അപ്പോഴും കുറവില്ല.. നല്ല തണുപ്പും കാറ്റും വേറെ...!! ഒരു വിധം ഞങ്ങൾ അവിടെ ടെന്റ് കെട്ടി...!!

തണുപ്പിൽ നിന്നും രക്ഷപെടാൻ കുറച്ചു നേരം എല്ലാരും ടെന്റിൽ കയറാൻ തീരുമാനിച്ചു.. ഞങ്ങൾ നേരത്തെ മഴ കൊണ്ടത്‌ കാരണം, ടെന്ടിനു അകത്തും അത്യാവശ്യം വെള്ളമായിരുന്നു...!! ഞങ്ങളുടെ വസ്ത്രത്തിൽ നിന്നും ബാഗിൽ നിന്നും ഉള്ള വെള്ളം തന്നെ കാരണം...!! മഴ നില്ക്കുന്ന ലക്ഷണം ഇല്ല..!! ഞങ്ങള്ക്ക് പുറത്തിറങ്ങാൻ ആവാത്ത അവസ്ഥ..!! രണ്ടുപേർക്ക് ഉള്ള ടെന്റ് ആണ്... പുറത്തു കിടക്കുക അപ്രാപ്യമായത് കൊണ്ട് എല്ലാരും ആ ടെന്റിൽ തന്നെ കിടക്കാം എന്ന് ഞാൻ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു...!!

അനൂപും അഖിലയും ഹണിമൂണ്‍ ആഘോഷിക്കാൻ വന്നതാണ്... അത് തല്ക്കാലം ക്യാൻസൽ...തണുപ്പ് കുറക്കാൻ ടെന്റിനു താഴെ ടാർപോളിൻ വിരിച്ചു ആ ചെറു ടെന്റിൽ അഞ്ചു പേരും അത്താഴം കഴിച്ചു കിടന്നു... നല്ല തണുപ്പ്, പോരാത്തതിനു ടെന്റിൽ നിന്നുള്ള ഈർപ്പവും ... കിടന്ന അഞ്ചു പേരും നന്നായി വിറക്കുന്നതു പരസ്പരം അറിഞ്ഞു...!!അത്രയ്ക്ക് ഇടുങ്ങിയാണ് എല്ലാരും കിടന്നത്...

കുറെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഏറ്റവും ഉള്ളിൽ കിടന്ന എനിക്ക് കലശലായ മൂത്ര ശങ്ക...!! നേരം വെളുക്കാറായി എന്ന് കരുതിയ ഞാൻ അറിഞ്ഞു സമയം പന്ത്രണ്ടാവുന്നതെ ഉള്ളൂ... എല്ലാരേം ഉണർത്തി മൂത്രമൊഴിക്കാൻ പുറത്തിറങ്ങിയ ഞാൻ തണുപ്പിന്റെ തീവ്രത ശരിയായി അറിഞ്ഞു...!!ഇനിയും ഉണ്ട് കുറെ നേരം, നേരം വെളുക്കാൻ...!!

കാര്യം സാധിച്ചു പെട്ടന്ന് തന്നെ ഞാൻ ആകത്തു കയറി... രാവിലെ അഞ്ചു മണിക്ക് എഴുന്നേറ്റു ബാക്കി മല കയറൽ ആയിരുന്നു നിശ്ചയിച്ചത്... ഇനി ഒരു ചോലവനവും...ഒരു ചെറു മലയും താണ്ടണം...!! പക്ഷെ രാവിലെ നല്ല മഴയും കാറ്റും കോടയും...!! ഈ അവസരത്തിൽ മലകയറുക കുറച്ചധികം പ്രയാസമാണ്...!! അത്യാവശ്യം വെളിച്ചം വരുന്നത് വരെ ഞങ്ങൾ കാത്തിരുന്നു...!! ഇടയ്ക്കു ആരൊക്കെയോ മലകയറുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു ... മുകളിൽ ആനയുണ്ടോ എന്ന് അവർ ഞങ്ങളോട് അന്വേഷിച്ചു... ഒന്നുമില്ല എന്ന ഞങ്ങളുടെ ഉറപ്പിൽ അവർ തുടർന്നും കയറി..!! അധികം വൈകാതെ അവരും മലയിറങ്ങിയത് ഞങ്ങൾ അറിഞ്ഞു...!!

പിന്നെ എല്ലാം കെട്ടികൂട്ടി ഞങ്ങൾ മലയിറങ്ങി...!! ചുറ്റിലും കോട...!! മഴ ചീളുകളും തണുത്ത കാറ്റും അകമ്പടി..!! നടവഴിയിലെല്ലാം നിറയെ അട്ടകൾ...!! മലകയറ്റം മുഴുമിക്കാൻ ആയില്ലെങ്കിലും ആ മനോഹര ദിനം ആസ്വദിച്ചു ഞങ്ങൾ നടന്നിറങ്ങി..!! താഴെ എത്താറായപ്പോൾ ആണ് അത് അറിയുന്നത്.. കഴിഞ്ഞ രാത്രി മലയിൽ ആനയിറങ്ങിയിരുന്നു എന്ന്..!! അതും പതിമൂന്നെന്നം..!! ഫോറെസ്റ്റ്കാരെ അറിയിക്കാതെ പോയത് കൊണ്ട് മാത്രം അന്ന് രാത്രി അവിടെ കിടക്കാനായി.. !! ഭാഗ്യം രണ്ടു രീതിയിൽ കൂടെ നിന്നു.. ഒന്ന് ഫോറെസ്റ്റ്കാര് ഞങ്ങൾ പോയത് അറിഞ്ഞില്ല... രണ്ടു ആനകള ഞങ്ങൾ കിടന്ന വഴിയിൽ വന്നില്ല...!!

അട്ടകൾ അപ്പോഴും ഞങ്ങളെ പിന്തുടർന്നു .. ഒരുപാട് തമാശകളും മഴയും കാറ്റും കോടയും നിറഞ്ഞ ഒരു യാത്ര തിരിച്ചുള്ള ഒരു ബസ്സിൽ അങ്ങനെ അവസാനിച്ചു...!! ഏറ്റവും കുറച്ചു ഫോട്ടോ പകർത്തിയ എന്റെ യാത്രകളിൽ ഒന്നായിരിക്കാം ഇത്... യാത്ര അവസാനിപ്പിച്ചു തിരിച്ചിറങ്ങുമ്പോഴും മുഴുമിക്കാൻ ആയില്ലെങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ മനസ്സ് നിറഞ്ഞു തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു..!! ഒട്ടും വൈകാതെ അടുത്ത യാത്ര ഉണ്ടാവട്ടെ എന്നും ആഗ്രഹിക്കുന്നു...
 

Thursday, October 3, 2013

ഉറക്കത്തിന് ഒരു സംഗീതം..

നാട്ടിലെ എന്‍റെ വീട്ടില്‍ മൂന്ന് മുറികള്‍ ആണ് ഉള്ളത്...താഴെ ഒന്ന്, അത് അച്ഛമ്മക്ക്‌...,... മുകളില്‍ രണ്ടെണ്ണം... ഒരെണ്ണം എനിക്ക് മറ്റേത് അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും, അനിയത്തിക്ക് തല്‍ക്കാലം സ്വന്തമായി മുറിയില്ലായിരുന്നു...!! പാവം..!!

ശരിക്കും പാവമായത് ഞാന്‍ ആണ്, പെങ്ങളെ കേട്ടിച്ചതിനു ശേഷം തല ചായ്ക്കാന്‍ ഇടം നഷ്ടമായത് എനിക്കാണ്.. എന്‍റെ മുറി അനിയത്തിക്കും അളിയനും കൊടുക്കേണ്ടി വന്നു... ഞാന്‍ ഔട്ട്‌..,..!! ഇനി പറ ഞാന്‍ പാവമല്ലേ...!!

കഴിഞ്ഞ ഓണത്തിനു നാട്ടില്‍ പോയാപ്പോള്‍ സ്വന്തമായി മുറി നഷ്ടപ്പെട്ട ഞാന്‍ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും കൂടെ കിടന്നു... വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷമാണ് എനിക്ക് അവരുടെ കൂടെ കിടക്കാന്‍ ഭാഗ്യം സിദ്ധിക്കുന്നത്...അതും നിവൃത്തികേടു കൊണ്ട്..!!

സമാധാനമായി കിടക്കാം എന്ന് കരുതി കിടന്നപ്പോള്‍ അച്ഛന്‍ കൂര്‍ക്കം വലി തുടങ്ങി... ട്രെയിനിന്‍റെ എന്ജിന് മുന്‍പില്‍ കിടന്ന അവസ്ഥ...!! പൊതുവേ വൈകി കിടക്കുന്ന ഞാന്‍ നേരത്തെ തന്നെ ഇങ്ങനെ ഒരു ചുറ്റുപാടില്‍ എത്തിയാല്‍ എന്താവും കാര്യം...?? നിങ്ങള്‍ക്ക് ഊഹിക്കാമല്ലോ...!!

കൂര്‍ക്കം വലിയോടു മത്സരിക്കാന്‍ കുറച്ചു പാടാണ്...ചിലപ്പോ ഞാനും കൂര്‍ക്കം വലിക്കാറുണ്ട് എന്നാണു സുഹൃത്തുക്കള്‍ പറയാറ്...രണ്ട് കൂര്‍ക്കം വലിക്കാര്‍ ഒരുമിച്ചു കിടന്നാല്‍ കടുത്ത മത്സരം ആണ്... ആര് ആദ്യം ഉറങ്ങും എന്നത് തന്നെ...!! ആദ്യം ഉറങ്ങുന്നവന്‍ സേഫ് ആണ്... പക്ഷെ മറ്റവന്‍ ഉറങ്ങാന്‍ കഷ്ട്ടപ്പെടും....അച്ഛന്റെ കൂര്‍ക്കം വലി കാരണം പേടിച്ചു ഗള്‍ഫില്‍ അങ്ങേരുടെ റൂം മാറി പലരും പോയിട്ടുണ്ട് എന്നാണ് അറിവ്..

ചുരുക്കി പറഞ്ഞാല്‍, ഉറക്കം അത് മഹാ അനുഭവം ആണ്... ഉറങ്ങാന്‍ കിടക്കുന്നവന് പല നിബന്ധനകളും ഉണ്ടാവാം...നിബന്ധനകള്‍ ഇല്ലാത്തവന്‍ ഭാഗ്യവാന്‍..., ഉള്ളവന്‍ പെട്ടു..!! പതിവായ ഉറക്കത്തിന് നേരമായാല്‍ ശബ്ദം എനിക്ക് പ്രശ്നമേ അല്ല... ഒരു പാട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ സന്തോഷം...!! അച്ഛന്റെ കൂര്‍ക്കം വലിയിലും ഒരു സംഗീതം കേട്ട് അന്ന് ഞാന്‍ ഉറങ്ങി... ഇന്ന് വീണ്ടും ഒരു സംഗീതത്തിനു സമയമായി... എന്‍റെ സുഹൃത്ത് ഉണ്ണിയുടെ ഓണപ്പാട്ടാവട്ടെ ഇന്നത്തെ എന്‍റെ ഉറക്കത്തിന് അകമ്പടി...!! കേള്‍ക്കാത്തവര്‍ക്കു കേള്‍ക്കാം...കേട്ടവര്‍ക്കു വീണ്ടും കേള്‍ക്കാം...!! സംഗീതം, രചന: ജെമിനി ഉണ്ണികൃഷ്ണന്‍, പാടിയത്: നിതിന്‍ രാജ്
http://www.youtube.com/watch?v=Gchw9s7honQ

Monday, September 30, 2013

കുടജാദ്രി

കുടജാദ്രി പോവാന്‍ നിശ്ചയിച്ചിരുന്നു...ഒരുപാട് പ്ലാന്‍ ചെയ്യാന്‍ ഒന്നും പോയില്ല...!! കുറച്ചു ദിവസമായി ഞാനും തിരക്കില്‍ ആയിരുന്നു...കഴിഞ്ഞ വെള്ളിയാഴ്ച്ച ശ്രീകാന്ത്, സോണി, അനൂപ്‌, മനു പിന്നെ എന്‍റെ പുതിയ സുഹൃത്ത് ശ്യാം, ഇവരോടോത്ത് ടെന്റും സ്ലീപ്പിംഗ് ബാഗും കൊണ്ട് യാത്രക്കിറങ്ങി... ബാംഗ്ലൂരില്‍ നിന്നും നേരെ കൊല്ലൂര്‍ക്ക്...അവിടെ സൌപര്‍ണികയില്‍ കുളിച്ചു ക്ഷേത്ര ദര്‍ശനം കഴിഞ്ഞ് നഗോടി എന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് വണ്ടി കയറി... അവിടെ നിന്നും ഏതാണ്ട് ആറു കിലോമീറ്റര്‍ കാട്ടിലൂടെ നടന്ന് ഒരു ഹോട്ടലില്‍ എത്തി... സന്തോഷ്‌ ഹോട്ടല്‍....., വരുന്ന വഴിക്കെല്ലാം അട്ടയുടെ ആക്രമണം... ചോര ഒത്തിരി പോയി... അതിനു പരിഹാരമായി ഓരോരുത്തരും രണ്ട് കുറ്റി പുട്ടും കടലയും കഴിച്ചു... ഹല്ലാ പിന്നെ..!!

ചോദിച്ചറിഞ്ഞപ്പോള്‍ പിന്നെയും അഞ്ചാറു കിലോ മീറ്റര്‍ പോവാന്‍ ഉണ്ട്... അതും കുറച്ചു കൂടെ കഠിനമായ വഴിയില്‍..., പോരാത്തതിന് അട്ടയാണ് അവിടെയും താരം...ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞു കാട്ടിലൂടെ യാത്ര തുടര്‍ന്നു... ചെങ്കുത്തായ കയറ്റങ്ങള്‍, കോട മൂടിയ പുല്‍മേടുകള്‍, പെയ്യാന്‍ വെമ്പി നില്‍ക്കുന്ന മേഘങ്ങള്‍..., തെന്നുന്ന വഴികള്‍. ഇവയെല്ലാം യാത്രക്ക് കൂടുതല്‍ നിറമേകി...

വൈകീട്ട് ഞങ്ങള്‍ കുടജാദ്രിയില്‍ എത്തി... കുറച്ചു കൂടെ മുകളില്‍ ചെന്ന് ടെന്റ് കെട്ടാന്‍ ആയിരുന്നു വിചാരിച്ചത്, പക്ഷെ അവിടം ഇപ്പൊ കടുവാ സാങ്കേത കേന്ദ്രമാക്കിയത്തില്‍ പിന്നെ ആരെയും ടെന്റ് കെട്ടാന്‍ അനുവദിക്കാറില്ലത്രേ...!! ഞങ്ങളുടെ പ്രതീക്ഷകള്‍ മങ്ങി... എങ്കിലും തല്‍ക്കാലം അവിടത്തെ പൂജാരിയുടെ വീട്ടില്‍ താങ്ങാന്‍ നിശ്ചയിച്ചു...ആള്‍ക്ക് നൂറു രൂപ വാടക, ഒരു പായ തരും അത്ര മാത്രം...വീട്ടില്‍ താമസിക്കാം, കക്കൂസും കുളിമുറിയും ഉപയോഗിക്കാം...അറുപതു രൂപക്ക് രാത്രി ശാപ്പാട്...!!

കെട്ടും ഭാണ്ടവും എല്ലാം അവിടെ വച്ചു ക്യാമറ മാത്രം എടുത്തു കൊണ്ട് വീണ്ടും മല കയറി...അസ്തമയം കാണാന്‍ പോയി... മനോഹരമായിരുന്നു അത്.. !! ചക്രവാളത്തില്‍ നിറങ്ങള്‍ വാരി തൂകിയ ഒരു തണുത്ത സായാഹ്നം...!! നിറയെ ഫോട്ടോ എടുത്തു ഇരുട്ടി തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ മലയിറങ്ങി...!!

കിട്ടിയ ഭക്ഷണവും കഴിച്ചു തുടര്‍ന്ന് കൊണ്ടിരിന്നു തമാശകളുടെ അകമ്പടിയോടെ എല്ലാരും സ്ലീപ്പിംഗ് ബാഗിലേക്കു ഉള്‍വലിഞ്ഞു ഉറക്കത്തെ തേടിപ്പിടിച്ചു...കൂട്ടിനു നല്ല തണുപ്പും...!!

പുലര്‍ച്ചെ അഞ്ചു മണിക്ക് എണീറ്റ്‌ വീണ്ടും മല മുകളിലേക്ക്...നല്ല മഞ്ഞും തണുപ്പും...!! ചെറു ടോര്‍ച്ച് വെളിച്ചത്തില്‍ കിട്ടിയ വഴിയില്‍ ഉദയം കാണാനുള്ള വെമ്പലില്‍ വീടും മല കയറി...സൂര്യന്‍ കണ്‍വെട്ടത്തു വരാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും മേഘവും കോടയും വന്നു കാഴ്ച്ച മറിച്ചു.. പിന്നെ ഞങ്ങള്‍ സര്‍വജ്ഞപീഠം കാണാന്‍ പോയി... കാഴ്ച്ച മറച്ച കോടകളെ കൈത്തലം കൊണ്ട് വകഞ്ഞു മാറ്റി ഞങ്ങള്‍ നീങ്ങി...മല മുകളില്‍ സര്‍വജ്ഞപീഠം..!!

അതും കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു ബാഗും എടുത്തു പൊതുവേ ജീപ്പുകള്‍ വരുന്ന വഴി എട്ടൊന്‍പതു കിലോമീറ്റര്‍ സഞ്ചരിച്ചു തിരിച്ചും..പിന്നീടു ബസ്‌ യാത്ര...!!മൂകാംബികയില്‍ വീണ്ടും ദര്‍ശനം...!!

ഒരുകൂട്ടം നല്ല സുഹൃത്തുകളുടെ കൂടെ ഉണ്ടായ രണ്ട് ദിവസങ്ങള്‍, കാടും പുല്‍മേടുകളും, നിറഞ്ഞു നിന്ന തമാശകള്‍, മൂകാംബിക ദര്‍ശനം...!! ഹാ...!! എല്ലാം കൊണ്ടും ഈ വാരാന്ത്യം മനോഹരം...!! അട്ടകളുടെ ആക്രമണം വലതു കാലില്‍ നീര് വരുത്തിച്ചിരിക്കുന്നു...!! മിക്കവാറും നാളെ ലീവ് ആയതു തന്നെ...!!അങ്ങനെയെങ്കില്‍ നാളെ തന്നെ ഫോട്ടോസ് ഫേസ്ബുക്കില്‍ ഇടാം...!!

Thursday, September 26, 2013

വിയര്‍പ്പിന്‍റെ വില, ജീവിതം...

പ്രവാസികള്‍ ആണ് എന്‍റെ സുഹൃത്തുക്കളില്‍ കൂടുതലും... അവരുടെ വികാരങ്ങള്‍ അവരുടെ പോസ്റ്റില്‍ കൂടെ കാണാറും അറിയാറും ഉണ്ട്...എന്‍റെ സഹമുറിയനും (പ്രമോദ്) ഒരു പ്രവാസിയായിരുന്നു... അല്ലെങ്കില്‍ വീണ്ടും പ്രവാസിയാവാന്‍ വിധിക്കപ്പെടുന്നവന്‍...., പാവം...!!!

അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് ഇന്ന് അറബിക്കഥ എന്ന സിനിമ കണ്ടത്... പ്രമോദും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു... അവന്റെ ആത്മഗതം,

"അളിയാ, ഈ പടം ആദ്യം കണ്ടപ്പോ വെറും പുച്ഛം മാത്രമായിരുന്നു... പക്ഷെ ഇപ്പോഴാ ഈ പടത്തിന്റെ വില അറിയുന്നത്.."

പ്രവാസത്തിന്റെ വിഷമം അറിയുന്ന ഓരോ വ്യക്തിക്കും പറയാന്‍ ഉള്ളത് ഒരുപക്ഷെ ഇത് തന്നെ ആയിരിക്കും...കൊള്ളാവുന്ന താമസ സൌകര്യവും ശമ്പളവും കിട്ടിയിരുന്ന അവന്‍ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കില്‍ എന്താവും ലേബര്‍ ക്യാമ്പിലെ ജീവിതം...!!

ഇട്ടാവട്ടത്തിലെ ജീവിതം, ഒന്ന് മുള്ളണം എങ്കില്‍ കൂടെ ക്യു നില്‍ക്കേണ്ട അവസ്ഥ... സ്വകാര്യത എന്നത് ബാത്ത് റൂമിലെ അനുവദിക്കപ്പെട്ട പത്തു മിനുട്ട് മാത്രം..!! കുബ്ബൂസും തൈരും സദ്യ...!! ഇതെന്‍റെ കേട്ടറിവ്..!!

ഒരു പച്ചപ്പുള്ള സീന്‍ കാണിച്ചപ്പോള്‍ അവന്‍ പറഞ്ഞത്, ഇത് ദുബായിയുടെ ഏതോ ഘുതാമില്‍ ഉള്ള സ്ഥലം ആണ് എന്നാണ്... അവിടെ എത്തണമെങ്കില്‍ തന്നെ "മ്മ" "ണ" "ങ്ങ" "ജ്ജ" എന്നൊക്കെ മൂക്ക് കൊണ്ട് വരക്കണം ത്രേ...!!

ഉള്ള ഒരു ജീവിതം ഹോമിച്ച് പ്രവാസം അനുഭവിക്കുന്ന ഓരോ പ്രവാസിക്കും ഞാന്‍ ഈ പോസ്റ്റ്‌ സമര്‍പ്പിക്കുന്നു...കൂടെ എന്‍റെ അച്ഛനും...!! നമുക്ക് വേണ്ടി അദ്ധ്വാനിക്കുന്ന ബീഹാറിക്കും ബംഗാളിക്കും കൂടെ ചേര്‍ത്ത് ആവട്ടെ ഈ സമര്‍പ്പണം...!! നിങ്ങളുടെ വിയര്‍പ്പില്‍ ഞങ്ങള്‍ ജീവിക്കുന്നു...!!

Wednesday, September 25, 2013

ചെക്കനെ കാണിക്കല്‍ വിത്ത് സോങ്ങ്..

ഈ ചടങ്ങിനു പെണ്ണ് കാണല്‍ എന്ന് പറയാന്‍ പറ്റില്ല, പകരം നമുക്ക് ഇതിനെ ചെക്കനെ കാണിക്കല്‍ എന്ന് വിളിക്കാം...അച്ഛന്‍ വന്നതിനു ശേഷം എന്നെ കെട്ടിക്കാന്‍ പാട് പെടുകയാണ്... തിരുവോണം ആണ്, ഒരു പെണ്ണ് വീട്ടില്‍ പോവാന്‍ ഉണ്ട്... പെണ്ണ് സ്ഥലത്തില്ല, വീട്ടുകാരെ കാണാം, എന്നെ അവര്‍ക്ക് കാണിച്ചു കൊടുക്കാം...

ജാതകം ചേരും, ആദ്യ അന്വേഷണത്തില്‍ കൊള്ളാം എന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ട് പോയി കാണാന്‍ തീരുമാനിച്ചു...ഞാനും സമ്മതിച്ചു...പക്ഷെ പ്രശ്നം തീര്‍ന്നില്ല... പിടിവാശിയും കൊണ്ട് അച്ഛന്‍ എത്തി... നിബന്ധനകള്‍ നിരത്തി...!!

ഒന്ന്, താടി വടിച്ചിട്ട് വേണം പോവാന്‍
രണ്ട്, പോവുന്നതിനു മുന്‍പ് കയ്യില്‍ കെട്ടിയിരിക്കുന്ന കൂതറ ബാന്റുകള്‍ അഴിച്ചു മാറ്റണം
മൂന്ന്, ഞാന്‍ ഇസ്തരി ഇട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന മുണ്ടിനു പകരം അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞ മുണ്ട് ഉടുത്തു വരണം..

കൊള്ളാം, അല്ലെങ്കിലും കഴിഞ്ഞ ജന്മത്തിലെ ശത്രുവിന്‍റെ മകനായിട്ടാണല്ലോ ഈ ജന്മം...!!ഇതല്ല, ഇതിനപ്പുറം സംഭവിക്കും...!!

ആദ്യത്തെ രണ്ട് നിബന്ധനകള്‍ ഞാന്‍ കേട്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചു... പാവം അച്ഛനല്ലേ, പുള്ളിയുടെ ഒരു ആഗ്രഹമല്ലേ മൂന്നാമത്തേത് ഒകെ...!!

അങ്ങനെ പച്ച ഷര്‍ട്ടും പച്ചക്കര മുണ്ടും ഉടുത്ത് കുട്ടപ്പനായി ഞാന്‍ റെഡി... സ്ഥിരം വിളിക്കാറുള്ള രാജേട്ടന്‍ ബിസിയാണ്... അതുകൊണ്ട് വേറെ ടാക്സി വിളിച്ചു...മുഹമ്മദ്‌ഇക്ക വണ്ടിയും കൊണ്ട് വന്നു...ഞാന്‍ മുന്‍പില്‍ തന്നെ കയറി ഇരുന്നു... അച്ഛന്റെ ഉപദേശങ്ങള്‍ സഹിക്കാന്‍ വയ്യാതെ വന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മ്യൂസിക്‌ പ്ലെയെര്‍ ഓണാക്കി...ഇക്ക ആള് കൊള്ളാം.. നല്ല കിടിലന്‍ പാട്ടുകള്‍, അതും പഴയത്....എന്താണെന്ന് അറിയില്ല, ഏതാണ്ട് ആ പാട്ടുകളെ പോലെ ആയിരുന്നു പിന്നീടുള്ള സംഭവങ്ങളും....!!

കല്യാണി കളവാണി, ചോല്ലമ്മിണി...
ചിത്രം: അനുഭവങ്ങള്‍ പാളിച്ചകള്‍ സംഗീതം: ദേവരാജന്‍ മാസ്റ്റര്‍ രചന: വയലാര്‍...
എന്നെ പഴയ കാമുകിയുടെ ഓര്‍മ്മകളിലേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ട് പോയി... അവള്‍ (നന്നായി പാട്ട് പാടുന്ന കൊച്ചായിരുന്നു) പാടുന്നത് പോലെ മാധുരിയമ്മയുടെ ഈ പാട്ട് അനുഭവപ്പെടു... ചില പഴയ പ്രണയ ഓര്‍മ്മകളും പൊടി മാറി തെളിഞ്ഞു വന്നു...!!

മാനസമൈനെ വരൂ....
ചിത്രം: ചെമ്മീന്‍ സംഗീതം: സലീല്‍ ചൌധരി രചന: വയലാര്‍
ഏതോ ഒരു നിമിഷത്തില്‍ വേര്‍പിരിയേണ്ടി വന്ന എല്ലാ കാമുകിമാര്‍ക്കും വേണ്ടി ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ അത് പാടി...കടലിലെ ഓളം പോലെ നിങ്ങളുടെ ഓര്‍മ്മകളും മരിക്കാതെ എന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്നു...!!

ഒന്നര മണിക്കൂര്‍ യാത്രക്ക് ശേഷം ഞങ്ങള്‍ ഒറ്റപ്പാലത്തെ ആ വീട്ടില്‍ എത്തി...നല്ല സ്വീകരണം, നല്ല പെരുമാറ്റം, എല്ലാവരില്‍ നിന്നും..കൂടുതല്‍ കാര്യങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി...

ആടാം പാടാം ആരോമല്‍ ചേകവര്‍ പണ്ടങ്കം..
ചിത്രം: ആരോമല്‍ ഉണ്ണി സംഗീതം: ദേവരാജന്‍ മാസ്റ്റര്‍ രചന: വയലാര്‍
എന്‍റെ വീര കഥകള്‍ പാടി ആ വീട്ടുകാരെ അച്ഛനും അമ്മയും കോള്‍മയിര്‍ കൊള്ളിച്ചു...ചായയുടെയും ചിപ്സിന്റെയും അകമ്പടിയോടു കൂടെ ഞാനും അത് ആസ്വദിച്ചു...ചിപ്സ് അത്ര പോരായിരുന്നു ട്ടോ...ഇനിമുതല്‍ കാറ്റ് കയറാത്ത പാത്രത്തില്‍ ഇട്ട് വക്കാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കണം...!!

പെരിയാറെ പെരിയാറെ, പര്‍വ്വത നിരയുടെ പനിനീരേ...
ചിത്രം: ഭാര്യ സംഗീതം: ദേവരാജന്‍ മാസ്റ്റര്‍ രചന: വയലാര്‍
സ്ഥലത്തില്ലാതെ പോയ ആ പെണ്‍കുട്ടിയുടെ ഫോട്ടോ കാണിച്ചു തന്നു.. തനി നാടന്‍ പെണ്‍കുട്ടി...കാഴ്ച്ചയില്‍ ഒരു ഗ്രാമത്തിന്‍റെ എല്ലാ വിശുദ്ധിയും ഉണ്ട്... എനിക്ക് സുന്ദരിയായും അനുഭവപ്പെട്ടു...ഒരു തനി മലയാളിപ്പെണ്,,,!! (തനിക്കൊണം പടച്ചോനറിയാം)

ഇപ്പോള്‍ ബാംഗ്ലൂരില്‍ ഉള്ള പെണ്‍കുട്ടിയെ അവധി കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചെത്തി നേരിട്ട് കാണാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു...വീട്ടുകാര്‍ തമ്മിലും താല്‍പ്പര്യം അറിയിച്ചു... കാണാന്‍ മനോഹരമായ ആ നാട്ടില്‍ നിന്നും മടങ്ങിയപ്പോള്‍ വല്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷം...!!

പ്രവാചകന്മാരെ പറയൂ പ്രഭാതമകലെയാണോ...
ചിത്രം: അനുഭവങ്ങള്‍ പാളിച്ചകള്‍ സംഗീതം: ദേവരാജന്‍ മാസ്റ്റര്‍ രചന: വയലാര്‍...
ഒരു ദിവസം കഴിഞ്ഞു അവരുടെ വീട്ടില്‍ നിന്നും വിളി വന്നു.. പതിവിനു വിപരീതമായി ഇത്തവണ മറുഭാഗത്ത്‌ നിന്നും സത്യസന്ധമായ മറുപടി വന്നു...പെണ്ണിന് താല്പര്യം ഇല്ല...!! എന്‍റെ ഫേസ്ബുക്ക്‌ എങ്ങാനും കണ്ടു കാണുമോ, അതോ എന്നെക്കുറിച്ച് കാര്യമായി അന്വേഷിച്ചോ...?? എന്തായാലും അത് ഒരു തീരുമാനം ആയി...
 ഇനി അല്‍പ്പം ഫിലോസഫിക്കല്‍ ആവാം അല്ലെ, പ്രവാചകന്മാരെ പറയൂ പ്രഭാതമകലെയാണോ...പ്രപഞ്ച സൃഷ്ടികളെ പറയൂ പ്രകാശമകലെയാണോ...??

Monday, September 23, 2013

ഈ ഓണക്കാലം...

ഒന്‍പതു ദിവസം പോയത് അറിഞ്ഞില്ല... സുഖവാസം ആയിരുന്നു, കൂടെ ഒരു നൂറു പ്രശ്നങ്ങളും...!! ശനിയാഴ്ച്ച പുലര്‍ച്ചെ തന്നെ ഹരിയെയും കൂട്ടി ബൈക്കില്‍ ഇറങ്ങി...മൈസൂരും ഗുണ്ടല്‍പെട്ടും ബന്തിപൂരും മുതുമലയും താണ്ടി നാടുകാണി ചുരം ഇറങ്ങി ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ എത്തി... ബൈക്കില്‍ ആവും വരവ് എന്ന് ആരും നിനച്ചില്ല... അതിനുള്ളത് പതിയെ പതിയെ അച്ഛന്റെ കയ്യില്‍ നിന്നും കിട്ടി തുടങ്ങി...!!

പൂരത്തിന് വീട്ടില്‍ തന്നെ കൂടി... ഓണക്കോടി കിട്ടി, അളിയന്‍റെ വക രണ്ട് ഷര്‍ട്ട്‌, അനിയത്തിയുടെ വക ഒന്ന്, അച്ഛന്റെ വക ഒരു ഷര്‍ട്ടും ജീന്‍സും...!! കെങ്കേമം..!! പകരം അമ്മക്ക് ഒരു സാരി മാത്രം (അത് അനിയത്തി അടിച്ചു മാറ്റും എന്ന് ഒരു കരകമ്പി ഉണ്ട്)...അന്ന് രാത്രി അച്ഛന് ഗള്‍ഫില്‍ കൊണ്ട് പോവാനുള്ള മാങ്ങ അച്ചാറിനു അരിയല്‍ ചടങ്ങ് നടന്നു... പേരിനു കൂടെ ഇരുന്ന് പ്രധാന ഭാഗം അളിയന്‍റെ തലയില്‍ ഇട്ട് ഞാന്‍ മുങ്ങി..!! പാവം അളിയന്‍..

ഉത്രാടത്തിന് കിടിലന്‍ സദ്യ, അമ്മ വക...!! അത് കഴിഞ്ഞ് അമ്മമ്മയെ കാണാന്‍ പോയി, കൂടെ അമ്മാവന്‍മാരുടെ വീട്ടിലും...!!

തിരുവോണം സ്പെഷ്യല്‍ പെണ്ണ് കാണല്‍, അല്ലെങ്കില്‍ ചെക്കനെ കാണിക്കല്‍..., അത് വിസ്തരിച്ചു നാളെ പറയാം...പിന്നെ, അളിയന്‍റെ വീട്ടില്‍ ഓണസദ്യ...!! ഭേഷായി വയറു നിറച്ചു നാട്ടിലെത്തി, ഒരു സിനിമ കാണല്‍ അത് കഴിഞ്ഞു പുറത്തു നിന്നും ഫുഡ്‌...

അവിട്ടം പരിപൂര്‍ണ്ണ ശാന്തം... ഏടത്തിഅമ്മയുടെ വീട്ടില്‍ പോയി...വെടി പറഞ്ഞും കുറച്ചു ഫോട്ടോ സെഷന്‍ നടത്തിയും ഒരു പകല്‍ പോയി.. വൈകീട്ട് രതീഷിന്റെ വീട്ടില്‍ പോയി ദോശയും ചിക്കനും അടിച്ചു

ചതയം വല്യമ്മയുടെ വീട്ടില്‍, നല്ല കിടിലന്‍ ചിക്കനും കൂട്ടി ഊണ്...പാചക കുറിപ്പ് വാങ്ങിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഒന്ന് പരീക്ഷിക്കണം...അനിയത്തിയും അളിയനും ആ വഴിക്ക് തിരിച്ചു പോയി..

പിറ്റേന്ന് അച്ഛന് തിരിച്ചു മസ്കറ്റില്‍ പോയി... ഞാന്‍ തൃശ്ശൂരിലേക്ക് തിരിച്ചു, അന്ന് അവിടെ പുലിക്കളി ഉണ്ട്... ക്യാമറ ഒപ്പിച്ചു, പുലിക്കളി കണ്ടു ഫോട്ടോ എടുത്തു നട്ടപാതിരക്ക് വീട്ടില്‍ എത്തി...ഫോട്ടോ വഴിയെ ഉണ്ട്...

വ്യാഴാഴ്ച്ച മടിപിടിച്ചു തുടങ്ങി... അന്ന് ഒരു സിനിമയും കണ്ടു...കൂടുതല്‍ ഒന്നും ചെയ്യാതെ ആ ദിവസം അവസാനിച്ചു...

വെള്ളിയാഴ്ച്ച രാവിലെ നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റു അങ്കിളിനെയും കൂട്ടി അമ്പലക്കുളത്തില്‍ കുളിക്കാന്‍ പോയി...കുറെ നാളുകള്‍ക്ക് ശേഷം വിസ്തരിച്ചു നീന്തി കുളിച്ചു...ക്ഷേത്ര ദര്‍ശനവും കഴിച്ചു...!! നഷ്ടപ്പെട്ട എന്തോ തിരിച്ചു കിട്ടിയ അനുഭൂതി...!! ഇളയൂരിലെ തറവാട്ടിലും അന്ന് പോയി, അവിടം ആകെ മാറിയിരിക്കുന്നു...!! കുറച്ചു ഫോട്ടോ എടുത്തു തിരിച്ചു വന്നു... പക്ഷെ ആ വലിയ മാറ്റത്തെ എനിക്ക് വേദനയോടെ ഉള്‍ക്കോളേണ്ടി വന്നു...!! രാത്രി ആയപ്പോഴേക്കും പ്രമോദ് എന്ന സഹമുറിയന്‍ വീട്ടില്‍ എത്തി...

പിറ്റേന്ന് രാവിലെയും അമ്പലക്കുളത്തില്‍ പോയി നീന്തി കുളിച്ചു അമ്പലം കയറി..!! അമ്മയുടെ കൈപുണ്യം ഒരിക്കല്‍ കൂടി അറിഞ്ഞു തിരിച്ചു ബൈക്കും എടുത്തു യാത്ര തിരിച്ചു... ഇറങ്ങിയ ചുരവും വഴികളും തിരിച്ചു കയറി...!! തിരിച്ചു ബാംഗ്ലൂരില്‍, പട്ടികള്‍ മേയുന്ന തെരുവിലേക്ക്, മടുപ്പിക്കുന്ന ഐടി ജീവിതത്തിലേക്ക്...!! നഷ്ടപ്പെടുന്നത് പച്ചപ്പ്‌ നിറഞ്ഞ നല്ല നാടാണെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും സമ്പത്ത് വേട്ടയാടാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ടു പൊടി പറക്കുന്ന ഈ നഗരത്തിലേക്ക്...!!